โคลอน

20 ธันวาคม 2553 21:30 น. - comment id 1174757

ให้แง่คิดสะท้อนใจ

สมุทร

21 ธันวาคม 2553 08:42 น. - comment id 1174814

cicada

21 ธันวาคม 2553 09:52 น. - comment id 1174817

พี่ใบไม้... แซมไม่เข้าใจค่ะ...
กรุณาอธิบายให้แซมฟังหน่อยนะคะ..
หรือว่า วันนี้แซมไม่  Zen....
  

จ่ายค่าอธิบาย ด้วยดอกแก้วมังกร...

ขอให้พี่ใบไม้ มีความสุขมากๆ นะคะ..

มะขิ่น De CA

เฌอมาลย์

21 ธันวาคม 2553 10:44 น. - comment id 1174835

โลภมากเกินไป 

cicada

21 ธันวาคม 2553 13:42 น. - comment id 1174852

  
ขอบคุณค่ะ พี่ใบไม้... แซมเข้าใจแล้วค่ะ...
กลับมาอธิบายให้แซมฟังทั้งๆ งานยุ่ง..
แซมให้ดอกไม้สีชมพูละกัน..

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...เที่ยวปีใหม่เผื่อแซมด้วย...Happy..Happy  นะคะ..จุฟ.. 

มะขิ่น De Calif.

กระบี่ใบไม้

21 ธันวาคม 2553 12:01 น. - comment id 1174879

ขอบคุณทุกท่านขอรับ
ขออนุญาตอธิบายข้อข้องใจของ "มะขิ่น" จ้า
จริงๆ เรื่องนี้ถ้าชาวนาไม่โลภเกินไป วิ่งวนเอาพื้นที่แต่พอประมาณ ก็คงได้พื้นที่หลายแล้ว แต่เพราะความโลภอยากได้พื้นที่ดินให้มากที่สุดทำให้เขาวิ่งไม่คิดชีวิต ไม่กิน ไม่ดื่ม ไม่หยุดพัก ถึงแม้ท้ายที่สุดจะถึงเส้นชัย แต่มันจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อเขาเหนื่อยตายแล้ว อย่าว่าแต่ผืนดินมากมายมหาศาลตรงนั้นเลย ขนาดก่อนตายเขากำก้อนดินเอาไว้แน่นถึงเวลาก็ยังเอาไปไม่ได้ ช่างน่าสงสารนัก
หวังว่าคงจะเข้าใจความหมายนะจ๊ะ 

กิ่งโศก

21 ธันวาคม 2553 16:32 น. - comment id 1174923

ผลงานท่านกระบี่ใบไม้..นิทานเซ็น ทำให้กิ่งโศก ต้องไล่ไปอ่านย้อนหลัง...ชื่นชมครับ

Boomerang

21 ธันวาคม 2553 20:23 น. - comment id 1174981

 เหมือนผ่านมาแล้วเผลอ..ไม่เจอกัน  เหมือนผูกพันแต่หลบ...ไม่พบหน้า  เหมือนจากกันโดยที่..ไม่มีลา  เหมือนจะมาเจออีก..ไม่หลีกทาง 

.... คิดถึงและยังเหมือนเดิมนะคะ 

ยาแก้ปวด

21 ธันวาคม 2553 20:24 น. - comment id 1174982

ท้ายที่สุด
แม้แต่ดินก็ยังเอาไปไม่ได้เลย...

Gemini58

23 ธันวาคม 2553 08:16 น. - comment id 1175428

อ่านแล้ว...งง(ตอนแรก)
แต่เข้าใจแระ
ขอบคุณคะ...