นางชี จิโยโนะ ร่ำเรียน เซ็น ปฏิบัติธรรมเช้าเย็นไม่ห่างหาย แต่ไม่อาจตื่นฟื้นขึ้นจากงมงาย และไม่อาจพบความหมายแห่ง ชีวิต คืนวันผ่านหมุนเวียนปรับเปลี่ยนผัน ยังไม่พบภาพหมอกควันที่บังจิต ขณะที่ยืนตักน้ำในบ่อนิด แสงจันทร์ก็ทอ-ดวงจิต-สะกิดใจ มองเห็นเงาจันทร์ในน้ำวับวามเด่น ในถังไม้...ภาพเดือนเพ็ญพริ้งพราวใส ฉับพลันถังก็ทะลุ-ก้นผุไป จันทร์พร้อมสายน้ำใสร่วงไหลลง ในความมืดอันเวิ้งว้างถังว่างเปล่า ไม่พบแสงแห่งจันทร์พราวลอยลุ่มหลง แสงทาทาบฉาบจันทร์ฉายคล้ายยืนยง หมดสิ้นแล้วความมั่นคงในสายตา สาดแสงจันทร์อันเยือกเย็นเห็นกระจ่าง สิ้นสุดการเดินทาง-จึงรู้ว่า ภายใต้แสงจันทร์ฉายนี้คือมายา บรรลุแสงแห่งธรรมมา...เพราะจันทร
16 กันยายน 2553 23:47 น. - comment id 1156579
รีบวิ่งไปซื้อถังดั่งนางชี ใส่น้ำปรี่หวังจบพบสังหรณ์ เอียงถังลงตรงจันทร์รำพันกลอน แล้วเอาฆ้อนทุบรัวเพื่อพัวพัน แต่ไม่มีสติดำหริชอบ เหมือนหมาหอบแฮ๊กแฮ๊กแปลกกระนั้น ไร้ความหมายไร้ถังกระทั่งจันทร์ ที่สำคัญ..ลืมบวชชีเสียนี่เรา ล้อเล่นนะคะ...อย่าโกรธกันนะ..ตั้งใจรอกลอนต่อไปอยู่ค่ะ
17 กันยายน 2553 08:56 น. - comment id 1156608
ขอบคุณค่ะพี่ใบไม้ ... สำหรับนิทาน...วันนี้แซมได้อ่านเป็นนิทานก่อนนอนเลยค่ะ... แซมใช้น้ำจากก๊อกน้ำ ไม่ได้เห็นดวงจันทร์ในน้ำ... แล้วดวงที่อยู่บนฟ้านี่หลอนด้วยหรือเปล่าคะ... ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ ของพี่ใบไม้... ขอให้อย่าเดินตกท่อ.... มะขิ่นค่ะ
17 กันยายน 2553 14:16 น. - comment id 1156683
สวัสดีค่ะ คุณกระบี่ใบไม้ แวะมาอ่านงามที่มากด้วยสาระค่ะ