สิ่งที่ฉันขีดเขียนลงไป ....ไม่อาจนับได้ว่าเป็นบทกวี และฉันก็ไม่เคยหาญกล้าเรียกตัวเองว่า ...กวี เพราะตัวอักษรที่ฉันจับมาเรียงต่อกันนั้น ... ไม่มีคุณค่าใดทั้งทางวรรณศิลป์ และ สังคม อาจจะเป็นเพียง ถ้อยคำ บ้าบอ สำหรับบางคน หากเพียงทุกขณะที่ฉันได้หยุด และหลีกเร้นจากโลกที่หมุนเร็วและวุ่นวาย ขณะที่ฉันได้เอาตัวอักษรมาเรียงต่อกัน ... และเขียน ... ...... ทุกตัวอักษร ที่เดินทางออกมา...มีเธอ ...เป็นแรงผลักดัน...บันดาลใจ
วาริท วิมล 26 ม.ค. 2554 10:38 น. - ID 138941 
1502
0
0
26 มกราคม 2554 10:55 น. - comment id 1181716
กวี......ฉันมิบังอาจเรียกตัวเองว่ากวี...... ฉันเพียงมีถ้อยคำมากมายในห้วงคำนึง....... เรียบเรียงออกมาอาจไม่ไพเราะได้เท่าผู้ที่ขนานนามหรือได้รับการขนานนามว่า "กวี" แต่.....ฉันมีเพียงความรู้สึกที่ลึกซึ้ง....... ที่ยามรัก.....ฉันก็รักได้มากมายเหลือเกิน...... และยามเศร้า.....ฉันก็โศกเศร้าได้มากมายเกินพรรณา.........
26 มกราคม 2554 19:13 น. - comment id 1181796
ฮั่นแน่ะ มาเล่นที่นี่ด้วยเหรอคะ ยินดีต้อนรับคะ
27 มกราคม 2554 08:51 น. - comment id 1181826
บทกวี คือ การนำสิ่งที่เราคิดมาร้อยเรียงเป็นตัวอักษร ให้ไพเราะ
27 มกราคม 2554 21:04 น. - comment id 1181990
กวี กลอน ไม่รู้ รู้แต่ชอบเขียนตอนเมาๆ อิอิ
31 มกราคม 2554 13:13 น. - comment id 1182394
ความรักเป็นแรงบันดาลใจให้หลายอย่างครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
