จ่อมจมอยู่ในห้องเหมือนกรงแคบ ใจยังแอบความช้ำระกำไว้ กายหนาวลมแต่อกร้อนดั่งฟอนไฟ ที่เผาไหม้ฤทัยไปทั้งดวง น้ำค้างแห้งเหือดหายคลายความหนาว แต่อกร้าวยังโศกตรมจมติดบ่วง น้ำตารื้นเพราะจำน้ำคำลวง ที่ตักตวงเติมเต็มไว้ในอุรา จะก้าวเหินเดินออกนอกกรงขัง เพียงลำพังอย่างไรให้กังขา ไม่อยากฝืนยืนต่อไปไร้น้ำยา กลืนน้ำตาทุกหยดจนหมดแรง จะจากกลัวจะเจ็บจนจดจำ ยิ่งถลำลึกไปดั่งใครแช่ง ยามผิดหวังชิงชังเริ่มสำแดง ใจที่แกร่งด้วยคิดดีกลับลี้ไกล ในสำนึกตรึกตรองกรองอีกชั้น อยากห้ำหั่นให้รู้ทนอยู่ได้ อยากจะฆ่าทรมานให้คลานไป เผาด้วยไฟนาบเหล็กร้อนก่อนหมดลม แต่ความจริงแค่เห็นหน้าพาใจอ่อน แค้นกลับผ่อนด้วยหวังยังสุขสม เพียงอ้อมกอดปลอบขวัญวันทุกข์ตรม ก็ชื่นชมแม้นจะม้วยด้วยคำลวง
ร้อยฝัน 20 ธ.ค. 2553 09:40 น. - ID 138388 
1403
4
0
20 ธันวาคม 2553 09:48 น. - comment id 1174458
อ่านตอนแรกนึกว่าจะโดนเจี๋ยนซะแล้ว
พออ่านมาถึงตอนจบ เฮ้อ...ค่อนหายใจทั่วท้องหน่อย อิอิ
นี่ล่ะมั๊งเนาะ...ความรัก.... ความรัก สามารถเปลี่ยนทุกสิ่งได้จริงๆค่ะ
20 ธันวาคม 2553 15:00 น. - comment id 1174548
เออแกเขียนบทนี้ใช้คำดีน่ะที่รักชอบเลยอ่ะ ตกลงแม้ร้อยฝันจะลงจากคานหรือว่าอยากเป็นนกที่อิสระจ๊ะเพื่อน
20 ธันวาคม 2553 15:19 น. - comment id 1174550
เอาน่าโคลอน ก็เสียว ๆ ขำ ๆ แล้วกันเนอะ ความรักอาจจะเปลี่ยนได้หลายสิ่ง ๆ แต่ในความเป็นจริงที่ไม่อาจเปลี่ยนได้ คือ รักจริง กับรักลวงเนอะ มารับความคิดถึง อื้อ ถ้าเพียงแค่คิดก็ถึง ก็ให้ความคิด(ถึง) ทุกคนด้วยแล้วกันนะคะ ขอบคุณบินหลาหลงคอน ร้อยฝันยังคงต้อง พัฒนาขึ้นอีกเยอะ ไม่เขียนนาน เขียนไป ก็ล้มลุกคลุกคลานไป เป็นโลกจริงที่เจ็บปวดนะคุณว่ามั๊ย ขอบใจว่ะต่าย ไอ้คานน่ะก็อยากลง แต่นกอิสระก็ยังหวง เอาเป็นว่าหากเจอคนดี ๆ ก็พร้อมทีจะลงคานแล้วกัน
20 ธันวาคม 2553 10:19 น. - comment id 1174585
เพียงแค่คิดก็ถึงหรือเปล่าคะคิดถึงด้วยค่ะ
20 ธันวาคม 2553 11:11 น. - comment id 1174620
คมคายมากครับ ใช้คำได้ดีมาก โลกแห่งความจริงเป็นอย่างนี้เสมอ
20 ธันวาคม 2553 16:41 น. - comment id 1174665
จ่อมจม อยู่กับคำนี้มานานเลยค่ะพี่ช้าง
20 ธันวาคม 2553 17:10 น. - comment id 1174684
ทั้งหวานทั้งเศร้าเลยนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
20 ธันวาคม 2553 19:08 น. - comment id 1174709
น่านนะสิน้องช้าง จ่อมจมกับความคิดเก่า ๆ จ่อมจมอยู่กับห้องเดิม ๆ จ่อมจมกับคนเดิม ๆ กับข้าวเดิม ๆ อะไรเดิม ๆ น่าเบื่อเนอะ ออกไปตะลุยแดนมหัศจรรย์กัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะการัณยภาส
20 ธันวาคม 2553 19:40 น. - comment id 1174724
แวะมาส่งยิ้มให้นะคะ
20 ธันวาคม 2553 20:05 น. - comment id 1174732
10 ลืมไป
20 ธันวาคม 2553 21:49 น. - comment id 1174763
ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มค่ะ ฉางน้อย
20 ธันวาคม 2553 23:38 น. - comment id 1174778
ระยะนี้ผมเองไม่ค่อยมาด้านนี้เท่าไหร่นัก ด้วยไปเล่นด้านโน้นใช้สมองจินตนาการมาก ซ้ำยังลงเรื่องสมุนยาไทยอีกด้วย มาจะพิมพ์ ตามเขากลัวว่าจะขาดตกหล่นไปก็ไม่ดีนัก และบางครั้งก็เสริ้มให้คนเข้าใจอีกด้วย จึงทำให้ปั่นป่วนเหมือนกันครับ พอปวดหัว ด้านโน้นก็มาพักอารมณ์ทางด้านนี้ชดเชย ให้สมองเขาไปอีก กำลังสนุกจ้า อ้อ เลยไม่ได้เข้าเวปฯผ่านมาเท่านั้นเอง รักเสมอๆจ้า
แก้วประเสริฐ.
21 ธันวาคม 2553 07:26 น. - comment id 1174794
ขอบคุณค่ะลุงแก้ว อ้อยอยากจะเขียนเหมือนได้เหมือนลุงแก้ว แต่ก็มักจะมีข้ออ้างเสมอ อีกไม่นานอ้อยจะร้อยฝันนี้เข้าสายฝันของอ้อยให้ยาวขึ้น รักษาสุขภาพนะคะ
21 ธันวาคม 2553 08:39 น. - comment id 1174810
21 ธันวาคม 2553 13:26 น. - comment id 1174840
เอาพายมั้ยจ๊ะ จะได้ล่องไปได้ โดยไม่ต้องจอด อิ
21 ธันวาคม 2553 11:43 น. - comment id 1174863
21 ธันวาคม 2553 16:40 น. - comment id 1174935
สวัสดีครับพี่อ้อย ร้อยฝัน..นึกว่าจะหาทางกลับบ้านกลอนมิถุก อิอิ..มาลงกลอนเศร้าๆ ซะงั้นอะ.
21 ธันวาคม 2553 20:26 น. - comment id 1174983
ยังคมคาย สนิมไม่จับหรอก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
