ยามที่ฝนสั่งดินสิ้นวสันต์ ยังยืนยันพบกันอีกใช่ไหม หากหนาวเหน็บเจ็บร้าวส่งข่าวไป แม้ห่างไกลใช่ห่างทางผูกพัน ยามฟ้าครวญขวัญหายคล้ายบอกว่า เขายกเลิกสัญญางดล่าฝัน ลืมเรื่องราวเอื้อนเอ่ยเคยจำนรรจ์ เคยแบ่งปันกลอนใส่ในบทเพลง ฝนสั่งฟ้าไยว่าน้ำตาหล่น ระดะล้นคล้ายโดนคนข่มเหง เป็นเส้นสายลายคำย้ำบรรเลง เหมือนเร้าเร่งเพลงพบให้ลบเลือน ลืมกลิ่นดินสิ้นแล้วแววจงรัก ฐานันดรยศศักดิ์รักลอยเลื่อน รอเวลาดอกฟ้าจะมาเยือน รักของเพื่อนชาวดินตราบสิ้นใจ อยากวอนฝนบนฟ้าอย่ารีบหยุด ในที่สุดเพลงลาพาหวั่นไหว จวบเหน็บหนาวยาวนานจะผ่านไป อีกเมื่อไหร่หนอดินจะยินดี
28 กันยายน 2553 08:27 น. - comment id 1159037
ฝากบทกลอนท่อนหนึ่งถึงท่อนนั้น สิ้นวสันต์ชุ่มชื้นทุกพื้นที่ หัวใจแห้งเหือดหายมาหลายปี สุขดั่งมีน้ำทิพย์แค่หยิบมือ แม้ไม่อาจไคว่คว้าเอามาเก็บ แค่แนบเหน็บในฝันกระนั้นหรือ? ทิ้งบทเพลงแสนเศร้ากับข่าวลือ เคยจูงมือฝ่าด่านผ่านละมุน ฝากบทกลอนท่อนนี้ถึงท่อนไหน ยังหวั่นไหวถึงตักที่พักหนุน ปลายวสันต์หยาดเม็ดเกล็ดพิรุณ จะส่งบุญถึงเหมันต์นะสัญญา ...............................................
28 กันยายน 2553 09:50 น. - comment id 1159048
สวัสดีค่ะ พี่อินสวน... พี่อินสวนสบายดีนะคะ....เดี๋ยวนี้พี่อินสวนแต่งกลอนได้ไพเราะ และหวานมาก..สงสัยอากาศบนดอยจะไม่มีสารพิษ.... แซมมาแจมด้วย นะคะ... แซมขออภัยไว้ก่อนเลยนะคะ ถ้ากลอนของแซมไม่เพราะถูกใจ หรือล่วงเกินพี่ๆท่านใด... แซมยัง อ่อนหัด และด้อยประสบการณ์ค่ะ.... ........ฝนแรก..... ยังร้อนเร่า เงาฝน ที่หล่นทัก หอบเอารัก ลางเลือน เหมือนไข้ป่า ยามกระหน่ำ ซ้ำหล่น จนใจชา พอหมดหน้า ฝนจาง เธอห่างเลือน ลมหน้าหนาว พราวพร่า จนหน้าแห้ง แดดสีแดง โลมไล้ จนใจเฝื่อน เป็นฝนแรก แทรกใจ ไม่ลืมเลือน รอยรักเปื้อน สะท้านร่าง ที่กลางดอย..... ไปแระ...ชะแว๊บ แซมค่ะ
28 กันยายน 2553 19:18 น. - comment id 1159057
คนเดียวกัน..สวัสดีครับผม สบายดีนะครับ วันนี้มาม่ารสไหนดี ของผม..ยังเป็นแฟนหมูสับเหนียวแน่นครับ
28 กันยายน 2553 11:09 น. - comment id 1159060
แวะมาทักทายและสัมผัสบทกลอนเพราะ ๆ ครับ
28 กันยายน 2553 13:28 น. - comment id 1159085
สวัสดีครับคุณบูม ผมรู้สึกเป็นเพื่อนกับคุณมากๆเลยครับ สัมผัสได้
28 กันยายน 2553 13:33 น. - comment id 1159087
สวัสดีครับน้องแซม พี่อินสวนคิดว่าไม่น่ามีอะไรสำหรับน้องแซมน่ารักมากครับ มืออาชีพคือคนที่รู้จักแยกแยะตัวตนที่แท้จริงออกจากงานกลอนที่เรียกว่าจินตนาการครับ อยากบอกว่าพี่ค่อนข้างรักษาความเป็นตัวตนเอาไว้สูงอาจผ่านออกมาบ้างไม่ถึง 10 % ครับ
28 กันยายน 2553 13:33 น. - comment id 1159089
สวัสดีครับ บพิตร ดีใจครับที่ให้กำลังใจกัน
28 กันยายน 2553 14:59 น. - comment id 1159100
เพลงสายฝนหล่นมาน้ำตาหลั่ง รักสะพรั่งงดงามยามอ่อนไหว ฝนทิ้งช่วงห่วงหารักลาไกล ชวนสงสัยควรยินดี...เมื่อมีรัก? วันนี้ฝนตกปรอยๆค่ะ
28 กันยายน 2553 15:05 น. - comment id 1159104
เพียงพลิ้วครับสวัสดีครับ สบายดีนะครับ..เหนื่อยจังเลยครับ
28 กันยายน 2553 16:15 น. - comment id 1159113
ทั่วทุกแคว้นแดนดินไม่สิ้นรัก ฐานันดรยศศักดิ์รักไม่สน เมื่อชาวดินถวิลหาฟ้าเบื้องบน ลืมตัวตนหยุดยั้งใจสั่งมา
28 กันยายน 2553 18:42 น. - comment id 1159128
ขออาศัยแผ่นดินนี้ด้วยคนสิจ๊ะคุงหมอ
28 กันยายน 2553 19:19 น. - comment id 1159130
คุณยาพูดผิดแล้วครับคุณจะอยู่แผ่นดินเดียวกับผมคงไม่ใช่หรอกครับ แต่คุณต้องอยู่ในหัวใจผมต่างหากเล่าครับ
28 กันยายน 2553 20:24 น. - comment id 1159149
แวะมาเยี่ยมคับผม
28 กันยายน 2553 22:05 น. - comment id 1159164
เข้ามาอ่านบทกลอนครับ
30 กันยายน 2553 08:32 น. - comment id 1159274
30 กันยายน 2553 14:56 น. - comment id 1159388
ต๊าย ตาย ต้องผ่าหัวใจหมอ ช่วยคุงยาออกมาซะแว้ววว
30 กันยายน 2553 21:04 น. - comment id 1159501
ยามที่ฝนสั่งดินสิ้นวัสสาน ยังต้องการพบกันอยู่รู้บ้างไหม เมื่อหนาวเหน็บเจ็บร้าวส่งข่าวไป แม้ห่างไกลใช่ห่างทางผูกพัน ยามฟ้าครวญขวัญหายคล้ายบอกว่า ยังจำคำสัญญาค่าความฝัน เรื่องที่เคยเอื้อนเอ่ยเผยจำนรรจ์ เคยแบ่งปันกลอนรักไว้พักใจ เมื่อฟ้าร่วงฝนร่ำน้ำตาหล่น เปรอะเปื้อนบนใบหน้าคราร่ำไห้ หยาดน้ำฟ้าหยาดน้ำตาร่ำอาลัย ระดะรินบ่าใจใครฅนรอ สวัสดีครับพี่อินสวน วันนี้เรียกผมซะเต็มยศเลย ห่างเหินจังเลยนะครับ ปล.วสันต์ น่ะแปลว่าฤดูใบไม้ผลิครับ สว่นฤดูฝนน่ะเรียกว่าวัสสานครับ ที่ผมรู้เพราะชื่อจริง ของผมชื่อ วสันต์ ครับพี่อินสวน
30 กันยายน 2553 22:46 น. - comment id 1159542
ปลายฝนต้นหนาวแล้วสิเนาะ แต่ฝสนตกชุกทุกวันเลยค่ะฟ้าร้องเปรี้ยงปร้างงี้น่ากลัวมากๆ ดีนะเนี่ยที่ไม่ได้ไปสาบานไรกับใครไว้เนาะ อิอิ สบายดีนะคะ อินสวน แถวบ้านน้ำขึ้นป่ะคะ หวังว่าคงไม่ต้องผจญกับน้ำท่วมนะคะไม่งั้นล่ะแย่เลย ดอกไม้ต้นไม้ที่ปลูกไว้คงเฉา รักษาสุขภาพด้วยนะคะ