หน้าส่วนตัว
ไม่รู้ซิถ้าถามถึงความแค้น
มันอัดแน่นในอกแทบหมกไหม้
ภาพพี่น้องของข้าประชาไทย
ถูกเขาไล่ยิงยับจนลับลา
เห็นเลือดนองกองพื้นสะอื้นอก
ดุจนรกย้ำเตือนเป็นเพื่อนข้า
ข้าเห็นไทยฆ่าไทยในน้ำตา
ที่หยดมาท่วมในใจทุกคน
ข้าก็รักแผ่นดินถิ่นอาศัย
ไม่น้อยไปกว่าใครในทุกหน
ในเลือดข้าก็ไทยที่ใจทน
เลือดข้าข้นเข้มคลั่กดังปลักควาย
เมื่อพี่น้องของข้าถูกฆ่าทิ้ง
ข้าก็ยิ่งเจ็บปวดดังลวดหวาย
ฟาดกระหน่ำโบยข้าจนน่าตาย
เหลือแต่กายซากซบแทบกลบดิน
สักวันหนึ่งยังรอขออุทิศ
ก่อนชีวืตผุพังพลังสิ้น
จะทดแทนแผ่นฟ้าและธานิน
จนเลือดรินหลั่งหายทั้งกายใจ
ไม่รู้ซิถ้าถามถึงความแค้น
มันอัดแน่นในอกแทบหมกไหม้
ภาพทุกอย่างย้ำติดสนิทใน
ดุจเปลวไฟเผาจิตในนิทรา.....
--------------
ผู้สัญจร 14 ม.ค. 2554 00:05 น. - ID 138745 
1092
8
0
14 มกราคม 2554 04:19 น. - comment id 1179602
ไม่รู้สิถ้าถามถึงความแค้น ฉันคงแค่นตะกุกตะกักอย่างสงสัย คนชาวพุทธเคยบอกฉันอย่างไร ฉันคงตอบไม่ได้เพราะไม่เคย! แต่รู้สึกลึกลึกฉันบอกว่า คนเข่นฆ่าล่ากันนั้นทำเฉย นั่นก็พี่นี่ก็น้องคนคุ้นเคย ไฉนเอยไม่เห็นเป็นพี่น้อง เลือดต่างสีต่างกรุ๊บคือความจริง แต่เลือดไทยฤาทิ้งทั้งไผ่ผอง ฤาเลือดไทยลืมสำนึกขาดปรองดอง ทำให้หมองหม่นไหม้เลือดไทยเดิม
15 มกราคม 2554 08:01 น. - comment id 1179742
1. ยาแก้ปวด เจ้าจะไม่เรียกร้องขอปรองดอง ถ้าพี่น้องของเจ้าถูกเขาฆ่า หรือชีวิตคนตายไร้ราคา แค่ผักปลาแค่ไพร่ไม่ใช่คน จิตสำนึกตอบลงที่ตรงไหน จะชดใช้ถึงจุดความหลุดพ้น ตอบวิญญาณคลั่งแค้นในแดนดล ที่วายชนม์ถูกฆ่าว่าอย่างไร เมื่อก่อกรรมสักวันกรรมสนอง เป็นครรลองยุติธรรมเคยจำไหม คนที่ฆ่าถูกฆ่าไม่ช้าไป ต้องชดใช้ตามจุดพุทธวาจา...
15 มกราคม 2554 08:31 น. - comment id 1179748
เพราะพี่น้องผองข้าคือเลือดไทย มิเคยแยกแบ่งใจไปเป็นสอง จึงไม่ตายไร้ค่าราคามอง รู้ปรองดองเลือดใสไทยด้วยกัน เก็บบทเรียนครั้งนี้ไว้ล้ำค่า ว่าคราวหน้าถ้าฉลาดอาจพลิกผัน ไม่ได้อะไร?ประท้วง?ทำไมกัน แล้วลองหันมาเคารพกฎบ้านเมือง ไปฝึกเด็กฝึกลูกและฝึกหลาน ให้เขียนอ่านกฎหมายบรรลุเรื่อง เคารพสิทธิ์ส่วนรวมให้ประเทือง ยามคิดเคืองใช้สมองก่อนอารมณ์!
15 มกราคม 2554 10:01 น. - comment id 1179755
2. ยาแก้ปวด เพราะว่าไทยหันหลังจึงพังสิ้น ใครคิดแยกแผ่นดินถิ่นอาศัย ใครสร้างเสื้อต่างสีมีทำไม ใครที่ใช้กฎเกณฑ์แดนสงคราม บอกให้เก็บบทเรียนไว้เรียนรู้ แล้วให้ดูเพิกเฉยละเลยถาม บอกคนตายทำไปไม่ได้ความ ให้หันตามเคารพกฎบ้านเมือง แม้กฎดีมีคนแบ่งชนชั้น เลือกกำนัลให้ใครที่ใจเชื่อง ยอมเป็นทาสรับใช้ให้รุ่งเรือง แล้วสร้างเรื่องย้อนหยอกหลอกคนไทย ถ้าจะอ้าปากร้องให้ก้องฟ้า ว่าเลือดไทยของข้าแม้หน้าไหน จงช่วยทำให้เห็นความเป็นไป หรือจงใช้ชีวิตอุทิศตน....
15 มกราคม 2554 10:27 น. - comment id 1179757
ก็นี่ไงถึงบอกให้เสี้ยมสอน คนเก่าก่อนแก้ยากลำบากไข ให้รุ่นลูกรุ่นหลานของปวงไทย เป็นรุ่นใหม่รู้สติมีปัญญา จะไม่ต้องเสียดายทำลายชาติ รู้ฉลาดปราดเปรื่องเรื่องปัญหา ไม่ให้สื่อให้ใครได้ชักพา ไม่ต้องตายดาบหน้าค่าแค่ดิน ชิวิตคนชีวิตใครก็มีค่า แม้แต่หมาค่ามีอยู่ทุกถิ่น หากเคารพสิทธิ์มนุษย์ทุกชีวิน คงไม่สิ้นไร้ค่าน่าเสียดาย ไม่ได้บอกให้ท่านลืมความเจ็บ แต่ให้เก็บจำไว้ใครฉิบหาย ก่อนสิ้นชาติขาดดินสิ้นกลบกาย มาเรียกร้องความตายไม่ย้อนคืน
15 มกราคม 2554 11:11 น. - comment id 1179759
5. ยาแก้ปวด ไม่ได้ทวงความตายให้กลายกลับ แต่ให้รับผลกรรมที่ทำไว้ ใครที่มันสั่งล่าฆ่าคนไทย จะขอให้ผลกรรมจงนำคืน.....
15 มกราคม 2554 11:14 น. - comment id 1179760
"ยาทิสํ วปเต พีชํ - บุคคลหว่านพืชชนิดใด ตาทิสํ ลภเต ผลํ - ย่อมได้รับผลชนิดนั้น กลฺยาณการี กลฺยาณํ -ผู้ทำกรรมดีย่อมใด้ผลดี ปาปการี จ ปาปกํ. - ผู้ทำกรรมชั่วย่อมได้ผลชั่ว." ด้วยประการทั้งปวง...
15 มกราคม 2554 11:32 น. - comment id 1179763
7. ยาแก้ปวด ทุกขะตัว ทุกขะถัวนัว ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว
15 มกราคม 2554 11:39 น. - comment id 1179764
^ ^มั่วเหมือนใครฟะเนี่ย...
15 มกราคม 2554 11:40 น. - comment id 1179765
10
15 มกราคม 2554 11:49 น. - comment id 1179767
9,10 ยาแก้ปวด เชื้อมั่วมันติดง่าย และตายยาก
15 มกราคม 2554 14:11 น. - comment id 1179785
ไม่รู้สิซึ่งเรียกร้องหาถูกผิด โดยไม่คิดไตร่ตรองตามวิถี ถือพวกมากลากเรื่องเข้าราวี อ้างชีวีพลีเพื่อชาติเพื่อแผ่นดิน ไม่รู้สิที่โรมรันใช้กำลังไขว่คว้าสิทธิ์ โดยไม่คิดถึงเสียหายใดทั้งสิ้น ทำทุกสิ่งด้วยแอบอ้างว่าเพื่อถิ่น ชาติต้องสิ้นด้วยอารมณ์ไร้ไตร่ตรอง
15 มกราคม 2554 14:41 น. - comment id 1179790
12. คนผ่านทาง ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น ผมเป็นประชาธิปไตยพอที่ ยอมรับฟังเหตุผลด้านอื่น ถึงผมจะเถียงกับคุณก็คง ไร้ประโยชน์ กลอนที่ผมเขียน ผมก็เขียนตามความรู้สึกผม เหมือนกลอนที่คุณเขียนครับ อ้อ กลอนที่คุณแต่งในบทที่ 2 มีคำว่า สิ้น ซ้ำ สองครั้ง เขาเรียกสัมผัสซ้ำครับ อีกอย่างกลอนแปดควร ไม่ให้เกินแปดคำหรือเก้าคำ แต่เหมือนประโยคแรก ในบทที่ 2 ของคุณไม่ใช่ ไม่ใช่ผมอยากสอน แต่เห็นที่ผิดในบ้านผม แล้วอดบอกไม่ได้ครับ ช่วยรับฟังหน่อยนะ
15 มกราคม 2554 20:55 น. - comment id 1179838
ไม่รู้สิถ้าถามถึงความเสียสละ มีไหมนะใครพร้อมยินยอมเสีย เท่าที่เห็นรู้สึกให้นึกเพลีย โอ้มายเดียร์หายากลำบากใจ ไม่รู้สิถ้าจะถามความคิดถึง ว่าคำนึงถึงกันสักปานไหน ทุกเสี้ยววินาทีที่ผันไป แทนความนัยหมายซึ้งคิดถึงคุณ ไม่รู้สิถ้าจะถามถึงความสุข เพียงวางทุกข์ สุขเอื้อพร้อมเกื้อหนุน เลิกแค้นเคืองหันมารู้การุณ สุขละมุนอุ่นได้ด้วยไมตรี ไม่รู้สิถ้าจะถามถึงความรัก มันกระอักอยู่ในหัวใจนี่ เก็บเอาไว้แน่นทรวงดวงฤดี ยากจะเอ่ยวจีนี้บอกเธอ 555 ช่วยแนะนำบทกลอนอ่อนหัดนี้ด้วยนะคะ
16 มกราคม 2554 01:50 น. - comment id 1179865
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ :-D
17 มกราคม 2554 21:27 น. - comment id 1179964
14. จวว. ไม่รู้ซิถ้าจะถามถึงความรัก คงยากนักจะมอบตอบเหตุผล ห่วงและหวงอาลัยไกลกังวล อยากให้คนที่รักหนุนตักนอนไม่บังอาจแนะนำ คนระดับเจ้าหญิง แห่งบ้านกลอนครับ แค่เอากลอนฝากผม ก็ปลื้มใจมากแล้วครับ
17 มกราคม 2554 21:29 น. - comment id 1179965
15. คนผ่านทาง ขอบคุณครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
