มีเพียงไฟบนฟืนในคืนหนาว กับเรื่องราวคำตอบอยู่รอบด้าน วันเวลาขับเคลื่อนดูเหมือนนาน แต่ผ่านการอ้างว้างอยู่อย่างเคย ทอดสายตาชำเลืองไปเบื้องหน้า พร้อมศรัทธาราบเรียบดูเงียบเฉย ได้ยินเพียงเสียงคำพร่ำรำเพย ว่าลูกเอ๋ยกลับมาอย่างพร่าเลือน ตัวหนังสือซีดจางระหว่างภาพ น้ำตาอาบไหลเลอะจนเปอะเปื้อน ทิ้งเอาไว้หนึ่งใบให้ใจเตือน อยู่เป็นเพื่อนให้คิดคอยติดตาม ได้รับรู้เรื่องราวจากชาวบ้าน ว่าทำงานอยู่ไกลคอยไถ่ถาม หวังให้ลูกมีสุขอยู่ทุกยาม ภัยคุกคามมากมีหลีกหนีไกล ท่ามหมอกควันสีเทาจากเตาถ่าน เกิดจากการเฝ้ารอแล้วก่อใหม่ คือเรื่องราวที่เห็นความเป็นไป กำหนดในศรัทธาอย่างท้าทาย อุณหภูมิข้างนอกเหมือนตอกลึก คืนยิ่งดึกยิ่งหวั่นไม่ทันหาย ในกระท่อมโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย รอลูกชายนานนับไม่กลับมา. .......................................
3 ธันวาคม 2553 15:47 น. - comment id 1171328
อ่านกลอนบทนี้แล้วยิ่งเศร้า วันพ่อ แต่ลูกคนนึงไม่สามารถกลับบ้านได้ เรียน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ้ากก เซ็ง
1 ธันวาคม 2553 23:04 น. - comment id 1171383
บทกลอนไพเราะมากๆ ค่ะ..เหงาจัง.. ฝากบอกพ่อ รอหน่อย อย่าถอยนะ รอลูกจะ กลับมา หาไออุ่น มาช่วยเติม พลังใจ และไฟรุน ไอยังอุ่น ไม่จาง แม้ห่างไกล อยู่แสนไกล ใจคนึง คิดถึงพ่อ มีไฟก่อ ยังหนาว ราวหมกไหม้ หน้าที่ล้น จนเกิน คล้ายเพลินไป แต่หัวใจ มากราบ ลงทาบดิน... ฝากมากราบด้วยนะคะ.. แซมก็อยู่ไกลพ่อค่ะ...อีกซีกโลกนึง แซม
1 ธันวาคม 2553 23:12 น. - comment id 1171384
อ่านแล้วสงสารจังเลยครับ T^T
2 ธันวาคม 2553 10:49 น. - comment id 1171392
อีกฟากฟ้าจากไกลใจแลห่วง น้ำตาร่วงลาคืนวันขื่นขม พ่อไม่รู้ใจลูกปลูกฝันอุดม ไม่ซานซมกลับหลังทั้งน้ำตา
2 ธันวาคม 2553 13:23 น. - comment id 1171498
ใครยังมีพ่ออยู่ กลับไปหาท่านเถิดค่ะ อย่าปล่อยให้ท่านรอ เพียงเห็นหน้าลูก หัวอกพ่อ ก็สุขใจแล้ว
4 ธันวาคม 2553 22:18 น. - comment id 1171726
เขียนดีจังเลยค่ะ ขอชื่นชมจากใจ