++หวังเพียง..ปลอบขวัญ...++

รักษา

หาเลขโทรฯโชว์เบอร์เธอเก็บไว้
กดเรียกสายส่งผ่านย่านความถี่
บอกใจคล้ายหมายเผยเอ่ยวจี
เนิ่นนานปีปลอบใจส่งให้กัน
    เธอเล่าเรื่องเบื้องหลังให้ฟังหมด
แสนรันทดเกินใครแจ้งใจฉัน
กับความทุกข์รุกโถมเข้าโรมรัน
แสนจาบัลย์พันตูเพียงผู้เดียว
   ทั้งปัญหาสารพัดต้องปัดเป่า
ทึเร่งเร้ารุมใส่ใครแลเหลียว
สุดลำบากยากนักแน่นหนักเชียว
เหมีอนทางเทียวรกร้างห่างผู้คน
  เฝ้าปลอบปลุกทุกอย่างเธออ้างเอ่ย
ราวทรามเชยเดียวดายกลางสายฝน
ชี้แนะนำย้ำชัดในบัดดล
นวลคุ้มตนครองผ่านเมฆม่านบัง
   คงถึงคราลาจากจำพรากหนอ
มิหวังทอสายย้ำเป็นความหลัง
แม้นมีบ้างห่างไกลใจขาดพลัง
เด็ดบัวยังเหลือใยพอให้จำ
  แต่เพราะว่าหน้าที่ยังมีมาก
จึงไม่อยากฝากใจให้งามขำ
จึงกำหนดจุดหมายคล้ายเคยทำ
ฝืนใจย้ำคำลาแม้อาลัย
  หวังให้เธอไปดีและมีโชค
เผชิญโลกโศกหม่นดังคนใหม่
ให้เข้มแข็งแกร่งหวังพลังใจ
วันต่อไปคงจำถ้อยคำเปรย
  เม็มเบอร์โทรฯโชว์เรียงเพียงรายชื่อ
ที่หวังคือเธอผ่านม่านฟ้าเผย
ให้ทุกข์ทนหม่นมานจงผ่านเลย
หวังชื่นเชยชมขวัญในวันชัย
...........................................................