ในคืนเงียบสงัดเกินนัดพบ เห็นซากศพมากนักโดนดักฆ่า จากเบื้องลึกของใจในแววตา เกิดขึ้นมานานนับจะรับรู้ เมื่อความเขลาครอบงำหลงทำผิด ไม่ยั้งคิดหนักเบาคอยเป่าหู โดนอุบายแสร้งทำของคำครู ฆ่าศรัตรูให้หมดอย่าอดทน มีวิชาไม่หยุดขั้นสุดท้าย คือความตายช่วยปลุกอยู่ทุกหน เจ้าจะต้องฆ่าฟันได้พันคน จึงเห็นผลเป็นดีพิธีการ อาศัยอยู่หุบเขาของเงาเถื่อน คอยเชือดเฉือนชีวิตคิดสังหาร มีมาลัยนิ้วมือถือประจาน คือ "องคุลีมาล" ตำนานโจร ยังขาดเพียงนิ้วหนึ่งจะพึงครบ ถึงพันศพพบมาอาจารย์โหร ชะตากรรมสัตว์โลกดูโชกโชน ฆ่าแล้วโยนทิ้งไปไม่ใยดี พระบรมศาสดาพาบรรลุ ท่านบรรจุพระธรรมนำวิถี ทรงโปรดสัตว์มั่นคง*องคุลี ทั้งเคยมีลำเค็ญให้เห็นธรรม "เราหยุดแล้วแต่ท่านยังไม่หยุด" ก็สิ้นสุดสำนึกลึกถลำ ด้วยธรรมะศรัทธามาชี้นำ หลุดพ้นกรรมกล่าวขานแต่นานมา ทุกบรรทัดประวัติธรรมนำความรู้ เกิดจากผู้มุ่งมั่นแก้ปัญหา ในความผิดนิดเดียวเกินเยียวยา ใต้กะลายังจบพบความจริง. ..........................................
4 ธันวาคม 2553 23:12 น. - comment id 1171733
ทักทายยามดึกค่ะ คุณเขียนได้น่าอ่านมากเลยล่ะค่ะ
4 ธันวาคม 2553 23:54 น. - comment id 1171741
ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ.. ไม่งั้นแซมลืมไปแล้วนะคะเนี่ยะ กับคำสอนที่ว่า.. "...เราหยุดแล้ว แต่ท่านซิที่ยังไม่หยุด..." เขียนได้ดีค่ะ.. สุขสันต์วันพ่อนะคะ... แซม
5 ธันวาคม 2553 04:45 น. - comment id 1171770
สุดยอดคะ...ชอบมาก ขอบคุณคะ
6 ธันวาคม 2553 07:42 น. - comment id 1171885
7 ธันวาคม 2553 21:37 น. - comment id 1172012
เริ่มต้นฆ่าใครใครมิใช่น้อย เอานิ้วร้อยมาลัยไม่ลืมหลง ฆ่าอีกคนเดียวครบงานจบลง ประพฤติตรงตามอาจารย์ท่านสอนไว้ จะฆ่าครั้งสุดท้ายแม่ตายแน่ พระพุทธองค์ทรงแก้การฆ่าใหม่ เมื่อฆ่าอีกครั้งนี้จึงมีชัย เพราะเปลี่ยนไปฆ่า"อัตตา"ฆ่าตัวตน
7 ธันวาคม 2553 21:46 น. - comment id 1172014
เริ่มต้นฆ่าใครใครมิใช่น้อย เอานิ้วร้อยมาลัยไม่ลืมหลง ฆ่าอีกคนเดียวครบงานจบลง ประพฤติตรงตามอาจารย์ท่านสอนไว้ จะฆ่าครั้งสุดท้ายแม่ตายแน่ พระพุทธองค์ทรงแก้การฆ่าใหม่ เมื่อฆ่าอีกครั้งนี้จึงมีชัย เพราะเปลี่ยนไปฆ่า"อัตตา"ฆ่าตัวตน
7 ธันวาคม 2553 21:58 น. - comment id 1172016
ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะมาให้กำลังใจ ...และขอบคุณ ท่าน ดาว อาชาไนย ที่มาเพิ่มเรื่องราวให้ชัดเจนขึ้น...ผมคนหนึ่งแหล่ะ ที่เกือบจะหลงลืมเรื่องนี้ไปแล้ว...