แพรวา (อรชร)

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

เหอะๆๆ แรงไปหน่อย  
ไม่ได้เกลาขอ อภัย
คำไหนไม่เหมาะสมต้องขอโทษ
......อีกครั้ง....และก็อีกครั้งครับ.....
น้องแพรวาหน้าใสใครจะเชื่อ
ทำงามเหลือชนคนตายกลายเป็นผี
ยังอุตส่าห์แชท-แมพ แว๊บ บีบี
ตายคราวนี้กี่คนมิสนใจ
โอ้อนาถเงินตราช่างสามารถ
ซื้อสิทธิ์ขาดทุกสิ่งยิ่งไปใหญ่
นี่เมืองพุทธยุติธรรมซ้ำเมืองไทย
ที่ใครใครเสรีเช่นนี้เอง
คือค่าคนผลงานการศึกษา
เป็นศาสตราดอกเตอร์เหรอจะเก่ง
เหมือนหมูหมากาไก่ไล่ครื้นเครง
ก็พวกเอ็งสกุลต่ำระยำทราม
ข้า....จะฆ่าจะเข่นจะเล่นลิ้น
จะปล้อนปลิ้นสุดเดชจงเข็ดขาม
ข้ามีเงินชื่อเสียงและเรียงนาม
จงครั่นคร้ามหัวหด...(จึง)....ลดโทษทัณฑ์
หากคิดมาต่อสู้อยู่หรือแพ้
ก็เพียงแค่เด็กบ้าด่าสวรรค์
เหมือนหมาเห่าหมาหอนก่อนตาวัน
เท่าเท่านั้นสิ้นแรงก็แห้งตาย
กฎหมายไทยใช้คล่องรูหว่องแหว่ง
หมดทางแย้งทางยันสิ่งมั่นหมาย
คนทำผิดลอยนวลล้วนสบาย
เพียงเสียหายนิดเดียวหวาดเสียวดี
เก้าชีวิตคิดมาแล้วน่าเศร้า
ความรู้เขาเทียมฟ้าหมดราศี
จากคืนวันอัปโยคโศกชีวี
จนบัดนี้ไร้หวังเหมือนดั่งเคย
เช่นชะตาหิ่งห้อยนั้นด้อยแสง
หากคิดแข่งแสงจันทร์ครั้นเฉลย
คงได้ยิน แพรวา  ทำหน้าเย้ย
กฎหมายเอ๋ยอ่อนแปล้ย่อมแพ้เงิน