คิดถึงเธอแช่มช้อยเดินลอยหน้า ทั้งรู้ว่า..อับจนคนที่ใช่ ความท้อแท้อุบัติเหตุเกิดเพทภัย ตกกะไดตาเหลือกใส่เฝือกมา ต้องใช้ไม้ค้ำยันพันทั้งร่าง จะเอ่ยอ้างกับใครก็ไม่กล้า หมอ..ดูแลขาแขนตามแผนยา ที่เดาะคาคือใจ....แต่ไม่ดู อยากจะเขียนเป็นกลอนเพื่ออ้อนรัก เกรงหมอทักถามไถ่กลัวใครรู้ เจ็บระบมซมซานปานกูรู คนเคียงคู่เยี่ยมไข้..ก็ไม่มี พอกระดิกนิ้วไหวขอใช้เน๊ต ปากเป็นเป็ดพูด"กับกับ"กลับมานี่ บ้านที่เหลือเยื่อใยและไมตรี รอคนดี..เพื่อนเก่ามาเอาใจ คิดถึงฉันบ้างไหม?ใจมันถาม ถ้าตอบตามความจริงรับไม่ได้ ช่วยโกหกตลกล้อ..ง้อไวไว เธอคือหนึ่งในใครใคร..อีกหลายคน ไม่หวังให้เธอรัก..สักกะนิด แค่มีสิทธิ์เป็นเพื่อนเหมือนว่าสน... แค่แกล้งทำเป็นห่วงพ่วงกมล คงสุขจน..เหลือเจ็บ...แค่เล็บมือ
14 ตุลาคม 2553 10:03 น. - comment id 1161881
เอาแป้งเปียกมาฝากค่ะ
14 ตุลาคม 2553 10:06 น. - comment id 1161882
จอบอจ๋า..ไม่ใช่หัวใจกระดาษซักกะหน่อย
14 ตุลาคม 2553 10:31 น. - comment id 1161885
ขวัญเอ้ย..ขวัญมา.. ทักทายจ้า
14 ตุลาคม 2553 10:47 น. - comment id 1161887
เหตุจำเพาะมาเดาะตรง . หัวใจ จะเยียวยาอย่างไรจึงจะหาย ต้องนวดเฟ้นเคล้นคลำทำให้คลาย หากไม่วายหัวใจคงหายเดาะ ดีนะที่ยังไม่หัก อิอิ
14 ตุลาคม 2553 10:49 น. - comment id 1161888
ขอบคุณค่ะคุณแก้วประภัสสร ... ขวัญ.เต้าจะดูแลบูม.ใช่ไหม? ...
14 ตุลาคม 2553 10:56 น. - comment id 1161889
ขอบตุณค่ะตุณฤกษ์ อยากจะหาคนดามไปตามเรื่อง อย่าฟุ้งเฟื่องคิดนวดจะชวดเคราะห์ หัวใจเค้าอ้างว้างและบางเปราะ หวังเพียงเกาะกุมใจใครสักคน
14 ตุลาคม 2553 11:11 น. - comment id 1161894
จะส่งเฝือก เลือกให้ เหมือนใส่เกราะ ใครจะเคาะ จะแคะ แกะไม่ไหว ปกป้องเธอ ทั้งตัว และห้วใจ อย่าให้ใคร มาแงะ ก็แระกัน... รักอย่างหนาแน่น... แซมค่ะ
14 ตุลาคม 2553 11:32 น. - comment id 1161901
ขอบคุณแซมที่รัก สัญญานะคนดีเมื่อมีเกาะ เธอจะเจาะทำกุญแจแค่เราสอง ยามค่ำคืนฉันเฮี้ยวอยากเกี่ยวดอง ขอครอบครองหัวใจไว้ด้วยกัน
14 ตุลาคม 2553 12:14 น. - comment id 1161908
มาแอบดูคนดามหัวใจ
14 ตุลาคม 2553 13:10 น. - comment id 1161924
น้ำตาลหวาน.จ๋า แอบดูตรงไหน?ดูด้วยคนซี่ บูมยังมองไม่เห็นคนดามหัวใจเหมือนกัน ไม่รู้จะซ่อนตัวทำไม?เน๊อะ .........................................
14 ตุลาคม 2553 13:58 น. - comment id 1161936
แวะมาทักทายเพื่อนใหม่ครับ.. ค่อยๆรักษาไปนะครับ..สุรพลเดาะมาหลายปี ยังไม่หายเลย..
14 ตุลาคม 2553 14:08 น. - comment id 1161941
ขอบคุณค่ะคุณอรุณสุข ไหนๆ ก็พุดมาแล้ว..ร้องให้ฟังด้วยสิคะ
14 ตุลาคม 2553 14:39 น. - comment id 1161944
อยากจะดาม หัวใจ ให้หายเดาะ อยากลัดเลาะ เกาะเกี่ยว เหนี่ยวใจไว้ อยากเป็นยา รักษา ที่หัวใจ อยากจะอยู่ เคียงใกล้ ได้ดูแล ไม่รู้เธอ รอใคร ที่ไหนหนอ ฉันจะขอ มอบใจ ให้รักแน่ นานแค่ไหน รู้ไหม ไม่ผันแปร จะเทคแคร์ เธอนั้น นิรันดร...
14 ตุลาคม 2553 15:02 น. - comment id 1161946
คิดถึงเธอที่สุดยากหยุดยั้ง คิดถึงจังคนดีพี่สุขสม รักแต่เธอหนักหนาพาระทม เพราะตาคมไม่สนคนเชยเชย
14 ตุลาคม 2553 15:34 น. - comment id 1161951
คนดีของเธอ สัญญานะจะเป็นเช่นดังว่า หรือกลอนพาลื่นไหลในอักษร เหมือนหัวใจทนทานเกือบรานรอน อย่าขาดตอนนะเจ้า..ถ้าเข้าใจ ............................................
14 ตุลาคม 2553 15:40 น. - comment id 1161952
หวัดดีจร้า...คุงบูม... เจ็บตรงไหน...ก็ขอให้หายไวๆ เน้อ... เพียงพลาดหก ตกขั้น ที่บันได ให้บาดเจ็บ ร้าวไป ใครจักเห็น ต้องกลบรอย คอยฝืน ว่าชื่นเป็น แม้ลำเค็ญ พอขืน แค่คืนคราว แต่อกเดาะ เพราะรัก มาหักดิบ ใจจมจิบ บัวบก เพราะอกร้าว อกแสนเจ็บ เหน็บร้อน ให้นอนผ่าว ช่างเจ็บยาว เหลือที่ ฤดีไหว ตอบเม้นท์ ครั้งก่อน...ยังงงๆ...อยู่ เรยยยอ่ะนะ... น้อยใจไรเนี่ยะ...10913 (หมายถึงไรเนี่ยะ... อยากรู้ๆๆ...อ่ะ...
14 ตุลาคม 2553 15:48 น. - comment id 1161953
พี่ก่องกิก มาออกตัวกลัวตื้อ..ช่างดื้อนัก มีคนรัก..แล้วกล้ามาว่าเฉย ไม่ห่วงหาอาวรณ์เหมือนก่อนเคย จะละเลยลืมกัน..เชิญฟันธง แหม!! เลือกดูแลคนอื่นไปแล้วอะซี่พี่..มาออกตัวว่าบูมไม่ชอบคนเชยๆ
14 ตุลาคม 2553 17:11 น. - comment id 1161966
ขอให้หายเร็วๆนะคะคุณบูม
14 ตุลาคม 2553 17:25 น. - comment id 1161970
คุณอนงค์นาง..สบายดีนะคะ ไม่ต้องห่วงบูมค่ะ...ใส่เฝือก ปีเว้นปี อยู่แล้วค่ะ ....................................
14 ตุลาคม 2553 17:30 น. - comment id 1161971
คุณกีรติ ..บูมน้อยใจไม่เป็น ...กลอนอะไรเอ่ยจำไม่ได้..ท้าวความให้ฟังใหม่นะคะ เจ็บภายนอกรักษาทายาเสร็จ แค่ยอกเคล็ดเอ็นฉีกกระพีกไหม? แต่ที่เดาะเพราะรัก..หักที่ใจ จะหาใครเยียวยา..(หน้าไม่อาย)
14 ตุลาคม 2553 19:46 น. - comment id 1161984
สุดสงสาร คนป่วย ช่วยดีไหม อยากจะไป ดูแล ซับแผลให้ เสียแต่ว่า ไม่เคย จะเอาใจ หรืออ้อนใคร มาก่อน สะท้อน (ใจ) จริง เดี๋ยวคนป่วย ยิ่งป่วย ซวยไปอีก จึงขอหลีก ทางให้ น้องชาย - หญิง ทั้งกะเทย เกย์ ตุ๊ด สุดสวิง ไปเป็นมิ่ง ขวัญน้อง บูมเมอแรง
14 ตุลาคม 2553 20:24 น. - comment id 1162012
หายไวไวน๊า..........ไม่เกี่ยวกับมาม่าหรือยำยำ
14 ตุลาคม 2553 20:55 น. - comment id 1162018
ท่านโคลอนคะ ...ตอนนี้เดินไม่สดวกเลยค่ะ ...ขอทั้งม่ามา ยำยำ ไวไว ขอบคุณที่แนะนำนะคะ ...ลืมว่านอนเคี้ยว..แบบไม่ต้องต้มได้นี่นา ..............................................
14 ตุลาคม 2553 22:06 น. - comment id 1162034
"...Ouchie คุณบูม..... tendon tear เจ็บแย่เลยนะคะ.. เอายาทาไม๊ แซมมียาทา ชื่อว่า Bio-Freez ทาแต่ละครั้งอยู่ได้ตั้งหลายชั่วโมงค่ะ.. อยากให้แซมส่งมาให้ บอกแซมนะคะ... แซม...." แซมไปโพส คอมเมนท์นี้ไว้ในกลอนของคุณพจนา เมื่อวันก่อน กลัวบูมไม่เห็นนะคะ..มาบอกใหม่.. ยังเป็นแซมอยู่
14 ตุลาคม 2553 22:13 น. - comment id 1162035
คุณหนูหิ่งฯ ที่น่ารัก บูม.เจ็บหนักที่ใจใช่ภายนอก เกย์คุ๊ดบอกไม่ถนัดขัดหน้าแข้ง พี่กระเทยช่วยแต่งหน้าทาแก้มแดง ข้อเท้าแพลงกระดูกแตกเกือบแยกทาง มันทั้งเบื่อทั้งเหงาต้องเฝ้าบ้าน ยิ่งฟุ้งซ่านยากไร้ใครเคียงข้าง ได้หนูหิ่งฯ ร่ายกลอนอ้อนนวลนาง ทุกข์คงจางนะเจ้าที่เข้าใจ
14 ตุลาคม 2553 22:37 น. - comment id 1162042
ทั้งคิดถึงและเป็นห่วงครับ ไม่เห็นคุณบูมเข้ามาป่วน เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง
14 ตุลาคม 2553 22:38 น. - comment id 1162043
แซมน้องรัก ..บูมขอบใจมากขอเก็บชื่อยาไว้นะคะ ..บูมไปล้มที่ชะอำตอนตี 4 ..ไปร.พ.เปาโลหัวหิน X-Ray ว่าไม่เป็นไร ..ขอซื้อไม้ค้ำมาเพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันแต่งงานหลานสาว ..พิธีแบบไทยตั้งแต่เช้า..เจ้าบ่าวเป็นฝรั่ง.. ..แห่ขันหมาก+กลองยาว+รับไหว้+รดน้ำ ..ปาร์ตี้ชายหาดหน้าโรงแรม..จุดโคมลอยเลิกตี 2 ค่ะ ..ปวดและบวมมาก...แต่ทนค่ะ ..เจ้าบ่าวหล่อน่ารัก+หลานบูมสวยเป็นแอร์โฮสเตส ..ข้อเท้าอักเสบมาก..มีฮ้อเลือดขอบเท้าและบวมมาก ..รุ่งขึ้น..ขับ 4 Wheels กลับ กทม. ..เข้า กทม.ใส่เฝือกอ่อนทันทีเพราะบวมมาก ..เมื่อกี้นัดพบอ.จ.มาจากศิริราชมาดูฟิล์มทั้งสองชุด.แจ้งว่ากระดูกแตกค่ะ ..อ.จ.หมอรอให้บวมยุบลง..นัดวันอังคารหน้าใส่เฝือกแข็งค่ะ ..รอฝ่าตัดต่อไป.......จบค่ะ .. ..นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...รักคนอื่นให้มากๆ..ตัวเองไม่ต้องรักค่ะ ....ขอบใจน้ำใจของแซมมากนะ.. .. รู้ว่าเพื่อนแท้ต่อเมื่อทุกข์จ๊า .. ว่าแต่ว่า.planจะจัดดนตรีฉลองวันเกิดที่เขาใหญ่นั้น เปลี่ยนเป็นจัดที่เชียงใหม่ค่ะขอเชิญผู้มีจิตศรัทธาร่วมงาน .......... ขอบคุณกำลังใจจากทุกคนค่ะ
14 ตุลาคม 2553 22:48 น. - comment id 1162047
ท่านชายพจน์ ....ถ้าท่านไป..ถึงว่าแก้เคล็ด..ให้บูมได้รู้ไหมคะ? ...แบบว่า บูมรับเคราะห์ที่เจอท่านชายไง? ...ทีนี้เตรียมตัวนะคะ...หมอให้นอนเล่นคอมฯอย่างเดียว ...มีเวลาป่วน 22 ชั่วโมงค่ะ (นอน 2 ชม. พอ) ...ขออนุญาต..ลงกลอนจีบเรียงคนเลยนะคะ ...ท่านชายพจน์เป็นคนแรกค่ะ..(เตรียมเขินได้เลยค่ะ) ......................................
14 ตุลาคม 2553 22:52 น. - comment id 1162049
ยิ่งรู้ถึงอาการ พาลใจเสีย อยากคลอเคลียเคียงข้าง ไม่ห่างหาย คอยประคอง น้องนาง ทั้งใจกาย ช่วยผ่อนคลาย ความเจ็บ เก็บไว้เอง/..
15 ตุลาคม 2553 00:22 น. - comment id 1162054
ขอให้หายไวๆนะค่ะ รออ่านกลอนคุณบูมอยู่.ประจำ..สู้ๆ
15 ตุลาคม 2553 03:17 น. - comment id 1162056
กาแฟดำจ๋า ...ถ้าหล่อนหาย..หล่อนจะเขียนกลอนน้อยลงค่ะ ...หล่อนใส่เฝือก..หล่อนทำอะไรไม่ได้นอกจากป่วนอยู่แถวนี้ละค่ะ ...รออ่านบทกลอนคุณเช่นกัน...นะคะ 10913
15 ตุลาคม 2553 03:46 น. - comment id 1162057
คนดีของบูม..เอ้ย..ของเธอ เพียงแค่ยิน"สมญานาม"ก็คร้ามจิต เหมือนได้สิทธิ์หวั่นไหวหัวใจเผลอ ความอบอุ่นคุ้นฝากมาจากเธอ แอบละเมอเป็นนิยาย..น่าอายจัง แม้มาแบ่งความเจ็บแค่เล็บก้อย เป็นปมด้อยเปล่าเปล่าในคราวหลัง ถึงวันอดหมดสิทธิ์คิดชิงชัง จะปิดบังแผลใจ..กับใครดี (ขอบคุณในความปรารถนาดีนะคะ..มิตรผู้มาเยือน)
15 ตุลาคม 2553 06:50 น. - comment id 1162062
ช่างหวานซึ้งตรึงใจกระไรนั่น นักกลอนสาวช่างฝันรำพันหา หัวใจเธอเดาะเพราะใครแต่ใดมา จึงครวญคร่ำร่ำหาแต่ความรัก ..... ฝนฉ่ำ
15 ตุลาคม 2553 07:26 น. - comment id 1162065
คุณบูมคะ อนงค์นางขอพูดตรงๆนะคะ ว่าคุณบูมคิดอย่างไรกับการเขียนกลอนจีบผู้ชายทีละหลายคน เพื่อความเฮฮาหรือจริงจัง และคุณบูมชอบใครกันแน่คะ ท่านชายพจน์หรือคุณอินสวน หรือ..... อนงค์นางจะได้ไม่เข้าไปคุยกับเขาเหล่านั้น กลัวผิดใจเพื่อนค่ะ อนงค์นางก็นิยมชมชอบในบทกลอนของหลายท่าน จนเลิกชอบไปแล้วเพราะวงแตกค่ะ กลัวใจคนที่ลุยหน้าลูกเดียว ไม่เหลียวมองคนอื่นบ้างว่าเขาถ้อยทีถ้อยอาศัยกันอย่างไร ค่อยเป็นค่อยไป ถ้าเขามีครอบครัวแล้ว จะพยายามพูดถึงบ่อยๆ ไม่เอาแต่ใจตัวเองว่าเราชอบเขา สงสารลูกเมียเขาค่ะ ถ้ารักก็รักแบบเพื่อนดีกว่า ถ้าเขาเป็นโสด ไม่น่าเกลียดค่ะ ถ้าอนงค์นางเคยหยอกล้อไปด้วย ต้องขออภัยอย่างสูงด้วยนะคะคุณบูม อะไรที่ไม่ดีจะพยายามปรับปรุงค่ะ พูดตรงๆแบบนี้คงไม่โกรธนะคะ เพราะจริงใจถึงพูด ถ้าจะเป็นในลักษณะนี้ต่อไป ขอแยกวงค่ะ มันไม่ดีต่อเราที่เป็นผู้หญิงผู้ชายเขาจะแต่งกลอนปากหวานยังไงก็ได้ อนงค์นางเคยเจอมาแล้ว จริงใจกับเขามากไป เราโดนสังคมด่าค่ะ ยิ่งเราต่างก็มีลูกเหมือนกัน จะสนุกสนานยังไง ผู้ชายเขาไม่เสียหาย แต่งกลอนรักก็ชอบค่ะ เป็นคนโรแมนติคเหมือนกัน มีจินตนาการพอสมควร ถ้าเราคิดต่างกันยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ คนที่เขายกยอปอปั้นเรานั้น เขาสนับสนุนให้เราทำต่อไปหรือเพราะเขาไม่กล้าตำหนิเราตรงๆ อนงค์นางเคยไม่ชอบหลายคนที่เขาว่าให้เรา แต่ตอนนี้พอเวลาผ่านไป คิดได้ว่าเขาพูดถูก เขาคงอยากให้เราดีถึงด่าเรา ถ้าเขายกย่องเราในทางที่ผิด ถือว่าไม่รักกันจริง มีหลายคนที่ต้องยอมรับว่าไม่ค่อยชอบเมื่อก่อนเพราะเขียนกลอนด่ากันแบบเจ็บแสบมาก แต่ตอนนี้กลับคิดว่ามันน่าจะจริงแบบที่เขาพูด ก็พยายามทำตัวให้ดีขึ้น อยากเป็นคนดีค่ะ
15 ตุลาคม 2553 11:17 น. - comment id 1162089
15 ตุลาคม 2553 11:43 น. - comment id 1162091
15 ตุลาคม 2553 14:11 น. - comment id 1162113
ความจริงใจ หมายมอบ ในขอบเขต ไม่มีเจตฯ ใดแฝง หรือแสร้งเส มิใช่คน รักง่าย แล้วถ่ายเท หรือโลเล สักน้อย แม่กลอยใจ ห่วง ห่วงห่วง คำนี้ มีให้เจ้า มิใช่เพียง หยอกเย้า เจ้ารู้ไหม ความรักมี ท่วมท้น ล้นฤทัย จึงขอเป็น ยาใจ ให้นวลนาง.. ...555 คุณบูม เป็นคนดี ของบูม อย่างเต็มใจเลยล่ะ (แล้วจะให้เป็นหรือเปล่า) จะเขียนกลอน จีบใคร ก็จีบเลยนะ แต่ว่า อย่าลืม คนดี คนนี้ล่ะ...
15 ตุลาคม 2553 14:40 น. - comment id 1162116
ขอบคุณคุณ จวว นะจ๊ะ ขอบคุณคุณดคลอน นะจ๊ะ ขอบคุณคุณอนงค์นาง มากๆ อ่านแล้วเข้าใจความหวังดีทั้งหมดค่ะ เป็นความคิดที่ถูกควร ไม่มีอะไรที่บูมจะคัดค้านได้ค่ะ บูมส่งรูปให้คุณอนงค์นาง.ตั้งแต่เบื้องต้นที่เข้ามาเวปนี้ เพื่อให้เห็นรูปลักษณ์ภายนอกว่าเป็นเรียบร้อยมีสกุลรุนชาติ คุณตา..เป็นผู้ถวายงานละครในในพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว บูมเป็นหลานที่คุณตารักมากที่สุดและบูมภาคภูมิใจในตระกูลของเรา "มิยอมเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนาย" ท่านปู่สุนทรภู่ บูมต้องไปกราบที่ระยองทุกปี เราแต่งกลอนด้วยศิลปะและจินตนาการโดยแท้ คนที่คิดเลยเถิดกว่านั้น..จะมักนิยมโต้ตอบกันหลังไมด์ซึ่งบูมมิได้ทำ แต่ละท่านจึง..ต่อกลอนบูมอย่างสบายใจและให้เกียรติกัน "ศิลปินเท่านั้นที่จะเห็นศิลปะ" บูมเป็นศิษย์หลวงตามหาบัว..มิคิดผิดศีลธรรมทั้งกาย.วาจา.ใจ กิเลสทางกามรมย์ เป็นสิ่งหลวงตาสั่งนักสั่งหนา.ว่ามันมีฤทธิ์ที่สุด ...."ผู้ใดอยากพ้นทุกข์ ต้องตัดมันให้ขาดสะบั้นหั่นแหลก.กันไปข้างนึง"... วางใจเถอะค่ะ..มิได้ชายใดในเวปนี้แน่นอน
15 ตุลาคม 2553 15:08 น. - comment id 1162121
15 ตุลาคม 2553 15:32 น. - comment id 1162123
ต่อกลอนคุณคนดีของเธอ ความจริงใจ หมายมอบ ในขอบเขต ไม่มีเจตฯ ใดแฝง หรือแสร้งเส มิใช่คน รักง่าย แล้วถ่ายเท หรือโลเล สักน้อย แม่กลอยใจ ห่วง ห่วงห่วง คำนี้ มีให้เจ้า มิใช่เพียง หยอกเย้า เจ้ารู้ไหม ความรักมี ท่วมท้น ล้นฤทัย จึงขอเป็น ยาใจ ให้นวลนาง..(คุณคนดีฯ) ๐ ขอยาฉีดเข้าเส้นผลเด่นชัด ๐ เฝือกมัดรัดหงุดหงิดจิตไม่ว่าง ๐ ทั้งเอ็นฉีกกระดูกร้าวไม่เบาบาง ๐ แต่ครวญครางทุกคราวคือร้าวใจ ๐ หมอจะนัดผ่าตัดจัดกระดูก ๐ แต่ไม่ถูกใจบูม..เลยไม่ให้ ๐ จวนวันเกิดอยากเพลินเดินทางไกล ๐ ทั้งเชียงคานเชียงใหม่..ใส่โปรแกรม ๐ ขอน้อมรับความห่วงทั้งดวงจิต ๐ มีมิ่งมิตรคนใหม่มาให้แอ้ม ๐ ทั้งสำนวนครวญกลอนมาออนแอม ๐ ช่วยซ่อมแซมแขนขาและอารมณ์ ๐ ปกติกลอนบูม..จะซุ่มซ่าม ๐ มีลุ่มล่ามหวั่นไหวใส่ผสม ๐ ทั้งเย้ยฟ้าท้าจันทร์ทั้งฟันคม ๐ ทำเชยชมแล้วชิ่ง...แบบทิ้งทวน คุณคนดีของเธอ..มีชื่อเล่นไหมเอ่ย?
15 ตุลาคม 2553 16:44 น. - comment id 1162156
คุณบูมคะ คุณบูมเคยอีเมล์มาหาอนงค์นางถามว่าเกิดอะไรขึ้น เมล์ไปหาท่านชาย กับคุณอินสวน ทำไมไม่มีใครตอบ อนงค์นางก็ไม่ได้ตอบค่ะ คุณบอกว่าถ้าเราเจอกันให้นัดพวกหนุ่มๆด้วยคงดี อนงค์นางคงไม่กล้านัดใครค่ะ ขอบคุณนะคะที่บอกถึงตระกูลอันสูงส่ง อนงค์นางเป็นแค่ลูกหลานชาวนาบ้านนอกธรรมดาค่ะ แต่พูดจริงเสมอ
15 ตุลาคม 2553 17:20 น. - comment id 1162169
คุณอนงค์นางพูดถูกค่ะ บูมเคยถูกคุณทรายกะทะเลว่า เลยเมลล์ถามว่าบูมทำอะไรผิดหรือเปล่า?ไม่มีใครตอบกลับ ที่คุณพยายามแฉ..ตีแผ่การกระทำทุกเม็ดคงมีอะไรขัดใจ ความหมายของบูมเองคือ. การรักใคร่ชอบพอกัน..มักพยายามติดต่อกันลับหลัง ซึ่งไม่เคยทำ เสียดายจัง...มองคนผิด
15 ตุลาคม 2553 18:44 น. - comment id 1162176
16 ตุลาคม 2553 11:12 น. - comment id 1162252
สบายใจเถอะค่ะ..ทุกท่านที่อ่าน น้ำไหนขัง วังในเย็น ปลาก็มาอาศัย ไม่สบายใจก็เดินจากไปดีกว่า สักวันนึง..ผ่านมาอาจได้แวะทักทาย ชีวิตนี้..มีเรื่องที่ต้องเรียนรู้มากมาย ถ้าไม่รู้จักปรับตัว..จะอยู่ลำบากค่ะ
17 ตุลาคม 2553 03:13 น. - comment id 1162333
...หมดกำลังใจ... สะดุ้งเก็บเจ็บหนักนอนพักขา ใส่เฝือกมาเจ็ดวันที่มันช้ำ เหมือนขังเดี่ยวเปลี่ยวเหงาเศร้าระกำ ทุกถ้อยคำพร่ำกลอนคือผ่อนปรน เวรกรรมซ้ำทำใจสั่งให้รับ เปลือกตาหลับแต่ไฉนน้ำไหลล้น หัวถึงปลายท้ายกุดคือสุด..ทน ใจของตนเจ็บกว่าขาที่พัน ยังนอนหงายก่ายหน้าผากปากที่กัด เหมือนอ่อนหัดขัดฤดีที่จะรั้น อยู่อย่างฝืนกลืนกล้ำประจำวัน อยากตัดมัน/ขา/ตัว/กับหัวใจ เคยเดินทางโบยบินถวิลเที่ยว กลับเปล่าเปลี่ยวนอนลง..ปลงไม่ได้ นับนาที/ชั่วโมง/เรื่องโยงใย ร่ำพิไลหมองหม่นน้ำล้นตา คนวุ่นวายย้ายย้อนกลับนอนนิ่ง มันยากยิ่งฟุ้งซ่านกว่างานบ้า ไม่อยากบ่นว่าเบื่อเหลือระอา อยากอำลาวงการ..คนอ่านกลอน ...หมดกำลังใจ...
17 ตุลาคม 2553 16:08 น. - comment id 1162450
ทำไมต้องอิจฉาริษยากันด้วย
21 ตุลาคม 2553 19:53 น. - comment id 1163165
ถ้าไม่มี...... คำว่า "ริษยา"....ก็ไร้ค่า อะดิ้ เรื่องเด็ก ๆ ครับ "ศรีทนได้" .............................................