สุริยันเร่งเร้าเจ้าสาดส่อง แว่วเสียงร้องสกุณาเรียกข้าตื่น มารับรู้และจำรับกับวันคืน มาทำชื่นแม้ว่าช้ำก็จำเป็น เกรียวคลื่นคืนเข้ากระทบฝั่ง ทรายก็พังทลายลงให้เห็น น้ำเซาะทรายทำลายใจไม่ยากเย็น ละลายเป็นธุรีลับเลือนลาง รอให้มีใครสักคนมาช่วยก่อ มาช่วยต่อพนอนิจสนิทข้าง จะก่อทรายใช้ปูนอิฐวาง ที่ปลายทางจะเห็นเวียงเคียงทะเล
ไก่เอยช่างขัน 5 ธ.ค. 2553 06:40 น. - ID 138201 
834
2
0
5 ธันวาคม 2553 08:02 น. - comment id 1171790
ไม่ค่อยกล้าต่อกลอนเลยค่ะ เดี๋ยวจะมีคนหาว่าเอ็นดูเด็ก แต่คงไม่เป็นไรนะคะ เอาเป็นว่าเราเข้าใจกัน แบบมีที่มาที่ไป ขออนุญาตคุณพ่อด้วยนะคะ ถ้าผ่านมาอ่านเข้า อนงค์นางไม่มีอะไรนอกจากห่วงใยลูกชายคุณพ่อเหมือนลูกตัวเองค่ะ แต่ว่าที่นี่มีกติกาว่าลงกลอนไม่เกินห้าบทต่อวัน เกรงว่าอาจจะถูกตัดไป คงเข้าใจนะคะ
5 ธันวาคม 2553 10:45 น. - comment id 1171818
นี่เป็นหนึ่งในเสน่ห์ของเธอ
5 ธันวาคม 2553 11:35 น. - comment id 1171830
ดีใจจังพี่สาวมาแล้ว
5 ธันวาคม 2553 16:01 น. - comment id 1171847
หากว่าเหงาจงเข้ามาหาเพื่อน พ่อจะเข้ามาเยือนเสมือนบ้าน ที่แห่งนี้เป็นที่มีตำนาน เป็นเหมือนบ้านอบอุ่นที่คุ้นเคย จะเป็นที่ผ่อนคลายเจ้าหายเหงา อย่าได้เศร้าเหงาใดดวงใจเอ๋ย สุขภาพกายาอย่าเฉยเมย อย่าละเลยดูแลแม่บอกมา... ขอขอบคุณอนงค์นางเป็นอย่างมาก และขอฝากเป็นเพื่อนด้วยเยือนหา พ่อกับลูกถูกระยะทางขวางกั้นตา ผมขอความกรุณาถ้าเต็มใจ....
5 ธันวาคม 2553 17:32 น. - comment id 1171851
เห็นความรักพ่อแม่แม้ห่างลูก อนงค์ผูกใจรักไม่ผลักไส ความผูกพันฉันท์มิตรติดตรึงใจ จะห่วงใยดูแลแม้ยากจน ไม่ว่าคุณพ่อจะเป็นใคร คงไม่สำคัญ วันนี้อนงค์นางมีโอกาสได้อยู่ใกล้ลูกชายมากกว่า ด้วยความรักในนาฏศิลป์ไทยเหมือนกัน ได้ไปเยี่ยมมาครั้งหนึ่งค่ะ บ้านจะอยู่ไกลจากโรงพยาบาล ช่วงนี้ไม่ได้ไปเยี่ยมเพราะไม่ค่อยสบาย ไอมาก แพ้อากาศหนาว รถแอร์กี่คู่ใจกระจกเสีย กับปุ่มล้อคประตูไม่ทำงาน เลยไปไหนไกลๆไม่ได้ รอเอาเข้าอู่อังคารหน้าวันหยุดค่ะ ดีใจค่ะที่ได้รู้จักกันไว้ ถ้าได้เคยอ่านกลอนเก่าๆของอนงค์นาง ชีวิตในกลอนนั้นเป็นจริงทั้งหมด ไม่เคยสร้างภาพ ไม่โกหก ขอให้ลูกชายหายเร็วๆนะคะ
6 ธันวาคม 2553 00:07 น. - comment id 1171865
รักพ่อครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
