เห็นคอนกรีตเทรวมตัวเป็นก้อนใหญ่ แต่มองใจของคนเล็กนิดเดียว ทั้งดวงใจคนเทบางเพียงเสี้ยว เพียงนิดเดียวน้องนั้นยังไม่มอง ให้กระไรทำไฉนใจหยุดปอง คอนกรีตกองต้องบดทับยับดวงใจ แม้นแผ่นดินหินชาติจะแข็งนัก ใช้เครื่องจักรแลกำลังทะลุไหว แต่ดวงใจนวลน้องนางทานทนไซร้ จะหาจักรเครื่องใดทั้ง...ในโลก ใจแข็งโป๊ก ขุดไม่ไหวขอลาที คนเป็นช่างหนักทุกวันช่างปวดหัว ช่างหวาดกลัวจะช่างมันก็ไม่ไหว จะช่างพูดจะช่างคิดก็ชั่งใจ ช่างปะไรไม่เป็นไร....ช่างรักเธอ
29 ตุลาคม 2553 10:32 น. - comment id 1164989
อยากเห็นใจนายช่าง..ที่คลั่งแค้น หรือเห็นใจคุณแฟน..ที่พลั้งเผลอ ทุกบทกลอนย้อนยอก..เหมือนหลอกเบลอ หวั่นนะเออ..อาชีพช่างชอบนั่งเทียน ....... กลอนมันพาไปนะครับท่าน
29 ตุลาคม 2553 10:58 น. - comment id 1165016
มาเป็นกำลังใจให้คุณช่าง... ขอผัดขี้เมาหนึ่งที่ เส้นใหญ่นะเจ้าคะ... แซมค่ะ
29 ตุลาคม 2553 13:59 น. - comment id 1165097
งั้นเดี๋ยวผมนั่งเทีนผัดขี้เมาไปเลยนะครับ ขอบคุณครับที่แวะชมคร๊าบ
29 ตุลาคม 2553 19:52 น. - comment id 1165147
แวะมาอ่านกลอนขอรับ แต่ข้าน้อยนี่ใครใครก็เรียกว่า "ช่างเถอะ" ขอรับ
30 ตุลาคม 2553 03:39 น. - comment id 1165281
สวัสดีครับคุณธ.ธนา ผมเห็นชื่อกลอนนึกว่าจะเศร้าสะอีก...เอิ๊กๆ พออ่านแล้วกลุ้มใจแทนนายช่างเลยครับ.. ผมว่าเป็นรักแบบฮาๆ นะครับ... เป็นกำลังใจให้นะครับ
31 ตุลาคม 2553 10:41 น. - comment id 1165738
ช่างรักเธอ คำนี้ ราชบัณฑิตเตรียม รับรองเป็นแสลง ฮิตได้เลย แปลกแต่ เพราะ อ้ะนะครับ. :)
31 ตุลาคม 2553 10:52 น. - comment id 1165759
1 พฤศจิกายน 2553 22:21 น. - comment id 1166071
ตามใจชั่งมังเหอะ หุหุ
1 พฤศจิกายน 2553 23:19 น. - comment id 1166083
ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกความเห็นนะครับ แล้วอย่าลืมมาใช้บริกาวรถไฟฟ้าใต้ดินเส้นใหม่นะคร๊าบ