เสียงสะท้อนจากสายลม

กระบี่ใบไม้

วันเวลาช่างแสนสั้นในวันนี้
สะท้อนทุกความ...รู้สึกดี...รู้สึกได้
จำทุกความห่วงหวงเคยห่วงใย
แหลกสลายหมด...สิ้นไป...กับสายลม
ช่วงเวลาช่างแสนสั้น...หนอวันนี้
ไม่มีแม้เสี้ยวนาทีที่เหมาะสม
ความห่วงใยกลับคลับคล้ายของแหลมคม
กรีดจม ลึกล้ำ ไร้คำลา
อาจไม่มี ถ้อยคำขอโทษ
ตอบอารมณ์รู้สึกโกรธที่ทายท้า
มีแค่เพียงความอ่อนไหวในสายตา
บอกกับเธอเสมอมาไม่เปลี่ยนแปลง
รอคอยเธออยู่
ณ อีกฟากหนึ่งของประตูที่อับแสง
ยังคงผูกพัน...ต่อให้อีกฟากนั้นคือกำแพง
หนาวเหน็บอาจดูรุนแรง...แต่ที่ทิ่มแทงปวดร้าวกว่า...คือรอคอย				
comments powered by Disqus
  • Zingara

    25 ธันวาคม 2553 21:44 น. - comment id 1176032

    โกดนานไม่ได้  น่ารักขนาดนี้
  • cicada

    25 ธันวาคม 2553 23:06 น. - comment id 1176042

     
    คิดถึงความสัมพันธ์วันเก่าเก่า
    มันก็แค่เรื่องเศร้าเศร้าเราเดินผ่าน
    ฟากฟ้าแสนไกลดูน่ารำคาญ
    มีแต่หมอกม่านมาบังใจ...
    
    
    
    
  • กิ่งโศก

    27 ธันวาคม 2553 13:20 น. - comment id 1176255

    มาอ่านคำขอโทษ..หุหุ
  • din

    28 ธันวาคม 2553 16:20 น. - comment id 1176577

    16.gif.........
    
    
    แม้ไม่มี "ถ้อยคำขอโทษ"
    
    ก็ขอเธอ ได้โปรด รับรู้ว่า
    
    แค่เพียงรอย อ่อนไหว ในสายตา
    
    ฉันรู้ว่า เธอยัง เหมือนดังเดิม
    
    
    16.gif.........

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน