มีบ้างไหมมีใครอยู่แถวนี้ ฟังฉันทีฉันเหงาฉันสับสน ฉันเหน็ดเหนื่อยฉันล้าฉันทุกข์ทน ฉันหมองหม่นฉันเศร้าฉันเปล่าใจ มีวันไหนไหมหนอขอฉันยิ้ม ได้กระหยิ่มอิ่มเอมเปรมสดใส ขอสักวันเถิดนะจะขอบใจ ขอได้ไหมแค่นี้เองแค่เบ่งบาน ไม่คิดหวังคลายเหงาบรรเทาจิต ไม่บังอาจสักนิดไม่กล้าหาญ แค่ให้เหงาห่างไปในวันวาน ขอก้าวผ่านวันนี้ได้สักที อีกนานไหมราตรีจะเคลื่อนคล้อย อีกกี่ร้อยเวลาจะพาหนี ไม่ขอทดเวลาสักนาที ขอแค่มีสุขบ้างระหว่างวัน ไม่ต้องการพานพบประสบโศก ไม่ขอโลกใบเก่าเฝ้าเย้ยหยัน ไม่อยากอยู่เยี่ยงคนโดนลงทันต์ ช่วยพรากฉันจากฝันอันร้ายแรง
8 พฤศจิกายน 2553 08:54 น. - comment id 1167161
มีความหวัง ย่อมมี กำลังใจ ทุกเวลา อย่าให้ ไร้ความหวัง กำลังใจ กลั่นให้ เป็นพลัง เพื่อก้าวสู่ ที่หวัง และตั้งใจ ขอให้มีกำลังใจครับ
8 พฤศจิกายน 2553 04:31 น. - comment id 1167188
สวัสดีคะ คุณคุณหมอกระป๋อง ส่งความรักพร้อมกำลังใจมาให้คะ
8 พฤศจิกายน 2553 05:07 น. - comment id 1167191
แน่แอบเขียนกลอนส่งไม่บอกน้องนุ่งเลยนะเจ้ป๋อง
8 พฤศจิกายน 2553 07:59 น. - comment id 1167199
เปลี่ยนภาพด่วน...ไม่ชอบดูอ่ะ ยังไม่ได้อ่านกลอนเลยยย.. ไม่เอานะ...กลัวจริง ๆ ไม่โกหก ......... ขนาดพิมพ์นี่..ยังเบือนหน้าพิมพ์เลย .....
8 พฤศจิกายน 2553 08:29 น. - comment id 1167204
อ่านบทกลอนแล้วเศร้าจัง.... ทดท้อจังเลยนะคุณหมอกระป๋อง ..หลับตาสิแล้วเอนกายลงนอนที่ตักพี่ พี่คนไกลคนนี้จะปลอบขวัญ..
8 พฤศจิกายน 2553 09:10 น. - comment id 1167218
จ๊ะ......เธอยังมีเพื่อนๆอยู่แถวนี้..... เธอยังมีเพื่อนฝันในวันเหงา..... เธอยังมีเพื่อนบ้านกลอนตามเป็นเงา..... เธอหายเศร้า....ถ้าเข้าไปในบ้านกลอน......
8 พฤศจิกายน 2553 09:47 น. - comment id 1167260
มาเป็นกำลังใจให้ด้วยครับ
9 พฤศจิกายน 2553 22:32 น. - comment id 1167604
มาแวะส่งกำลังใจค่ะ สู้ๆนะคะ