ไม่ได้โกรธโทษใครมาหลายปี ไม่เคยมีที่จะหวง ..อภัยให้ วันนี้โดนรักเศร้าแผดเผาใจ อยากอภัยแต่ยังติดอยู่นิดนึง เขาว่าถ้าเรารักใครมากพอ ไม่ทดท้อ มากน้อยไปไม่ห้ามหึง อภัยได้ อภัยหมดปลดบึ้งตึง แปลกใจจึง ทำไมไม่อภัยนาง ทบทวนจิตคิดไปให้วนวก ติดพงรกในจิตคิดหมองหมาง ก็ทั้งห้วงดวงใจเรา ไม่เบาบาง ไม่เคยวางหรือว่างรักสักเสี้ยวใจ กระไรเลยคนเคยรักมาหักลด ร้าวรันทดเจ็บจนซึ้งถึงไหนไหน กอดความเจ็บ เก็บความจุกทุกข์ทรวงใน เพียงอภัย.. ใจที่เศร้าก็เบาลง ถามใจ.. โกรธทำไมให้สิ้นสุข ปล่อยให้ทุกข์ป่นใจเป็นเช่นผุยผง ใจตอบ.. ยอมทุกข์ตาย วายชีพปลง กลัวจะหลงลืมเลือนรัก ..หากอภัย ขอทุกข์ใจไปทุกวันไม่ผันเปลี่ยน กี่วันเวียนผ่านกี่วันไม่หวั่นไหว จะทนทุกข์ที่ทุกข์ท้น ทุกหนไป เพื่อจะไม่ลืมรักนี้ และที่รัก...
27 มกราคม 2554 08:06 น. - comment id 1181819
อยากอภัยให้หมดอดไม่ได้ ความคับแค้นฝังใจยากจะฝืน สร้างอำนาจมาด้วยกระบอกปืน ฆ่าคนตายเกลื่อนพื้นปัฐพี เก้าสิบเอ็ดศพเน่าคือชาวไทย มันทำได้ร่ำรวยด้วยซากผี ยัดข้อหาก่อการร้ายไม่ตายดี ทำอย่างนี้จะอภัยอย่างไรกัน ปากก็พร่ำคำหวานชาวบ้านหลง งบประมาณทุ่มลงสมานฉันท์ หวังว่าแจกเงินตราค่าสัมพันธ์ จะเลิกแล้วต่อกันที่ตายไป อำมหิตชาติชั่วไม่กลัวบาป ยังหยามหยาบเบื้องสูงรุ่งไฉน คนทั่วโลกรู้เช่นเว้นเมืองไทย ถูกปืดสื่อเอาไว้ไม่เผยความ ลุกขึ้นเถิดคนไทยใจเป็นธรรม ต้องช่วยนำความจริงสิ่งมองข้าม สิ่งกีดขวางเบื้องหน้าพยายาม ไม่พรั่นคร้ามอุปสรรคที่ดักรอ.... มาเถิดมาค้นหาความจริง
27 มกราคม 2554 08:19 น. - comment id 1181820
ระงมเสียงลั่นฟ้า ครึกโครม กระอักลิ่มเลือดโทรม ล่วงล้ม เอ็มสิบหกยิงประโคม สาดใส่ อกแอ่นมิยอมก้ม เบิ่งหน้าดูมัน ลายพรางหมวกเหล็กรั้ง ปลายคาง ไกเหนี่ยวท่ามเสียงคราง ร่ำร้อง คาวกลิ่นเลือดยวงยาง ฉีดพุ่ง ตาต่อตามองจ้อง แม่นแท้คนไทย กรรมใดใครก่อไว้ จึงเป็น เลือดไทยที่แลเห็น ต่อหน้า จำฆ่าดุจเลือดเย็น คำสั่ง เป็นใครจึ่งใจกล้า เข่นล้างโคตรพันธุ์ อำนาจหลงท่วมแล้ว สันดาน มืดบอดสั่งประหาร ย่อมได้ เมาคลั่งวิสัยพาล ฝังแน่น ประวัติจารึกไว้ ล่มฟ้าจมดิน แถมให้อีกชุดดูสิจะอภัยได้ไม๊
27 มกราคม 2554 09:05 น. - comment id 1181832
เพียงอภัยแล้วเราก็ไม่ทุกข์แล้วค่ะ
27 มกราคม 2554 09:46 น. - comment id 1181860
27 มกราคม 2554 12:30 น. - comment id 1181910
กรรมใดใครก่อไว้ วันวาน จำเถิดอย่าประจาน จดได้ ผลกรรมย่อมพบพาน นะพี่ เพียงชั่วเร็วช้าให้ ห่อนเว้นอเวจี
27 มกราคม 2554 18:10 น. - comment id 1181976
ผุ้มีใบหน้าสดใส ยิ้มแย้มอยู่เป็นนิตย์ มีชื่อว่า "การให้อภัย" ...ขอให้ใจท่านสงบสุขจากการให้อภัย...