ดอกไม้ธูปเทียนทานใส่พานแก้ว ประณมแล้วตั้งจิตอธิษฐาน ขอพระคุณสุนทรครูกลอนกานท์ ภู่บันดาลคำขับให้จับใจ ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ภูเขาทองของปราชญ์นิราศไทย เป็นเลิศในอาลักษณ์กรุงจักรี อย่าเดินกรายย้ายอกยกผ้าห่ม อย่าเสยผมกลางทางหว่างวิถี คือคำพจน์บทกลอนสอนสตรี เป็นผู้ดีแต่กาลโบราณมา สงสารแต่แม่ผีเสื้อสมุทร นิทานสุดกำสรวลเสน่หา เพียงรูปชั่วตัวศักดิ์เป็นยักษ์กา ผัวก็ฆ่าเมียตายได้ลงคอ สุนทรผู้สอนสุนทรทิพย์ อีกกี่สิบชาติสอนสุนทรต่อ ไทยสร้างชาติสร้างศิลป์เพลงพิณคลอ ไทยมีพ่อไทยมีครูดีเอย ภีม
เศรษฐวรรษ(ภีม) 7 พ.ย. 2553 10:20 น. - ID 137785 
1309
1
0
7 พฤศจิกายน 2553 13:08 น. - comment id 1167043
ขออ้อนวอนสุนทรภู่ครูนักปราชญ์ ท่านองอาจเอ่ยเร้นเน้นภาษา มีหลายหนจนอับเรื่องกลับมา ท่านนำพาผ่านพ้นทุกหนทาง ลูกจดจำคำกวีเคยมีอ่าน เพียงพบผ่านสำนวนชี้ชวนสร้าง จะยอกย้อนป้อนคำที่อำพราง ท่านกล้าวาง"เรือใบ"ห้ามใครเดิน ด้วยนิราศภูเขาทองผ่านท้องทุ่ง จนถึงคุ้งเจ้าพระยาล่องมาเนิ่น ถึงโรงเหล้าเตากลั่นโจษจันเกิน ด้วยบังเอิญ "ไม่เมาเหล้าแต่เมารัก" แม้ท่านเปรียบเปรยไว้ว่าร้ายมาก แต่ก็ยากที่ใคร?จะหมายหัก เพราะเมาเหล้าเช้าสายหายง่ายนัก ไม่ได้พักถ้าเมาใจกลับไม่กลัว ขอกราบเท้าครูกลอน"สุนทรภู่" ลูกหลานผู้รักกวีนั้นมีทั่ว ร้อยมะลิล้อมมาลัยพับใบบัว มอบใจตัวเป็นศิษย์วิจิตกลอน .............................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
