สายฝนพร่ำเหมือนลำนำเริ่มร่ำไห้ หยาดน้ำใสหล่นเรียงเพียงเพราะว่า แค่ดอกฝนปนเปื้อนคราบน้ำตา คง...ไม่ใช่หลั่งออกมาจากข้างใน ค่ำคืนนี้เย็นเหยียบจนหนาวเหน็บ ใจแสนเจ็บหม่นคว้างทิศทางไหน เพราะ..น้ำฝน...หรือ...น้ำตา...ออกจากใจ... ฝนในใจปนเปื้อนคราบน้ำตา ยิ่งดึกดื่นลมฝนปนลมหนาว ปนเส้นทางทอดยาวคอยมองหา หลงผลัดถิ่นแดนดินไม่ชินตา ทุกข์ทรมาอับหม่นจนหนทาง สายฝนพรูลมกรูกราวรวดร้าวนัก คนเคยรักกลับเลือนหายลับกลายห่าง เหลือความเหงากลางสายฝนปนอ้างว้าง รักของเราไกลห่างเริ่มร้างลา น้ำตาฝนปนลมหนาวทุกเช้าค่ำ ตาแดงช้ำรอคอยละห้อยหา กี่ปีเคลื่อนเดือนคล้อยคอยเรื่อยมา กับคำที่พี่สัญญาจากหัวใจ ตอนนี้หัวใจแหลกเริ่มแยกยับ เหมือนถูกเฆี่ยนย่อยยับจนหมองไหม้ กลางสายฝนลมหนาวร้าวเกินใคร กลั้นสะอื้นหยาดน้ำใสเริ่มไหลริน
29 ตุลาคม 2553 01:30 น. - comment id 1164857
อีกลมหนาวคราวนี้เคลื่อนที่ผ่าน กระเซ็นซ่านด้วยฟองละอองฝน หยาดน้ำใสไหลรินประทินตน ใจร้าวหม่นเหน็บหนาวเข้าถึงทรวง อีกฟากฝนคนนั้นรับรู้ไหม เราคิดถึงคนไกลใจห่วงหวง ยังรอคอยด้วยรักใจทั้งดวง แม้ฝันร่วงชอกช้ำถ่วงน้ำตา
29 ตุลาคม 2553 04:08 น. - comment id 1164906
สวัสดีคะ คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ เศร้าจังเลยคะ (ขอให้คนนั้น...อย่าเป็นคุณนะคะ)
29 ตุลาคม 2553 12:39 น. - comment id 1165051
น้ำตาร่วงจนท่วมโต๊ะผมเลยครับคุณกระต่าย
29 ตุลาคม 2553 13:10 น. - comment id 1165084
มาอ่านกลอนเศร้าค่ะ....
29 ตุลาคม 2553 17:09 น. - comment id 1165120
วันนี้เริ่มหนาวแล้วค่ะ
29 ตุลาคม 2553 19:59 น. - comment id 1165150
โอ...น้ำตากระต่ายน้อยเริ่มไหลริน... ซึ้งมากๆเลยขอรับ
31 ตุลาคม 2553 10:55 น. - comment id 1165762