ได้ยลยิ้ม ยิ้มเดียวนั้นก็ฝันถึง

จะเป็นอยู่อย่างผู้กล้าได้อย่างไร
ในเมื่อใจเจ้าเอย ไม่เคยกล้า
ได้เพียงพบ สบเพียงแต่แค่หางตา
ก็ปั่นป่วนยวนอุรา ไม่กล้าใจ
ได้ยลยิ้ม ยิ้มเดียวนั้นก็ฝันถึง
เหมือนเคยรัก รักเคยซึ้งถึงไหนๆ
หนึ่งฝันผ่าน ผ่านไปแล้วไม่แล้วไป
รุมร้อนไฟ ไฟจากฝันมันตรึงตรา

เนื่องเนาฝันว่าได้แอบโอบแนบชิด
ยังหวามจิต คิดไปโดยใจโหยหา
ไม่อยากเลยไม่อยากตื่นฟื้นขึ้นมา
แต่ข่มตา หลับไม่ลงคงเรื่องยาว
...
แสงสุดท้ายก่อนดาวดวงจะล่วงลับ
อยากฝากกับดาวดวงในห้วงหาว
ก่อนราตรี จะจบลับดับเรื่องราว
ของเดือนดาวที่ดาษดื่นผืนฟ้าดำ
ใกล้รุ่งรางสว่างเรื่อเมื่อหัวรุ่ง
ยังพยุง ปรือเปลือกตาอยู่น่าขำ
ยังอุ่นอายในฝันเฟื่อง เนื่องจำนำ
ขอฝากคำ นำขอบใจในยิ้มนวล

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 18 พ.ย. 2553 14:15 น. - ID 137962

1180

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/137962 ที่มา: คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

comments powered by Disqus

เพียงพลิ้ว

19 พฤศจิกายน 2553 16:39 น. - comment id 1169758
```
ฝันหวานเลยสิคะ
```
คุณหมอกระป๋อง

19 พฤศจิกายน 2553 16:56 น. - comment id 1169767
```
เต็มที่ไปเลยค่ะ 

หุหุ
```