"เราลืมกันเถอะนะ..คนดี" ราตรีกาลผ่านผันเหมือนขวัญหาย มิได้หมายว่าทุกข์สุขไม่เหลือ หมอกขจัดพัดกลุ่มที่คลุมเครือ ดั่งล่องเรือลอยลำ..เข็มนำทาง โอ้..นาวา.ลาที.วจีภักดิ์ กระแสลมโหมหนักจนเคว้งคว้าง เล็งพิกัดจัดดู..รู้ระวาง เมฆหมอกจาง.ทางใจ.เราไกลกัน ธรรมชาติสร้างด่านเพื่อผ่านพ้น หวังส่งผลให้ผู้...ที่สู้ฝัน ค่ำคืนหนาวดาวเด่นทั้งเพ็ญจันทร์ จะเป็นวันของเรา.....สองเงาใจ เมื่อทบทวน..ครวญกาลที่ผ่านจิต นิ่งสนิท...กลับโหมถาถมใส่ แม้วันนี้เธอเบื่อ.....สิ้นเยื่อใย จึงจากไป..ลำพัง..ด้วยยังจำ คืนนี้ไซร้ไร้แขนหนุนแทนหมอน ทุกข์สังหรณ์..เพ้อฝันวันขนำ ทิ้งรอยยิ้มพริ้มพักตร์.."รัก"ทุกคำ เหมือนมีกรรม..มีกัน..ไม่มีกาย ก่อนเผลอหลับปรับขวัญถึงวันสุข เธอกลับปลุกขวัญผวา..ว่า..เสียหาย ความเจ็บปวด..บวกเสี้ยวความเดียวดาย เจียนวางวายเหมือนว่า..ถูกฆ่าฟัน สงสารใจฉันเถิด..ถ้าเกิดใหม่ อย่าฝักใฝ่..ไห้หาเคียงค่าฝัน ไร้บ่วงบาศก์ผ่านพบประสบกัน ณ.ลงยันต์แคล้วคลาด...ทุกชาติไป
20 ตุลาคม 2553 18:06 น. - comment id 1112984
คุณบูมคะ ถ้าเราไปเที่ยวด้วยกันตามประสาผู้หญิงเหมือนที่เราเคยนัดกันไว้ อยากไปด้วยค่ะ อิสระดีไม่ต้องมีหนุ่มไหนไปด้วย เพราะมีลูกสาวคนโตไปด้วย แต่ถ้ามีหนุ่มๆไปด้วย ขอบาย แบบว่าหวงลูกสาวค่ะ จริงๆแล้วอนงค์นางต้องขอโทษที่เป็นคนพูดอะไรตรงๆ บางครั้งความรู้สึกมันเสียค่ะ ไม่คิดร้ายเป็นการส่วนตัว รู้สึกยังไงจะพูดแบบนั้น ไม่มีใครดีเต็มร้อย อนงค์นางอาจไม่ใช่เพื่อนที่ดี แต่อนงค์นางจะไม่พูดเอาใจเพื่อนในขณะที่ใจคิดอีกอย่างหนึ่ง จะบอกกันตรงๆ ถ้ารับกันไม่ได้ก็เสียเพื่อนไปเลย ถ้ารับได้ยินดีเริ่มต้นใหม่ ให้ชีวิตสนุกสนานแบบอยู่ในกรอบ อยากเป็นคนดีทุกขณะจิต แม้แต่ในกลอน ก็ไม่อยากหลอกใคร หรือหลอกใจตัวเอง หวังว่าคุณบูมคงเข้าใจนะคะ
20 ตุลาคม 2553 15:40 น. - comment id 1118396
กลอนจากคนป่วยนี่อ่านแล้วเพราะดีนะครับ..ตัดพ้อซ่อนหวาน..เอ๊ะหรือซ่อนขมครับ
20 ตุลาคม 2553 17:59 น. - comment id 1118420
20 ตุลาคม 2553 16:40 น. - comment id 1118461
กลอนเยี่ยมค่ะ หายป่วยเร็วๆนะค่ะ
20 ตุลาคม 2553 17:25 น. - comment id 1118475
โอ้ว...สุดยอดจริง ๆ ครับคุณบูมฯ
20 ตุลาคม 2553 16:52 น. - comment id 1118500
ขอบคุณทุกท่านนะคะ..... อย่างว่าแหละค่ะ...คนใส่เฝือกมาก่อนจะเข้าใจว่ามันมันอึดอัดจัง แต่วันนี้ได้รถเข็ญแล้วครับบบบบ บูม...จะไปเชียงใหม่ 5 วัน...ไหว้พระให้สะใจ.. จะตามไปต่อกลอนทุกท่าน..ณ.บัด NOW .....................................
20 ตุลาคม 2553 16:30 น. - comment id 1118666
แว่วๆ...มาว่าใครป่วยไข้ไม่สบาย...ท่านบูมฯ นี่เอง ยังไงก็ขอให้หายเร็วๆนะขอรับ...
20 ตุลาคม 2553 16:06 น. - comment id 1118842
เจ๋งๆๆๆๆๆๆๆๆๆอะ ได้ใจเลยอะ
20 ตุลาคม 2553 20:47 น. - comment id 1118976
*ให้รู้เห็น เป็นห่วง ไม่ลวงหลอก เพียงเท่านี้ ให้บอก กรอกคำถาม ทุกข์แค่ไหน ทนได้ ใต้ฟ้าคราม ขอความงาม จากใจ ให้เห็นกัน ก็สุขได้ แม้กาย มิใกล้ชิด ผูกดวงจิต ต่อไว้ แม้ในฝัน ย่อมแสดง ย่อมเห็น เป็นผูกพัน สิ่งสำคัญ คือใจ ฝากไว้เคียง.... กลับมาต่อกลอนค่ะ...
20 ตุลาคม 2553 20:44 น. - comment id 1119142
Gemini ปี 2000 ...สู้...ก็สู้..... ...เชียร์แล้ว...ตอนอกหักขอยืมเข่าด้วยนา ...คิดถึงจัง...หาไป ร.พ.มาครับ ..........................................
20 ตุลาคม 2553 20:36 น. - comment id 1119160
สวัสดีคะ คุณBoomerang "เศร้าทำไม ยัยบูม กลุ้มทำไม รักทำไม ใยพ้อ พ่อทูลหัว ปวดทำไม ใจเจ็บ เหน็บหนาวตัว ไม่ต้องยั๊ว คั่วใหม่ ผู้ชายตรึ๊ม" ส่งความปารถนาดีมาให้...จร้า
20 ตุลาคม 2553 19:42 น. - comment id 1119176
เมือเข้าใจ เหตุผล เช่นคนรัก แม้เหนื่อนนัก พักก่อน อย่าอ่อนไหว ยังมีฝัน ที่ดี ทุกที่ไป ไม่มีใคร ยื้อยุด เที่ยวฉุดเรา มีดวามจริง แตะต้อง และมองเห็น ทุกอย่างเป็น ที่ใจ อย่าได้เขลา อยู่แห่งไหน ไม่มีใคร ไม่ไร้เงา ที่คลอเคล้า เป็นเพื่อน ทุกเดือนปี หากแม้เรา มองดู จะรู้ค่า ปรารถนา สิ่งใด หรือใจนี้ เมื่อทุกข์มา ใช่ว่า สุขไม่มี คงอยู่ที่ ดวงจิต ให้คิดตรอง ร้อยลำนำ คำซึ้ง มาถึงพี่ ทุกวลี คือหมาย มิให้หมอง มีคนหนึ่ง มุ่งมา จะประคอง เกี่ยวแขนคล้อง เดินคู่ อยู่เป็นเงา... สวันดีค่ะพี่ 10913 สุมาแจมด้วยค่ะ
20 ตุลาคม 2553 19:54 น. - comment id 1119178
ต่อกรคุณสุนันยา ...เธอคือคนพิเศษ..เหตุที่ห่าง ...ปิดประตูหน้าต่าง..ก็ต่างเหงา ...มองเห็นแต่หลังคา..ฟ้าสีเทา ...รักของเราเหมือนมี..อยู่ที่ใด? ...แม้มิอาจเคียงคู่..อย่างผู้อื่น ...เฝ้าขมขื่นจำจาก..มิอยากใกล้ ...ด้วยในฝันครั่นคร้าม..หนามหัวใจ ...ข้ามฟ้าไกลไห้หวน..ยังครวญตาม ... ขอโทษครับ..เป็นการต่อกลอนนะอย่าคิดมาก
20 ตุลาคม 2553 21:02 น. - comment id 1119319
ต่อกรคุณสุนันยา ....พี่มิได้ทิ้งขว้าง..เหินห่างเจ้า ....ยังร้อนเร่าเฝ้าทน..อยู่บนเถียง ....สายฝนพรมลมมา..ศาลาเอียง ....หวังหลบเพียงแอบมา..น้ำตานอง ....ไม่ได้อยากอ่อนแอ..ให้แลเห็น ....กลัวกระเส็นกระสาย..เจ้าปรายหมอง ....ถึงไม่เคยเหลือบแล..ชะแง้มอง ....แต่แอบจองในใจ..เมื่อไกลกัน ... เชิญต่อ..ล้อเล่นกันตรงนี้เถอะนะ
20 ตุลาคม 2553 23:23 น. - comment id 1119840
ต่อกรคุณสุนันยา ...ยามหม่นหมองมองจันทร์..แล้วฝันว่า ...คนควรค่าสักที..นั้นมีไหม? ...พี่อยากจูบเย้ยจันทร์..เลยฝันไป ...หรือมีใคร? หว่านปลูก.ความผูกพัน ...ปีกรักล้นหล่นหาย..เสียดายนัก ...อยากพิงภักดิ์พิสูจน์..คำพูดฝัน ...เจ้ารักนวลครวญอาย..พ่ายจำนรร ...จูบเย้ยจันทร์คืนนี้..พี่จะรอ
20 ตุลาคม 2553 22:19 น. - comment id 1120133
Gemini 2010 ไม่เอ๊ ไม่เอา ไม่ทำร้ายคนที่เรา..เคยรัก ไม่ทำร้ายคนที่เคย..รักเรา เผื่อเค้าจะกลับมาง้อ...รู้ไหม?จะขอกำลังสนับสนุน..นะครับ ..................................
20 ตุลาคม 2553 21:51 น. - comment id 1120183
ต่อกรคุณสุนันยา ...เจ้าเปรียบดั่งไม้หอมงามพร้อมกลีบ ...พี่อยากจีบจูบจับ..สลับผล ...เมื่อเจ้าโน้มตาม..น้ำลึกล้ำวน ...พี่เป็นคนมีหัวใจ...ใช่พระปูน ...คนหนึ่งอยากบวก+บวก..เหมือนปลวกก่อ ...คนหนึ่งบอกพอ.พอ..รอนับศูนย์ ...คนหนึ่งหวังในจิต..คิดเพิ่มพูน ...คนหนึ่งจูนคลื่นใจ..รอใครครวญ
20 ตุลาคม 2553 22:11 น. - comment id 1120187
คิดเกินไกล ปานนี้ เหรอพี่คะ เร็วมากไป แล้วนะ พาปั่นป่วน จะจับจูบ ไม่หวง ห่วงเนื้อนวล ใช่ยียวน หรอกนะ ไม่กล้าเลย ทั้งที่ไม่ มีใคร ให้คิดถึง พี่อย่าพึ่ง ใจร้อน ทำอ้อนเอ่ย ความรักถ้า หวังชิด สนิทเชย คงยากเปรย คำฝาก จากดวงใจ... ..
20 ตุลาคม 2553 21:43 น. - comment id 1120257
ยัยคุณนาย... ให้ยืมอก...คะอก(ไว้ซบ) ไอ้เข่านั่น...ไว้ตะบัน ไอ้คนที่มัน "หักอก" เราย่ะ(ทูลหัว) แล้วหมอว่างาย บอกมา...บอกมา... ยังอยู่ได้อีกกี่วัน หา...หา...
20 ตุลาคม 2553 21:30 น. - comment id 1120383
หวัดดีค่ะ แวะมาทักทายนะคะ
20 ตุลาคม 2553 21:36 น. - comment id 1120384
ขอบคุณค่ะคุณพลูเรียง กลบท.ขอแบบง่ายๆ นะคะ... .................... บูมจะได้ต่อกรได้ค่ะ
20 ตุลาคม 2553 21:26 น. - comment id 1120392
สายใยรัก ต้องเหน็บ เก็บเอาไว้ แม้ห่างไกล ใจนี้ ยังมีฝัน สัมพันธ์ซึ้ง ตรึงร้อย สร้อยจำจรรจ์ เป็นห่วงพัน ปันใจ เพื่อให้จำ ไม่คิดห่าง อย่างกล่าว สาวจะเชื่อ อย่าคิดเบื่อ เมื่อไกล ให้ต้องช้ำ คงที่ไว้ ดังที่ พี่กล่าวคำ อย่าให้ต้อง เป็นกรรม เหมือนจำนน มาต่อกลอนอีกค่ะ
20 ตุลาคม 2553 18:31 น. - comment id 1162138
ไม่เอาน่า...จบไปแล้วก็ขอให้มันจบไป ....ช่วงแรกของคนที่จะคบกัน..ก็ต้องมีปรับตัวกันบ้าง ....จะร่วมสถาบัน...ก็ต้องมีการ"รับน้องใหม่"กันบ้าง(ทำใจได้ค่ะ) ....แจ้งให้มุกท่านทราบด้วยนะคะ... ....กลอนบูม..แรง เร้า เศร้า เจ็บ ..... ....แต่จิตใจจริง....เฉย ๆค่ะ...อย่าเอามาปนในบทกวี ....รับทราบกันแล้ว..นะคะ ....ต่อจากนี้.......ลุย.....
20 ตุลาคม 2553 23:32 น. - comment id 1163006
ต่อกรตัวเองก็ได้ครับ ....และแล้วพี่ฝันค้างเหมือนสร้างภาพ ....สิโรราบ..วาสนา..มิน่าขอ ....เชิญจันทร์ยิ้มยั่วเย้าเอาให้พอ ....พี่ไม่ท้อ..รอทน..ใครคนนึง ....ศาลาร้างค้างคืนตื่นก็จาก ....เจ้าเคยฝากเงาซาก..อีกฟากซึ้ง ....ถึงวันนี้..สาสมไม่กลมกลึง ....จะขอพึงปรารถนา....ทุกสายัณห์
21 ตุลาคม 2553 00:08 น. - comment id 1163010
ยังรอเธอมาต่อกร...ด้วยนะ ...จวบจนใจ.เที่ยงคืน..ยังตื่นอยู่ ...ความหดหู่..เลือนทางจะสร้างฝัน ...เมื่อเธอเลือกคืนคลายสายสัมพันธ์ ...จูบเย้ยจันทร์..ตัดพ้อ..พี่ขอเพลง ...ลืมบทเรียนก่อนวิวาห์..ที่กล้าถาม ...พี่ล้นหลามลื่นไหล..ใช่.ข่มเหง ...บทกวีที่ฝันพร้อมบรรเลง ...มิหวั่นเกรง.รอระฆัง..ลั่นกังวาน .......................... 10913 นะ
21 ตุลาคม 2553 01:09 น. - comment id 1163012
มาต่อกรตัวเองก่อนนอนครับ ....ขอกล่าวคำ"ฝันดี"ตรงนี้นะ ....เจ้าเลยละไม่เห็น Comment หวาน ....คงมีคนเรียกร้องตระกรองการณ์ ....ไม่ดื่มทาน..นานมา..ร่ำลากัน ....ขอฝากเพลง"ดึกแล้ว" มาแนวซึ้ง ....ด้วยคิดถึง.เพลงใครอยู่ในฝัน. ....เจ้าไม่ตอบพี่เลย..เคยรำพัน ...."รักแล้วกัน"..ล้นจอ...แล้วขอนอน ..... ...ไม่เป็นไร..ชินแล้ว..........
21 ตุลาคม 2553 07:13 น. - comment id 1163027
ขอให้มีกำลังใจ ต่อสู้กับความเหงาครับ
21 ตุลาคม 2553 08:51 น. - comment id 1163049
อ่านบทกลอน คนเหงา ที่เฝ้ารอ เมื่อคืนหนอ ดึกไปนิด คิดถึงหมอน โอ้พี่เอย เอ่ยคำ ทำเว้าวอน มาส่งกลอน อ้อนรัก ฝากจันทรา จะเย้ยจันทร์ งามเลิศ ที่เฉิดฉาย น้องคงอาย จันทร์เพ็ญ เด่นสง่า ไม่อาจสู้ ดวงเดือน ที่เยือนมา ต้องหลบหน้า ขอเว้น ไม่เน้นกลอน... แหะๆพี่บูมสุแอบคิดนาแบบนี้อ่ะ555
21 ตุลาคม 2553 09:00 น. - comment id 1163051
ไม่ได้มา ต่อกลอน กลัวนอนดึก ความรู้สึก ลืกล้ำ ที่ย้ำก่อน มิได้เปลี่ยนแปรไปกลายเง้างอน ยังออดอ้อน กลอนรัก ทักพี่ชาย แต่เนื่องด้วย ความกลัวไม่มั่วหนา พวกอีกา มาเยือน เป็นเพื่อนหมาย ทิ้งรอยเท้า บนหน้า จะบ้าตาย น้องจึงหาย เลี่ยงหลบ ซบที่นอน..... มีเหตุผลนะที่ไม่นอนดึกเนี่ย
21 ตุลาคม 2553 10:10 น. - comment id 1163056
ท่านชายพจน์ครับ... ผมพยายามจะเหงาก็เพื่อจะมีกลอนทำนองอ้อน ๆ ไปเรื่อยๆ แต่จิตนาการของท่าน.ผมคารวะจริง ๆ ติดตามผลงานท่านนะครับ .................................................
21 ตุลาคม 2553 11:08 น. - comment id 1163070
ต่อกรคุณสุนันยา ....คนเขียนกลอน..นอนรอก็เป็นสุข ....เจ้านะซุกหน้าซึ้ง..ถึงแต่หมอน ....พี่รำพันฝันเฟื่อง..แต่เรื่องกลอน ....ขอบังอรเห็นใจอย่าไกลการณ์ ( ก็พูดไปยังงั้น...จะไม่ต่อก็ได้นะ) ......................................................
21 ตุลาคม 2553 11:48 น. - comment id 1163083
บอกแล้วไง เหตุผล ไม่ทนดึก ที่ต้องนึก ถึงหมอน นอนฝันหวาน เพราะกลัวริ้วรอยเย้า เยาวมานล์ ให้รอนาน กลัวว่า จะแก่เร็ว.. งอนซะละ..เฮ้อ
21 ตุลาคม 2553 12:40 น. - comment id 1163099
ต่อกรคุณสุนันยา.... (พี่กลัวคำว่า.. /ลืม/รัก/เร็ว/เอง/..อย่างลงท้ายอีกนะจ๊ะ) ....ใช่.หลงรูปจูบกายให้คลายอยาก ....ใช่.ลมปากฝากฉก..กลัวตกเหว ....ใช่.พี่เหมือนคนร้าย..เป็นชายเลว ....เจ้าเหมือนเปลวไฟสวาท..ที่สาดทรวง ....ทุกครั้งมีคนตะกาย..กระหายถึง ....พี่จะหึง..จะห่าม..จะตามหวง ....ไม่อยากเป็นที่หนึ่ง...ซึ่งหลอกลวง ....หรือเจ้าควงพี่เล่น..ช่วยเน้นมา ..................................................
21 ตุลาคม 2553 13:08 น. - comment id 1163108
ถึงจะเร็วจะช้าต้องมาถึง ควรคำนึงเตรียมใจเอาไว้ก่อน แม้นรักร้างอำลาสิ้นอาวรณ์ มากอดหมอนก่ายหน้าผากอย่างภาคถูมิ สวัสดีจ้ะ เห็นว่าที่กลัวไม่มีสระอูม คริ คริ
21 ตุลาคม 2553 13:41 น. - comment id 1163112
นางสาว(ท่า)พระอาทิตย์ บูม..ล้อเล่นที่กลอนฟ้าหลังฝน..ไม่กริ้วน๊ะ ....อยากเป็นนางสาวท่าพระจันทร์..จังเลย
21 ตุลาคม 2553 14:24 น. - comment id 1163124
ช่างคิดมาก กระไรใจเจ้าเอ๋ย ไม่เคยเลย สักนิด จะคิดว่า จะควงเล่น อย่างไรนะพี่ยา ต่อกลอนมา มากมาย หรือไม่รู้ กดแป้นพิมพ์ ยิ้มส่งตรงมานี้ เพื่อกล่าวชี้ ความนัย ว่าใจอยู่ เป็นคู่เคียง เอียงชิด เพ่งพิศดู มิใช่คน เจ้าชู้ ขี้ตู่เลย. ...
21 ตุลาคม 2553 15:03 น. - comment id 1163129
ต่อกลอนคุณสุนันยา ...ไม่อยากเป็นขอทาน...ต้องหว่านล้อม ...หวังเจ้ายอมมอบใจ..มาให้เผย ...หวานละมุนคุ้นอยู่..มิรู้เคย ...เพราะรักเอยเลยพร่ำ..ลึกรำพัน ...จวบวันนั้น..วันนี้ที่มาถึง ...หวังเจ้าซึ้นและชอบ..ตอบสั้นสั้น ...รักโดยไร้เงื่อนไข..ที่ให้กัน ...จะหวานมันกว่าคน..ที่ทนลา
21 ตุลาคม 2553 16:26 น. - comment id 1163142
หวานก็หวาน ซ่านซึ้ง ตราตรึงจิต ฝากพี่นิด อย่าป่อย ให้คอยหา สิ่งใดเอ่ย เผยเห็น เป็นสัญญา ที่พูดมา อย่าเปลี่ยน วกเวียนวน อยู่แห่งไหน ใจแนบ แอบอิงฝัน อย่าเหมือนจันทร์ กลางหาว คราวเมฆหม่น ต้องเลือนลาง ร้างไร้ ให้ยินยล เช่นใจคน มืดมิด เมื่อคิดจร...
21 ตุลาคม 2553 16:43 น. - comment id 1163145
ต่อกรคุณสุนันยา ...เมื่อบุพเพฯอารวาท..ให้พลาดรัก ...จำต้องหักร่วมฝัน..บรรจถรณ์ ...ทุกทิวาราตรี..ที่มีกลอน ...แค่เว้าวอน"คิดถึง"..ประหนึ่งใจ ...ถึงอยู่เดี่ยวเปลี่ยวเหงา..เจ้าอย่าทุกข์ ...ถ้าใจสุข.ทุกสิ่ง..ไม่ติงไหว ...สิ่งที่เราเคยเอื้อ..คือเยื่อใย ...แล้วก้าวไป..นิรันดร์..พี่.สัญญา
21 ตุลาคม 2553 18:43 น. - comment id 1163161
เพียงถ้ยคำ ย้ำให้ ไว้เท่านี้ ดีใจนัก เหลือที่ คำพี่ว่า สัญญาใจ ซาบซึ้ง ติดตรึงตรา พันพันมา ชาติไหน จึงได้เจอ ใครกำหนด บทให้ เราได้พบ แล้วประกบ เป็นคู่ อยู่เสมอ พรหมบันดาล สานก่อ ให้รอเธอ เพื่อเสนอ มอบรัก ฝากหรือไร?...
21 ตุลาคม 2553 19:03 น. - comment id 1163162
ต่อกรคุณสุนันยา..... ....ขออนุญาติ..ทำธุระทางกายก่อนนะ ....แต่ใจพี่.....ทำมานานแล้ว... ...."คนทำใจ".... ....................................
21 ตุลาคม 2553 23:29 น. - comment id 1163200
ฟังชื่อกลอนและอ่านบทกลอนแล้วรู้สึกเศร้าใจยังไงไม่รู้... ...แบบว่า...ชีวิตมันเศร้านะ
22 ตุลาคม 2553 00:56 น. - comment id 1163205
"ขอโทษนะคะ"...จะไม่ทำให้อ่อนไหวอีกแล้วเจ้าค่ะ "คนแต่งมิได้แต่งให้เศร้าแต่ประการใด" "ต่อไปจะไม่แต่งให้หดหู่แบบนี้อีกค่ะ" .............................................
22 ตุลาคม 2553 12:23 น. - comment id 1163312
อยาก ต่อกรคุณสุนันยา...จัง ...น้ำคู่ปลา.ฟ้าคู่นก.อกคู่เจ้า ...ยังร้อนเร่า..เร้ารุม.กลุ้มใช่ไหม? ...ฟังเพลงที่.มีเรา.สองเงาใจ. ...อย่าพิไล.ขวัญอ่อน.เหมือนก่อนมา ...พี่รักนุช.สุดที่รัก.มิภักดิ์เผื่อ ...เจ้าใช่เหยื่อ.หลังม่าน.เพื่อหว่านหา ...ใครจะพูด.เช่นไร.ไม่นำพา ...ความเป็นมา.คือหัวใจ.ที่ให้กัน ...ถ้าพี่ห่าง.ร้างเจ้า.อย่าเศร้าจิต ...เรามีสิทธิ์.สะสาง.ทางที่ฝัน ...ว่างเมื่อไหร่.ให้มาเพ้อ.ว่าเจอกัน ...กลอนแบ่งปัน.จินตนา.พึ่งพาเรา ...พรสวรรค์.วรรณกวี.ให้พี่กล้า ...ช่างล้ำค่า.เมื่อได้.อยู่ใกล้เจ้า ...ยามโหยหา.น้ำตาหล่น.บ่นทุเลา ...อย่าหวังเอา.อารมณ์.เชยชมกาย ...สิ้นวสันต์.เหมันต์.อย่าหวั่นนัก ...หนาวหัวใจ.ที่รัก.พักกระหาย ...แม้นคร่ำครวญ.ชวนบูม.มาฟูมฟาย ...จะวางวาย.ทั้งคู่.ไม่รู้ตัว
22 ตุลาคม 2553 18:54 น. - comment id 1163382
เมื่อดวงใจ สอดสลักด้วยรักรื่น จะยิ้มชื่น เคียงข้าง อย่างยวนยั่ว มีสิ่งใด เป็นกับดัก จักไม่กลัว เงาสลัว เพียงชั่วคราว ดังเย้าใจ พี่มีรัก ฝากพร้อม น้องยอมภักดิ์ เพียงอย่าหัก อกหวาม ทำหวั่นไหว สัมพันธ์ซึ้ง ตรึงแอบ แนบทรวงใน เราเข้าใจ เพียงสอง ไม่ต้องเกรง ใครคนไหน บ่นบ้าง ก็ช่างเขา ขอเพียงเรา ไม่หยาม ทำอวดเก่ง มีเวลา มาต่อกลอน อ้อนฟังเพลง สุขครื้นเครง คือสวรรค์ วิมานดิน แม้พี่ไกล ใจน้อง ไม่ข้องขัด รอวันนัด สองเรา เฝ้าถวิล อย่าแปรผัน กลับทำ ช้ำดวงจินต์ ให้น้องน้ำ ตาริน พี่สิ้นรัก วสันต์สิ้น มิสิ้นวัน รักสานก่อ หนาวใจท้อ เพียงช่วง เพราะห่วงนัก เหมันต์เยือน เคลื่อนมา ก็เพียงพัก รอยสลัก ของรักนี้....อยู่ที่เดียว