ลืมตาเถิด! ดูโลกอันโศกศัลย์ กองเพลิงนั้นลุกไหม้ในสังขาร เกิด-แก่-เจ็บ-ตายหมายทรมาน ทุกวันวารเป็นไปในความลวง ลืมตาเถิด! ดูก่อนก่อนจะสาย เหล่าหญิงชายทนทุกข์รุกใหญ่หลวง ท่ามกองเพลิงเกลือกกลิ้งจมดิ่งทรวง กลางบาศก์บ่วงแห่งมารผลาญชีวัน ลืมตาเถิด! มองดูให้รู้แจ้ง ตัวตนแห่งความลวงล่วงแปรผัน มันยิ้มเยาะเย้ยหยามความผูกพัน ท้ายมีอันพรากจากซ้ำซากนาน ลืมตาเถิด! มองไปในห้วงรัก ชนจมปลักทะเลทุกข์รุกสังหาร ด้วยยึดมั่นถือมั่นบั่นวิญญาณ จมสงสารเวียนว่ายหลายกัปกัลป์ ลืมตาเถิด! เพ่งมองแสงส่องหล้า พระพุทธาปรากฏหมดโศกศัลย์ มีแสงธรรมนำทางหว่างชีวัน ก้าวล่วงฝันหลอกลวงพ้นบ่วงเวร
คีตากะ 12 เม.ย. 2556 21:31 น. - ID 138333 
1233
3
0
14 ธันวาคม 2553 17:26 น. - comment id 1173411
อ่านแล้ว นึกถึงพุทธพจน์ ชอบกลอนชุดนี้...
15 ธันวาคม 2553 09:08 น. - comment id 1173437
ขอบคุณสำหรับกลอนความหมายดีๆบางครั้งชีวิตก็มีเรื่องราวทั้งงานและสุขภาพที่รุมเร้าเข้ามาต่อเนื่องจนเรารู้สึกเบื่อหน่ายนะคะ รู้ทั้งรู้มนุษย์ก็ยังว่ายเวียนอยู่ในทะเลทุกข์ ภาพสวยจังชอบมากๆเลยคะ ขอบคุณอีกครั้งที่ทำให้เช้านี้มีความหมายคะ
15 ธันวาคม 2553 21:01 น. - comment id 1173531
ลืมตาเถิด แล้วจะเห็นความเป็นไป
15 ธันวาคม 2553 23:06 น. - comment id 1173549
ขอบคุณทุกความรู้สึกครับ
15 ธันวาคม 2553 16:40 น. - comment id 1173624
แวะมาอ่านบทกลอนสอนใจค่ะ...
17 ธันวาคม 2553 03:40 น. - comment id 1173995
มาเยี่ยมชมผลงานคุณภาพค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
