ตัวเป็นหมูขู่ท้าสีหราช พาลรานปราชญ์นั้นหนาอย่าคิดหมาย สุนัขป่าท้าสู้บู๊เสือลาย เป็นวัวควายอวดแรงทำแข็งคด ระฆังดีตีดังยังแพ้ฆ้อง แม้นเอาทองถูหินคงสิ้นหมด น้ำตาลอ้อยย้อยลงตรงใกล้มด มันจะอดใจได้อย่าหมายนึก พระสมถะจะสละซึ่งโลกีย์ หากสตรีเข้าไปคะคงจะสึก เห็นชลามหาสมุทรที่สุดลึก ยังตรองตรึกลึกไม่กว่าใจมนุษย์ สุนทรภู่ครูสอนกลอนสุภาพ อ่านซึมซาบแสนเสนาะไพเราะสุด อันความรู้คู่ปัญญาเปรียบอาวุธ ใช้แย้งยุทธจังฑาลได้การนัก คำพูดจาคารมคมเหมือนมีด ควรปราณีตเก็บใส่แต่ในฝัก สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก จึงค่อยชักเชือดฟันไปทันใด
ปติ ตันขุนทด 23 ก.ย. 2553 11:09 น. - ID 137053 
2415
2
0
23 กันยายน 2553 13:30 น. - comment id 1158199
สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก จึงค่อยชักเชือดฟันไปทันใด .......................................... แสดงว่าตอนนี้มีใครมาฮึกฮักใส่แล้วสิค่ะ ถึงได้ชักมีดซ่ะแล้ว.... แค่แวะมาอ่านกลอนน่ะค่ะ อย่าชักมีดมาฟันกันน๊าาาา อิอิ
25 กันยายน 2553 19:15 น. - comment id 1158655
โอ๊ย..ชอบบทสุดท้ายเหมือนคุณหมอกระป๋องเลยค่ะ ปกติ เวลาไม่ได้อย่างใจละก็ ปากไปก่อนทุกทีแต่คำพูดที่คมกริบนั้น ก็เป็นสิ่งที่มีเหตุและผลจริง ๆ นะคะ ทักทายพี่ปติจ้า
27 กันยายน 2553 20:12 น. - comment id 1158938
มีคนมาท้าทายที่เว็บอื่นครับ ก็เลยแต่งมาฝากกันอ่านเล่น ***ผมขอโทษที่ห่างหายไป***ยังรักบ้านกลอน บ้านเก่าเสมอ สาวบ้านใหม่ เป็นคอการเมืองเดียวกันครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
