เมื่อน้ำนองหน้าช้ำน้ำตาร่วง เจ็บในทรวงหดหู่ดูหน่ายแหนง แสนเบื่อหน่ายนักหนาพาระแวง เหมือนหยุดแสงอาทิตย์จิตเสื่อมโทรม นี่คือเสียงบอกและบ่นของคนทุกข์ เป็นเสียงปลุกให้พวกเราว่าเขาล้ม ต้องเร่งรีบไปช่วยเหลือเอื้อชะโลม เป็นเหมือนโคมส่องสว่างกลางภัยกาล คนกู้ภัยใจดีรี่ไปช่วย คอยอำนวยด้วยกันฉันท์สมาน บำบัดทุกข์บำรุงสุขมาช้านาน เป็นตำนานอุทกภัยให้บรรเทา ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ ช่วงนี้ช่วงน้ำท่วม งานเยอะ ไม่มีเวลา แต่งกลอน ความคิดหรือสมองก็ไม่ค่อยแล่น แต่งกลอนก็ไม่เอาไหน ทนอ่านกันนิดนึงนะครับ ทั้งตัดไม้ สูบน้ำ สารพัด เหนื่อยมากครับ ไว้ว่างๆจะมาลงกลอนให้ดีดีกว่านี้นะครับ คิดถึงเพื่อนๆนักกวีทุกๆท่านนะครับ
19 กันยายน 2553 10:05 น. - comment id 1157122
เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับน้องชาย สู้ๆ
19 กันยายน 2553 10:08 น. - comment id 1157123
เป็นกำลังใจให้ค่ะ.... ขอให้ปลอดภัยในการทำงานนะคะ... แซม
19 กันยายน 2553 10:12 น. - comment id 1157124
กู้ภัยได้บุญมหาศาล..ส่งกำลังใจมาให้นะครับ..
19 กันยายน 2553 13:00 น. - comment id 1157152
มาได้ตรงลงตัว..คนกลัวน้ำ ด้วยชอกช้ำปอดชื้นเมื่อคืนแหง เก็บเอาไว้จนล้นท้นดวงแด คิดปรวนแปรไหลปนเมื่อฝนพรำ ไม่อยากให้ใครเห็นเป็นตัวอย่าง จึงยืนกร่างกลางฝนไปจนค่ำ เผื่อจะคละชะล้างให้จางจำ คนใจดำ...ใจดี...ไม่มีหรอก เมื่อไหร่มาแถวบ้านบ้างล่ะคะ?
19 กันยายน 2553 15:51 น. - comment id 1157180
ขอบคุณทุกๆกำลังใจครับ
19 กันยายน 2553 15:53 น. - comment id 1157181
สวัสดีBoomerang ครับ
19 กันยายน 2553 15:54 น. - comment id 1157182
ขอบคุณ พี่ อินสวน ครับ
19 กันยายน 2553 15:55 น. - comment id 1157183
ทักทาย cicada ด้วยครับ
19 กันยายน 2553 15:56 น. - comment id 1157184
แตงกิ้วๆๆๆๆ สุริยันต์ฯ ครับผม
19 กันยายน 2553 21:52 น. - comment id 1157228
เมื่อน้ำท่วมทั่วลานชาวบ้านทุกข์ หน่วยกู้ภัยเติมสุขให้ทุกข์ผ่าน คือหน้าที่ปฏิบัติภาระงาน ช่วยชาวบ้านให้คลายได้บรรเทา เมื่อน้ำท่วมเสียหายมากมายนัก ฝนตกหนัก น้ำป่ามาดังเก่า แตกต่างจากสมัยย่าปู่ตาเรา น้ำมิเคยแนบเนาเข้าบ้านเรือน คือข้อคิดฝากให้ชนรุ่นหลัง ป่าเขายังคุณค่าหาใดเหมือน อนุรักษ์ปลูกป่าสร้างดังคำเตือน น้ำท่วมจะไม่เยื่อน...เหมือนวันนี้... น้ำท่วมเป็นปัญหาที่เราต้องร่วมมือกันแก้ไขค่ะ...งภัยธรรมชาติ บางครั้งก็มีสาเหตุจากน้ำมือมนูษย์... ขอบคุณแทนชาวบ้านที่ได้รับการช่วยเหลือ จากหน่วยกู้ภัยค่ะ... เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้มีความสุขในการทำงานค่ะ...
20 กันยายน 2553 18:42 น. - comment id 1157446
โอ้...โห...เจอกลอนบรมครู แล้วอึ้งเลย อายจัง กลอนคุณกิตติกานต์ เพราะและได้อารมณ์ มากครั อ่านแล้วชื่นใจๆๆๆ ขอบคุณครับ