มีรอยยิ้มแต่หน้านั้นต้องกลั้นยิ้ม เพราะฉันอิ่มกลิ่นเหม็นแทบเป็นบ้า มีทั้งเสียงทั้งกลิ่นได้ยินมา เธอบอกว่าท้องเธอเสียละเหี่ยใจ ร้อยรอยยิ้มกลิ่นส้มตำจำเสียแม่น เสียงดังแปร๋นดังปรุ๋งยิ่งยุ่งใหญ่ นั่งรถยนต์ติดแอร์ยิ่งแพ้ภัย รีบเร็วไวเปิดกระจกปกป้องตัว แต่ฉันเลือกปิดกระจกหมกกลิ่นเหม็น เพราะทะเล้นชอบชื่นชมดมกลิ่นถั่ว ขำแค่ไหนเหม็นแค่ไหนไม่เคยกลัว เพราะรักเธอสุดขั้วหัวใจนี้ อยากเผลอยิ้มและหน้านั้นไม่กลั้นยิ้ม สองมือนิ่มจับเนื้อแน่นแสนบัดสี อย่าเพิ่งปล่อยออกไปกลั้นให้ดี ฉันจะรีบพาไปขี้ อยู่นี่แล้ว
เชษฐภัทร วิสัยจร 11 ธ.ค. 2553 15:52 น. - ID 138295 
1287
3
0
12 ธันวาคม 2553 15:12 น. - comment id 766707
สวัสดีครับ มาช่วยสูดกลิ่นส้มตำครับ เชื่อแล้วครับว่ารักกันจริง
14 ธันวาคม 2553 12:16 น. - comment id 1171578
11 ธันวาคม 2553 19:52 น. - comment id 1172894
ไม่น่าจะกลั้นยิ้ม น่าจะกลั้นหายใจคนนึง อีกคนกลั้น....
11 ธันวาคม 2553 22:25 น. - comment id 1172949
......ทำไปได้..หุ หุ..
12 ธันวาคม 2553 00:17 น. - comment id 1172956
หนูขอโทษ โปรดอภัย กลั้นไม่อยู่ ส้มตำปู ทำแสบ หนูแอบเขิน นั่งในรถ อ้อนพี่ อยู่เพลินเพลิน แหม..ท้องเดิน อายจัง หนูนั่งทน แกล้งชายตา กระบิดกระบวน ชวนพี่พูด เสียงดังปู้ด..หนูแกล้ง แสร้งฉงน เอ๊ะ...เสียงไร พี่ขา ใครมาซน รีบลานลน เปิดหน้าต่าง อย่างซีดเซียว..
ถึงบ้านยังคะ...แถวๆ กอไผ่นี่ก็ได้ค่ะ...
แซมค่ะ(ตัวปลอม ตัวจริงขี้อายกว่านี้ค่ะ..)
12 ธันวาคม 2553 14:05 น. - comment id 1173020
กลั้นยิ้ม กลั้นหายใจ กลั้น.....
12 ธันวาคม 2553 18:47 น. - comment id 1173030
ว่ากันว่า ถ้าอั้นไม่อยู่ให้หาอะไรมายอนจมูก..รับรองหายเป็นปลิดทิ้ง....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
