น้ำค้างพรมกลมใสเกาะใบหญ้า เหมือนน้ำตาอาลัยให้ถวิล ดุจน้ำเพชรเม็ดพลอยย้อยหยาดริน ประดับดินพราวแพรวแก้วมุกดา ...น้ำค้างพราวเช้าสายเหือดหายวับ แดดพยับแสงทองส่องเวหา ดับดาวดินสิ้นโฉมชโลมหล้า ทิ้งต้นหญ้าหม่นเขียวอยู่เดียวดาย
28 มกราคม 2554 15:57 น. - comment id 1182141
น้ำค้างบนยอดหญ้า สวยน่ะ... แต่ดูเหงาเหงา หรือ... ใจเราเหงาเอง
28 มกราคม 2554 20:05 น. - comment id 1182164
28 มกราคม 2554 23:06 น. - comment id 1182191
สดใสยามค่ำคืน พอตื่นก็หายวับไป
29 มกราคม 2554 05:00 น. - comment id 1182201
สวัสดีครับคุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม มาชื่นชมความงามธรรมชาติครับ
29 มกราคม 2554 08:34 น. - comment id 1182207
เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าน้ำค้างก็มาใหม่ ต้นหญ้าอย่าเศร้าไปเลย
29 มกราคม 2554 09:21 น. - comment id 1182211
สวัสดีค่ะ น้องปราณ พี่ถ่ายจากมือถือของพี่แล้วให้ลูกชายโหลดให้ค่ะ มันเป็นสัจจธรรม เกิด แล้ว ดับ น่ะค่ะ สวัสดีค่ะ น้องมือเล็กๆ ยินดีที่มาทักทายกันค่ะ สวัสดีค่ะ น้องเอื้องคำ เป็นคติชีวิต ไม่ให้ยึดมั่นถือมั่นค่ะ สวัสดีค่ะ น้องน้ำ ขอบคุณค่ะ ธรรมชาติสวยงามเราก็ต้องชื่นชม และได้ข้อคิดชีวิตไปด้วยค่ะ สวัสดีค่ะ น้องหนังสือ เข้าท่าค่ะ ได้แนวเขียนกลอนต่อได้เลย...