หากรักฉันแล้วทุกข์สิ้นสุขสันต์ ทนจาบัลย์นานมาพาหวั่นไหว ขอจงเก็บความรักหนักหทัย เดินจากไปดีกว่าอย่าตรอมตรม หากฉันสิ้นบทเรียนเธอเพียรรู้ จะทนอยู่เพื่อใครให้ขื่นขม ไปเรียนรู้สิ่งใหม่ใจชื่นชม ร้าวระทมต่อไปทำไมกัน หากฉันสิ้นคุณค่าราคาต่ำ มิอาจทำเธอแจ้งแห่งสุขสันต์ โปรดอย่าทนทรมานเนิ่นนานวัน ก้าวสู่ฝันแห่งเธออย่าเพ้อครวญ หากความรักแห่งฉันมันด้อยค่า แปลกเกินกว่าเข้าใจไม่หอมหวล เธอต้องหมั่นพินิจคิดทบทวน ทนคร่ำครวญอยู่ไยไปจากกัน เพราะฉันมิใช่ฉันอันเธอคิด ยากเกินจิตแห่งเธอจะเพ้อฝัน แต่สิ่งหนึ่งไม่เปลี่ยนแม้เวียนวัน นั่นคือฉันรักเธอเสมอไป
คีตากะ 12 เม.ย. 2556 22:27 น. - ID 138788 
1971
2
0
17 มกราคม 2554 10:30 น. - comment id 1128760
เพราะฉันมิใช่ฉันอันเธอคิด ยากเกินจิตแห่งเธอจะเพ้อฝัน แต่สิ่งหนึ่งไม่เปลี่ยนแม้เวียนวัน นั่นคือฉันรักเธอเสมอไป ชอบค่ะ
17 มกราคม 2554 10:50 น. - comment id 1128765
ในที่สุดเธอก็เข้าใจ ก้าวที่กล้า เธอเห็นไหมความรักไม่ใช่อุปสรรค์สำหรับเราหรือใคร แต่คือกำแพงที่เราสร้างขึ้นมาเองนั่นคือ "ฉัน" หรืออัตตาตัวตน ความเป็นตัวเราของเรา ความอยากในจิตใจ อะไรก็แล้วแต่ที่ไม่ใช่ความรักซึ่งอยู่เหนือร่างกายตัวตนอันจอมปลอมนี้ หลอกลวงนี้ ฉันที่แท้จริงจึงไม่ใช่ฉัน ฉันที่แท้จริงคือความรักไม่ใช่ตัวตนอย่างที่เข้าใจผิดกัน วันนี้เธอคงเริ่มเข้าใจแล้วสินะ อิอิ อ้ออีกอย่าง ฉันที่เป็นความรักนี้ก็คือความสุขนั่นเอง...
17 มกราคม 2554 08:56 น. - comment id 1128814
แวะมาขำ...
18 มกราคม 2554 00:37 น. - comment id 1179981
รักเราจะคงอยู่คู่ดินฟ้า แม้เราลาจากกันไปวันไหน ฉันมีเธอเพียงหนึ่งซึ้งหทัย เฉกเช่นใจเธอมีฉันนิรันดร ทักทายครับผม
18 มกราคม 2554 16:27 น. - comment id 1180156
รักอ้วนนะ
20 มกราคม 2554 19:05 น. - comment id 1180655
29 มกราคม 2554 11:19 น. - comment id 1182227
ไปเถิดไปให้พ้นอย่ายลยิน เมื่อหมดใจใฝ่ถวิลสิ้นความหวัง รักร่วมก่อรอหน่ายรอพ่ายพัง ควรหยุดยั้งปืดฉากไปจากกัน ลืมให้สิ้นจินตาการที่สานสร้าง ลืมรักร้าวรอยร้างทางร่วมฝัน ลืมกอบเกื้อเยื่อใยสายสัมพันธ์ ลืมคืนวันร่วมสุขร่วมทุกข์ครอง ไปเสียเถอะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
