ห้วงรักจากพรหมทัต


          ห้วงรักจากพรหมทัต
  ๏ ห้วงรำลึกจากใจไสวกระจ่าง
ห้วงอ้างว้างแลเหลียวเปล่าเปลี่ยวหา
ห้วงแห่งรักฝากเพ้อละเมอมา
ห้วงกายาร้อนรุ่มสุมร้อนลน
  ๐ ใจที่ฉันเพ้อพร่ำย้ำความพลิ้ว
ใจละลิ่วอลวนปนสับสน
ใจหนอใจเหตุไฉนจึงกังวล
ใจยากทนครหานินทาเอา
  ๐ ฉันตรึกตรองมองค้นระคนเปลี่ยว
ฉันท่องเที่ยวค้นหาพาอับเฉา
ฉันเร่ร่อนทอดถอนฤทัยเรา
ฉันพบเศร้าฝากไว้หทัยครวญ
  ๐ มักแทรกแซงแฝงไว้ให้ชวนคิด
มักชวนจิตหมองหม่นปนกำสรวล
มักพานพบอ่อนไหวซึมซ่านชวน
มักปั่นป่วนยามพบประสบเธอ
  ๐ ถูกหรือผิดคิดไปยิ่งแสนเศร้า
ถูกความร้าวระทมบ่มไว้เสมอ
ถูกกระแสหวานฉ่ำพร่ำละเมอ
ถูกฝันเพ้อเสมอไว้ใจผู้เดียว
  ๐ ทอดถอนห้วงวิญญูสู่ความเปลี่ยว
ทอดคดเคี้ยวหัวใจสุดให้เสียว
ทอดความหวังฝากไว้ดุจใบเคียว
ทอดถอนเสี้ยวหัวใจคล้ายถูกคม
  ๐ ทิ้งความสุขทั้งหลายให้สิ่งรัก
ทิ้งสิ่งกักกั้นขวางสร้างเสกสม
ทิ้งทุกอย่างหวังไว้ใคร่ภิรมย์
ทิ้งขื่นขมฝากไว้ให้ฟ้าดิน
  ๐ เสมอรักฝากใจในห้วงฝัน
เสมอนิรันดร์แด่เธอเผลอถวิล
เสมอสู่เคียงไว้คล้ายห้วงชีวิน
เสมอนรินทร์กลิ่นหอมย้อมเวนไตย.๚ะ๛
         * แก้วประเสริฐ. *

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 30 ก.ย. 2553 19:58 น. - ID 137168

1570

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/137168 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

หมึกใหม่

30 กันยายน 2553 21:05 น. - comment id 1159502

เล่นคำซะผมเวียนหัวตาลายหงายหลังไปเลย หมดยาพาราไปหลายเม็ด ครูน่าจะเตือนผมก่อนนะครับ ว่าก่อนอ่านกลอนบทนี้ให้กินยาแก้ปวดหัวก่อน ขอชื่นชมว่าเป็นกลอนที่สมบูรณ์แบบจริงๆ สมแล้วที่บรรดานักกวีทั้งหลายยกย่องให้เป็นครู รวมถึงผมก็ยกย่องด้วยเช่นกัน ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ มีคุณค่า

โคลอน

30 กันยายน 2553 22:01 น. - comment id 1159524



ฮี่ๆ...มาทักทายยามค่ำคืนค่ะ

ช่วงนี้อ้อยติดภารกิจค่ะเลยไม่ค่อยได้มาเลย



รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โคลอน

30 กันยายน 2553 22:03 น. - comment id 1159525

^
^
^
เอ่อ...อ่านแล้วยังกะตัวเองชื่อ อ้อยเลยเนาะ...แฮ่ 

มาส่งสารแทนเพื่อนด้วยค่ะ อิอิ

พจนา ForLife

30 กันยายน 2553 22:39 น. - comment id 1159538

สวัสดีครับ เข้ามาอ่านบทกลอนไพเราะ และมีคุณค่าครับ

Boomerang

30 กันยายน 2553 22:53 น. - comment id 1159547



ขอปิดคอมฯยอมแพ้ลาแล้วเพื่อน
อาการเลื่อนไปหลังนั่งไม่ไหว...
เห็นดาวเดือนเคลื่อนคล้อยเหมือนน้อยใจ
ร่ำอาลัยแต่คอมฯไม่ยอมมอง

ยามอ้างว้างถ่างตาเคยมาเฝ้า
ยามทานข้าวดาวเดียวก็เกี่ยวจ้อง
ยามท้อแท้ก็มาน้ำตานอง
อยากจับจองดาวใจอ้างไกลเกิน

ขอโทษเดือนดาราที่ตาเห็น
ลืม comment กลอนครู ดูห่างเหิน
เหมือนตกอยู่ในภวังค์แบบบังเอิญ
จะไม่เมินลืมกันแล้วสัญญา  

  กราบขอโทษค่ะ อ.จ.แก้ว

ช่อฯ

1 ตุลาคม 2553 05:17 น. - comment id 1159572

สวัสดีค่ะ คุณครูแก้ว

มาเยี่ยมตอนอรุณรุ่งค่ะ

อ่านกลอนแนวใหม่ ผ่อนคลาย

เด็กกำลังสอบอยู่ค่ะ ชีวิตยุ่งทั้งปี

วลีลักษณา

1 ตุลาคม 2553 09:37 น. - comment id 1159598

สวัสดีค่ะครู

รออ่านงานของครูอยู่นาน คุ้มค่าที่รอค่ะ

แก้วประภัสสร

1 ตุลาคม 2553 11:12 น. - comment id 1159611

ห้วงเหวลึกล้อมรุมเหมือนรุ่มร้อน
คล้ายตะกอนตกผลึกนึกหวาดเสียว
ยิ่งนานวันยิ่งถมจมลึกเชียว
ทางสายเปลี่ยวไร้หมายคล้ายเหวใจ

อิ...ด้นเอาค่ะครู

บินเดี่ยวหมื่นลี้

1 ตุลาคม 2553 12:30 น. - comment id 1159632
```
ไปตีกอล์ฟกันไหม??..ท่านท้าวฯ..
```

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 12:50 น. - comment id 1159646


คุณ หมึกใหม่

          จะเอาอะไรกับผมครับ ผมบอกแล้ว
ว่าผมเป็นคน บ้าๆบอๆบ๊องส์ การเขียนกลอน
ผมถึงมักจะแปลกๆกว่าใครนึกอยากเล่นอะไร
ก็เล่นไปตามใจตัวเองแหละครับ ไม่คำนึงว่า
เขาจะสนหรือไม่ครับ ก็เลยเป็นแบบนี้แหละ
ครับ  แหม๋ยกยอผมเสียแทบตกเก้าอี้เลยนะ
รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 12:52 น. - comment id 1159647


คุณ โคลอน

        ไม่เป็นไรหรอกจ้าฝน บ้านผมเป็นบ้าน
คนบ้าๆก็เลยแบบนี้แหละจ้า ขบวนลักไข่
หายไปหมดเลยนะ แต่อย่างไรก็คิดถึงเสมอๆ
         รักเสมอจ้า

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 12:59 น. - comment id 1159648


คุณ โคลอน

         อันที่จริงผมมักจะไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกับ
ใครโดยเฉพาะงานเขียนผมนะ เขียนไปตาม
แต่ใจผมจะต้องการไม่เคยเกะมะเหรกเกเร
กับใครเลย หากเขียนก็โน่นรัฐบาลเลยล่ะจ้า
ส่วนทางนี้ให้เกียรติทุกๆคนเสมอๆ เลยตั้ง
ปณิธานไว้ว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวละลาบละล้วงใคร
ในที่นี้เลย หากเขารักเราก็เข้ามา เกลียดเรา
ก็ไม่เข้ามา ผมก็เขียนไปเรื่อยๆเปื่อยๆแหละ
จ้า  รักฝนเสมอๆ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 13:01 น. - comment id 1159649


คุณ พจนา

          สวัสดีครับ มาอ่านกลอนผมก็อย่าคิด
มาก เพราะเป็นกลอนของคนระดับคนบ้าๆ
บอๆนะครับ  เพียงแต่แค่สนุกๆไปวันๆเท่านั้น
เองแก้เหงา ตามประสาคนแก่ที่ไม่ค่อยจะมี
ใครเขาสนใจหรอกจ้า รักเสมอ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 13:06 น. - comment id 1159650


คุณ  Boomerang

         ผมสังเกตุดูงานเขียนก้าวหน้าขึ้นมาก
ผมจะไปดูและอ่านแต่ละคนเสมอ เพียง
แต่ไม่คอมเม้นท์เท่านั้น ยกเว้นเสียว่าเขา
จะมาเยี่ยมผมเสมอๆแหละจ้าจึงจะคอมเม้นท์
ตอบบ้างก็เป็นบางครั้ง ตามประสาคนแก่มัก
จะขี้เกียจตามมาจ้า แต่ในห้วงจิตใจนั้นรำลึก
คิดถึงเสมอๆแหละ  ไม่เป็นไรจ้า หากจะให้
ผมแนะนำก็บอกมาได้แต่บอกเสียก่อน
ว่าเป็นการแนะนำของคนบ้าๆบอๆบ๊องส์
เท่านั้นรู้ก็รู้ตามประสานี้แหละจ้า คนเขา
จะชอบหรือไม่ผมไม่ค่อยคำนึงเท่าไรนัก
หรอกจ้า รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 13:12 น. - comment id 1159654


คุณ ช่อฯ

        สวัสดีจ้าศิษย์รักยิ่งของครู ธรรมดา
แหละจ้าเป็นครูบาอาจารย์เขาก็มักจะแบบนี้
แหละปัญหารอบด้านเชียว ไหนเกี่ยวกับเด็ก
ไหนเกี่ยวกับคนข้างตัวเรา ระบบราชการครู
เองก็ผ่านมาแล้วทั้ง ข้าราชการ รัฐวิืสาหกิจ
และด้านธุระกิจ ที่ทำก็เพื่อครอบครัวเท่านั้น
มันมักจะยุ่งเหยิงนุงนังไปหมด แต่อาศัยครู
เป็นคนที่แยกแยะ วางสัดส่วนออกจึงเอา
ตัวรอดมาได้ทุกวันนี้แหละจ้า รักศิษย์
เรามากเสมอ  อ้อๆๆครูจะบอกให้หน่อย
ว่า  การงานทั้งครอบครัวหรืออาชีพนั้น
ให้เราคิดว่าเรา สวมหัวโขนไว้ เสร็จด้าน
ไหนก็วางทิ้งไว้ไม่นำติดตัวมา นั่นแหละ
จะช่วยให้เราผ่อนคลายได้จ๊ะ รักเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 13:24 น. - comment id 1159660


คุณ วลีลักษณา

     ไม่ใช่อะไรหรอกที่นานนั้นเพราะเครื่อง
คอมมันรวน เลยไปซื้อมาใหม่ อ้าวใช้ได้
ไม่เท่าไหร่ เน็ทมาตัดอีก เงินหมดแล้วไม่มี
ปัญญามาส่ง ตอนแรกทิ้งไว้หลายๆเดือน
นึกว่าคงไม่เป็นไร พอถูกตัดไปติดต่อเล่น
เอาแทบหงายเก๋งเลยล่ะ เกือบห้าพันบาท
จ่ายครึ่งหนึ่งก็ไม่ยอม ต่อให้แต่ไม่เชื่อมสัญญาณ
ให้นะซิ เลยอดเล่น  ฮาดแวร์ใหม่รุ่นนี้
ไหงดันไม่มีโมเด็มให้อีกเขาให้เล่น
เฉพาะ dsl เท่านั้นเอง อ้าวล่ะซิไปซื้อ
เน็ทชม.มาหลายตังค์ใช่ไม่ได้อีก ทำไง
ดี ก็เลยนึกได้ว่า บ้านอีกหลังลูกสาวอยู่
หลานมันเล่น dsl  ก็เลยไปซื้อตัวเชื่อม
สัญญาณมา อาศัยพ่วงเชื่อมสัญญาณต่อ
เขาถึงเล่นได้จ้า  ครูเองมันจนก็ต้องทำ
แบบนี้แหละเน๊อะทำไงได้ แก่แล้วไป
สมัครงานด้วยร่างกายยังพอจะทำได้เขา
ก็ไม่รับถามอายุ บอกว่า69 แล้วเขาบอก
ว่าลุ๊งๆๆๆไปนอนนั่งเล่นเลี้ยงหลานเถอะ
     เราเลยคว้าแห้วมาขบเคี้ยวดีนะมีฟัน
พอให้ขบได้จ้า รักศิษย์เราเสมอไม่รู้จะ
ระบายให้ใครฟังก็ระบายให้ศิษย์เรานี่แหละ
รักเสมอๆจ้า

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 13:29 น. - comment id 1159661


คุณ แก้วประภัสสร

       ศิษย์รักเรายิ่ง แบบนี้ไม่เรียกว่าด้น
หรอกมันออกมาจากใต้จิตสำนึกเราเองด้วย
การฝึกฝนจน จิตเป็นกลอนแล้วรวมตัวเป็น
หนึ่ง หากจะจับเขียนอะไรมันจะออกมาให้
เราเขียนได้เสมอๆ การด้นกลอนกับการ
เขียนกลอนแตกต่างกัน การด้นมักจะถูก
ทำนองพาไปหรือเที่เขาเรียกว่า กลอนพาไป
นั่นแหละ ส่วนการเขียนบังคับกลอนนั้นจึง
หลีกเลี่ยงกลอนพาไปได้จ้า  ครูเองภูมิใจ
เธอมากที่ก้าวหน้าเข้าสู่แนวหน้าได้อย่าง
ภูมิใจมากจ้า อิอิ อย่าหลงตัวเองเรานะ
อย่าลืมคำสั่งครูไว้ว่าให้ทำอย่างไรเสียล่ะ
       รักศิษย์เรามากเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 13:33 น. - comment id 1159663


คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้

        ตอนนี้ไม่ไหวเสียแล้วล่ะสหายรักก่อน
นั้นผมก็หนึ่งเหมือนกัน แต่ตอนนี้ด้ามกอล์ฟ
มันชำรุดหมดแล้ว เพราะเขาให้ตีแค่หลุมที่
18  ไอ๊ผมมันดันทะลึงอยากจะเก่งมากๆเลย
ไปตีหลุมทืี่  19  ได้ผลแฮะไม่นานหรอก
ด้ามกอล์ฟมันชำรุดเลยล่ะ ตั้งแต่นั้นมาเลย
อดตีกอล์ฟจนบัดนี้ล่ะสหายรัก  รักสหายเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

เพียงพลิ้ว

1 ตุลาคม 2553 15:23 น. - comment id 1159693

ห้วงรักมีอยู่ทุกหนทุกแห่งเลยนะคะ

แก้วประเสริฐ

1 ตุลาคม 2553 19:05 น. - comment id 1159705


คุณ เพียงพลิ้ว

         ลุงก็ว่าอย่างนั้นแหละ แต่บ่วงรักมักจะ
มีบ่วงเดียวนะนอกจาก....อิอิ...พอๆไปล่ะ
รักเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

ตรากลม

2 ตุลาคม 2553 08:04 น. - comment id 1159770
```
แวะมาทักทายจ้า
```

แก้วประเสริฐ

2 ตุลาคม 2553 16:35 น. - comment id 1159852


คุณ ตรากลม

         ขอบใจมากจ้า หายไปนานเหลือเกิน
คิดถึงจ้า คราวก่อนใช้ ตากลม นี่ สงสัยว่า
จะเห็นว่า อ่าน ตาก-ลมกระมังอิอิ 

            แก้วประเสริฐ.

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

2 ตุลาคม 2553 18:58 น. - comment id 1159861

สวัสดีค่ะ อาจารย์แก้วประเสริฐ

     โห..อาจารย์ตกห้วงรักเลยหรือคะ..อิอิ

     ไพเราะค่ะ

กิ่งโศก

2 ตุลาคม 2553 20:20 น. - comment id 1159872

กลอนย้อนวรรณคดี งดงามครับครู..

บางทีผมอยากเขียนเหมือนกัน  เพราะเคยอ่านเรื่องนี้

พรหมทัต ราชา ผู้ชราแต่ยังมีกามกิเลส..ราชาครุฑ มาแย่ง กากี..แถมคนธรร มารับช่วงต่อ.

..ผมว่าคือยุคนั้นถือบุรุษเป็นใหญ่ วรรคดี จึงออกมาแนว ชาย ย่อมมากเมีย..แต่หญิงต้องหนึ่งผัว..

ช่วงนี้ผม งานกำลังพัวพันครับครู ด้วยรับผิดชอบงานด้านแรงงาน ด้วย ติดการเจรจา ข้อพิพาทแรงงานอยู่ครับ

หากเพลามือจะลอง เขียน โคลงนิราศครับครู

แก้วประเสริฐ

2 ตุลาคม 2553 20:36 น. - comment id 1159882


คุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม

       ครูเองไม่หลงติดห้วงหรือบ่วงแล้วหรอก
จ้า  คือเรื่องนี้เป็นการระบายในใจของท่าน
ท้าวพรหมทัต ที่มีต่อนางกากีแม่นางเนื้อหอม
ซึ่งโดนพยาครุฑ มีนามว่า เวนไตย ลักตัวไป
     มันนึกขึ้นมาก็เลยเขียน ด้วย คุณบินเดี่ยว
หมื่นลี้นั้นเรียกครูว่า ท่านท้าวพรหมทัต
ครูก็เรียกบินเดียวฯว่า พยาครุฑ จ้า
   เรื่องก็มีเท่านั้นเอง ด้วยครูสมัยก่อน
นั้นเคยเขียนเรื่องกากีซึ่งยังไม่มีการเขียน
กลอนไว้ จนจบเลยล่ะั รักศิษย์เสมอ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

2 ตุลาคม 2553 20:42 น. - comment id 1159887


คุณ กิ่งโศก

         ใช่แล้วเรื่องนี้มาจากนิยายของอินเดีย
ซึ่งไทยเรามาแต่งขึ้น จึงเน้นผู้ชายเป็นใหญ่
กว่าหญิง  ผู้หญิงเวลาจะแต่งงานต้องไปขอ
ฝ่ายชาย ผิดกับของเราชายต้องไปขอผู้หญิง
กัน นับว่าอิทธิพลฮินดูมีมากตราบจนทุกวัน
นี้เชียวล่ะ ด้วยศาสนาพรหมณ์เกิดก่อนพุทธ
ต่อมาเทพเจ้ามากมายกลายเป็นลิทธิฮินดู
ไป
       ดีแล้วล่ะหัดเขียนไว้ สมัยก่อนตอน
ครูเล่นกลอนใหม่ๆนั้น นึกอยากเขียนด้วย
ไปค้นหาว่าใครเคยเขียนกลอนเรื่องนาง
กากี ไว้หรือไม่ ไม่ปรากฏการเขียนเป็น
กลอนครูจึง คิดเขียนขึ้นไว้ จนได้รับ
ฉายาว่าท่านท้าวพรหมทัต ตราบทุกวันนี้
ด้วยการเรียกของ คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้
ครูเห็นนามปากกาเขา จึงตั้งให้เป็นท่าน
ท้าวเวนไตย หรือพยาครุฑนั่นเองจ้า
    หัดเขียนไว้เป็นเรื่องก็ดีนะจะเป็นนิราศ
คงจะไม่เข้ากัน  ด้วยนิราศนั้นใช้บรรยาย
เกี่ยวกับพื้นที่การท่องเที่ยว ของภูมิประเทศ
เป็นหลัก หากมาใช้เขียนเป็นเรื่องก็จะ
ขัดกัน แต่ว่าก็เป็นแนวแปลกอีกแนวหนึ่ง
นะ  รักศิษย์เราเสมอ

            แก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น