๏ ถุงกระสอบใบใหญ่ไม่สะอาด มีรูขาดเกินซ่อมแซมแถมกลิ่นเหม็น ใช้ทำมาหากินเช้าถึงเย็น เกิดจากความจำเป็นเพราะเข็ญใจ ๏ เศษกระดาษพลาสติกอีกขวดแก้ว บนเนินแนวกองขยะแห่งสมัย ยุคแห่งการพัฒนาก้าวหน้าไกล สรรพสิ่งเกินใช้ไม่พอดี ๏ แบกกระสอบเขี่ยคุ้ยตะลุยหา สิ่งไร้ค่าที่ใครใครเมินหน้าหนี แต่มากค่าสำหรับคนไม่มี ในถิ่นที่ความรวยจนคนห่างกัน ๏ ด้วยสังคมบกพร่องมีช่องว่าง คนจนจึงถูกทิ้งขว้างอยู่กลางฝัน คนที่รวยก็รวยยิ่งทิ้งห่างกัน จุดบรรจบสองชนชั้นนั้นไม่มี ๏ ยกกระสอบขึ้นบ่าอย่างท้าโลก สุขหรือโศกคือชีวิตไม่คิดหนี จนหรือรวยแตกต่างทางวิธี แต่เหมือนกันคือศักดิ์ศรีความเป็นคน ๚๛
16 กันยายน 2553 21:15 น. - comment id 1156556
ถูกต้องนะครับ
17 กันยายน 2553 22:40 น. - comment id 1156759
ของเหลือใช้ของบางคนกับกลายเป็นของไม่พอใช้ของหลายคน ความต่างของสังคมที่เหลื่อมล้ำกันแก้ไม่ได้หรอกนาเนี่ย งานช้างมากๆ
26 กันยายน 2553 09:48 น. - comment id 1158707
เห็นภาพเป็นจริงขณะที่อ่านกลอนของคุณ จะตามอ่านต่อไปค่ะ
18 ตุลาคม 2553 18:14 น. - comment id 1162778
เยี่ยมมาก