เห็นเขาเดินจูงมือถือของให้ น่าอิจฉาเข้าไส้จริงจริงหนอ โถเกิดมาครานี้มีไม่พอ ความสวยหนอเขาเมินไม่มองมา ต้องเดินเดี่ยวคนเดียวเป็นปีชาติ เราไม่อาจหาญคิดชีวิตจ๋า หวังจะเดินจูงมือถือของอาสา คงจะเป็นชาติหน้าว่าบ่ายคล้อย ค่อนชีวิตคิดได้ใช่ไม่รู้ เพียงหวังอยู่มีบ้างอ้างเล็กน้อย เมื่อชีวิตยังมีที่รอคอย จะให้คล้อยตามวัยไม่อยากเป็น สุขกันไปตามประสาคนวัยนี้ ทุกข์ก็มีเข้ามาให้แลเห็น ชีวิตคนนั้นมียากมีลำเค็ญ แต่ก็มีให้เห็นที่ดีดี คงมีบ้างสักวันเป็นของเรา ใครจะทุกข์รุมเร้าได้ทั้งปี สักวันหนึ่งคงเบื่อเข็ดและหนี สุขก็มีเข้ามาหาสักวัน เห็นคนเหนื่อยลำบากทั้งกายา เหนื่อยทั้งปีวิ่งหาจ้าละหวั่น เรายังดีมีกินเป็นเดือนกัน บางคนนั้นหากินวันแทบไม่มี หาที่ลงไม่ได้ใครช่วยด้วย อยากจะหวานร่ำรวยกลับแบบนี้ เขียนกลอนหวานไม่เป็นได้สักที ทำอย่างไรกันนี่ "น้ำตาลหวาน"
11 ตุลาคม 2553 15:54 น. - comment id 1161117
หวัดดีจร้า...คุงพิม...หวาน...อิอิ ตามใจก็ตามใจ...ซิน่ะ... แจมโหน่ยๆๆๆ...จร้า... อิจฉานก ผกผิน บินเคียงข้าง อิจฉาช้าง เดินเหนี่ยว เกี่ยวงวงฝัน อิจฉาดาว พราวพริบ กระซิบจันทร์ อิจฉาพลัน ทุกอย่าง ข้างเคียงชม แม้ลมไล้ ไอเย็น เห็นหงุดหงิด ลมร้อนผิด นัยน์ตา พาเกลื่อนถม ผิดเพียงพ่าย หน่ายร้าง ค้างอารมณ์ ร้างนิยม ชมรัก หนักรอคอย น้อยให้น้อย คล้อยร่ำ เพียงต่ำเนื้อ เบื่อแสนเบื่อ ลางลด บทท้อถอย รอรินรัก จากผู้ อยู่กลมกลอย วันเคลื่อนคล้อย ใจหงอย คอยคู่เคียง อารมณ์...อย่างนี้เรยยย....ชิมิๆ..
8 ตุลาคม 2553 17:59 น. - comment id 1161187
8 ตุลาคม 2553 18:26 น. - comment id 1161192
เริ่มจากทานน้ำตาลวันละก้อน แล้วทำเสียงออดอ้อนพูด.คะ.ขา รีบเดินแซงทำผ้าหล่น..ต้นตำรา นั้นวิชาโบราณ..บานบุรี ณ.วันนี้โลกไฮเท็ค..ต้องเด็กแว้นท์ อย่าไปแค่นขอเมลล์ยังเหลวพี่ ต้องเบอร์pin ล่าสุดถึงจุดนี้ แจกBB คนละเครื่อง..เป็นเรื่องเลย .................................. (ซื้อให้บูม.เครื่องนึงนะ)
8 ตุลาคม 2553 21:52 น. - comment id 1161215
มาช่วยถือของครับ มาสมัครเป็นคนเอาใจครับ
8 ตุลาคม 2553 23:06 น. - comment id 1161221
ถึงจบไม่ลง แต่ก็เข้าใจครับ
9 ตุลาคม 2553 14:48 น. - comment id 1161286
ดูละครเมื่อคืน อิจฉานางเอกค่ะ พระเอกน่ารัก อิอิ
9 ตุลาคม 2553 19:35 น. - comment id 1161312
แบกบันไดใหญ่ยาวเอามาพาด ช่วยเติมเต็มสิ่งขาดที่ใฝ่หา ลงมาเถิดค่อยก้าวยื่นเท้ามา จะเป็นคนรอท่าอยู่ใต้คาน รถไฟด่วนขบวนเที่ยวสุดท้าย คงสมหมายได้คบสบสมาน จะรับขวัญมั่นคงตลอดกาล เชื่อมประสานสองใจเป็นใจเดียว จะจูงมือถือของประคองข้าง เลิกอ้างว้างขัดเขินเลิกเดืนเดี่ยว จะทิ้งลายพยัคฆชาติที่ปราดเปรียว มาหมอบเป็นแมวเหมียวแทบเท้าเธอ โอกาศดีมาถึงพึงไตร่ตรอง โปรดอย่ามองแง่ร้ายได้เสนอ มีความพร้อมน้อมใจใฝ่บำเรอ ได้พบเจอร่วมสุขร่วมทุกข์กัน กล้า ๆ หน่อยนะ
9 ตุลาคม 2553 22:04 น. - comment id 1161326
แหมๆพี่พิมล่ะก็ แค่นามปากกาก็กินขาดแล้วค่ะพี่ อิอิ
10 ตุลาคม 2553 21:41 น. - comment id 1161457
หาที่ลงไม่ได้ให้พี่ช่วย ขอคนสวยวางใจในตัวพี่ อยากจะหวานบอกได้ในทันที เพราะพี่มีน้ำตาลหวานชื่นใจ
11 ตุลาคม 2553 11:35 น. - comment id 1161495
พี่รัตน์........อ่ะแฮ้มมาเงียบๆ แบบนี้น้ำนิ่งไหลลึกป่าวค่ะ อิ พี่บูม.........อยากบอกว่า พิมเล่นบีบีมะเป็งค่ะ สอนน้องหน่อยนะค่ะ (ซื้อเครื่องให้ด้วย) อิอิ คุณอินสวน ........... มาช่วยถือของ ยินดีๆค่ะ อย่าลืมรับบัตรคิวได้ที่พี่บูมนะค่ะ แหะๆ ล้อเล่งค่ะคุณหมอ คุณพจนา............. ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ แล้ว..เข้าใจว่าไงค่ะ น้องกานต์ เพียงพลิ้ว.......... พี่พิมเป็นคนไม่ดูละคร เป็นไงมั่งค่ะ หนุกไหม เล่าให้ฟังบ้างนะค่ะ คุณฤกษ์(ไม่เคยล๊อคอิน.......) แบกบันไดอันใหญ่มาพาดไว้ แล้วนี่ไฉนจะรู้อยู่เพื่อใคร หรือเผื่อว่านารีผ่านมาไว ใครมือยาวสาวได้ก็สาวก่อน รถไฟด่วนแม้นขบวนจะสุดท้าย ไม่เคยอายถ้าจะพลาดแม้นอยากอ้อน เคยพลาดพลั้งนับไม่ถ้วนขบวนซ้อน แม้พลาดอีกขอวอนให้พลาดไป ใครจะเชื่อทิ้งลายคล้ายพยัฆ ถึงอย่างไรคงไม่หักเขี้ยวเล็บได้ เสือคือเสือคงไม่คิดจะทิ้งลาย เป็นเสือลายพาดกลอนวอนกลัวจัง มีโอกาสมาถึงพึงไขว่คว้า คงไม่อยู่จนกว่าค่อนสมหวัง แต่ตอนนี้หัวใจพึงระวัง บ้างกลอนเรามีมากจัง คนมากใจ ต่อกลอนค่ะ ขอแจม ติดไว้นานแล้ว น้องฝน..โคลอน........แหม...น้องฝน นามปากกาแบบว่า คนมีปมในหัวใจอ่ะค่ะ อิ.. พี่ก้อง ก่องกิก...... หาที่ลงไม่ได้ใคอยากช่วย แต่เป็นพี่น้องคงม้วยใครช่วยที พี่มากรักมากใจแจกจ่ายเหลือที่ แล้วเอาน้องคนนี้...ไว้ตรงไหนจ๊ะ พี่ก้อง ขอแจมนะค่ะ อย่าว่าน้องน๊า.... ขอขอบคุณพี่ๆน้องๆที่เข้ามาร่วมแจม มาเยี่ยมบ้านพิมนะค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ
11 ตุลาคม 2553 17:14 น. - comment id 1161529
ไม่รู้พี่อารมณ์ไหนเดาใจไม่ถูก อยากจะเป็นนกฮูกหรือช้างแน่ หรือเป็นดาวเกลือนฟ้านภาแด อิจฉาจันทร์ในดวงแดแน๊ะพี่เรา อยากเป็นลมผสมไอไยหงุดหงิด โถลมร้อนไปนิดอย่าคิดเฉา ไอร้อนเท่ห์ทำให้เย็นเช่นยามเช้า ลมพัดเอาเย็นฉ่ำร่ำพิไล น้อยน้อยหน่อยต่ำเนื้อเพื่อไรเอ่ย เบื่อแสนเบื่ออย่างเคยได้สิ่งไหน อยู่เพื่อวันข้างหน้าดีกว่าสิ่งใด ขอพี่ชายคล้ายเคลื่อนเรือนลมเย็น ขอแจมนะค่ะคุณกี ไม่ได้ต่อกลอนกับคุณกีรตินานแล้วค่ะ