อดีตรักใต้ดวงดาว

สายลม ของความคิดถึง

สายลมโบกใบไม้พริ้วปลิวละล่อง
พัดผ่านต้องใบหน้าพาหวั่นไหว
อาทิตย์ลับขอบฟ้าครั้งคราใด
แสนหนาวใจสุดบรรยายสุดใจทน
        สุรีย์ดับยังมีดาวพราวระยับ
        แพรวพรายจับกลางฟ้าเวหาหน
        เราไร้คู่อยู่เดี่ยวเปลี่ยวกมล
        ต้องสู้ทนเหน็บหนาวแสนร้าวราน
เดือนลอยเด่นเคียงคู่อยู่กลางฟ้า
ล้อมด้วยดวงดาราระยิบหวาน
ไม่เคยห่างห้วงเวหามายาวนาน
สวยสรานท้องฟ้ายามราตรี
        อันดวงดาวมีเดือนเป็นเพื่อนไกล้
        แต่เราใยคนรักห่างมาร้างหนี
        ไม่มีใครมาอ้อนออดให้กอดที
        ในยามที่ลมหนาวพัดสะบัดมา				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    30 พฤศจิกายน 2553 09:32 น. - comment id 1171091

    
    
    ยังคอยคนอ้อนอยู่ค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • barby blue

    24 ธันวาคม 2553 00:00 น. - comment id 1175676

    มานั่งเหงาเป็นเพื่อนด้วยคนค่ะ4.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน