หนึ่งคำลาพาใจให้เจ็บช้ำ หนึ่งถ้อยคำทำคนจนหมองหมาง หนึ่งรู้สึกลึกนักเกินหักวาง หนึ่งเส้นทางย่างเดี่ยวคงเปลี่ยวทรวง. .................................................................. I never stopped to realize How lonely I would be I never thought the day would come When you'd grow tired of me Your voice was never sweeter Than the day you said goodbye You'll never know how much it hurt Because I'm too big to cry If I knew then what I know now You'd still be kissing me Instead there's someone else's lips Where mine used to be I can't forget you darlin' No matter how much I try You'll never know how much it hurt Because I'm too big to cry
14 พฤศจิกายน 2553 07:28 น. - comment id 1168923
แม้จะหม่นทนเจ็บกลืนเก็บฝัง แม้ยืนนั่งใจร้าวราวสิ้นสลาย แม้หัวใจหวนเพ้อเธอกลับกลาย แม้เธอหน่ายใจเหงายังเฝ้ารอ... รู้ทั้งรู้ยังเผลอรักเธอมั่น รู้ทั้งวันค่ำเช้าเพียงเฝ้าขอ รู้ว่าคงสิ้นหวังก็ยังรอ รู้ไหมหนอใจเราโง่เง่าเกิน.... มากอดกันเอง... แซมค่ะ
14 พฤศจิกายน 2553 07:53 น. - comment id 1168932
สวัสดีครับ มาส่งผ้าเช็ดหน้าให้ครับ..ไม่เป็นไรนะ ผมแค่เช็ดขี้มูกไปครั้งเดียวเอง... ล้อเล่นครับ..ชาหรือกาแฟดีครับ
14 พฤศจิกายน 2553 07:53 น. - comment id 1168933
หนึ่งดวงใจอยู่นี่นะที่รัก ขอสมัครรักเพื่อนเตือนใจฝัน จะสุขทุกข์อย่างไรไม่ทิ้งกัน อยู่ข้างขวัีญร่วมทางแม้ห่างกาย
14 พฤศจิกายน 2553 07:58 น. - comment id 1168934
สวัสดีคะ คุณแซม หาย "บอบช้ำ" จากโดนฉีดยาหรือยังคะ พักนี้...ไม่ค่อยมีอารมณ์แต่งกลอนใช่ป่ะ... คิดถึงเท่าฟ้า มากอดกัน...ดีฟ่า เนอะ
14 พฤศจิกายน 2553 09:36 น. - comment id 1168960
อิ๊ว... เช็ดขี้มูก...แล้วมาให้เรา...เอาคืนไป...ไม่ต้องการ
14 พฤศจิกายน 2553 09:38 น. - comment id 1168961
กอดกันดีกว่า อบอุ่นดี
14 พฤศจิกายน 2553 09:46 น. - comment id 1168965
รู้สึกเหงาจังอะคะ
14 พฤศจิกายน 2553 11:24 น. - comment id 1168971
สวัสดีคะ คุณพิมญดา มา-ม๊ะ... กอด...กอด...กอด..จะได้อุ่นคะ
15 พฤศจิกายน 2553 07:13 น. - comment id 1169118
เวลา..เท่านั้นครับ ที่จะทำให้ลืมช่วงชีวิตที่หมองหม่น
15 พฤศจิกายน 2553 08:12 น. - comment id 1169145
ขอบคุณคะ คุณพจนา ForLife ทุกครั้งที่เข้าบ้านเจมิไน คุณนำแต่ความ...สบายใจมาให้เสมอ
15 พฤศจิกายน 2553 18:46 น. - comment id 1169243
ครูแวะมาเยี่ยมแต่บอกตรงๆว่าแนะนำ ไม่ได้ด้วยครูเองนั้นไม่เก่งเรื่องภาษานัก รู้ก็แค่งูๆปลาๆเท่านั้นเอง แต่ที่แน่ๆคือรัก ศิษย์เราทุกๆคนมากเสมอนจ้า แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2553 18:51 น. - comment id 1169246
แต่ย้อนลงมาอ่านกลอนที่แต่งได้ดีจ้า แต่ว่ากับภาษาประกิตนั้นตามประสางูๆปลาๆ มันขัดกันเน๊อะ ท่อนสุดท้าย ที่เพราะว่าทำ ให้ฉันต้องร้องไห้อย่างมากมาย ส่วนที่แต่ง กลอนไงไม่มีนะ แต่แน่ๆรักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 พฤศจิกายน 2553 18:34 น. - comment id 1169336
NO WOMAN NO CRY.............. BY.....BOB MARLEY......
17 พฤศจิกายน 2553 06:52 น. - comment id 1169429
สวัสดีคะ คุณครูแก้วประเสริฐ. คราวหน้า...เจมิไนจะระวังให้มากกว่านี้คะ ขอบคุณคะ
17 พฤศจิกายน 2553 06:52 น. - comment id 1169430
สวัสดีคะ คุณโอ้ละหนอ ก้อ...จริงเนอะ