ร้อยสำเนียงเสียงกลอนอันอ่อนหวาน กล่อมดวงมานบานแย้มให้แจ่มใส ร้อยลำนำคำอ้อนมาก่อนใคร รับวันใหม่ใสสดช่างงดงาม ฟังสิฟังดังว่าไก่ฟ้าขัน ฟังสินั่นขวัญใจจะไหวหวาม ฟังละมุนอุ่นเอื้อทุกเนื้อความ ฝากนิยามความรักประจักษ์ใจ ดื่มกาแฟสักถ้วยด้วยกันนะ ที่รักจ๊ะชอบทานหวานใช่ไหม หากสายลมหัวเช้ายังหนาวไป มาแนบในอกพี่เถิดศรีแพร บรรจงจูบพรมไล้ตามไรผม สูดดอมดมกลิ่นกรุ่นอุ่นกระแส ตัวเจ้าสั่นกว่าเดิมเริ่มปรวนแปร แล้วกาแฟก็ราดตักผลักกระเด็น! ตกบ้าน 14/9/53
คนเดียวกัน 16 ก.ย. 2553 10:16 น. - ID 136908 
4424
8
0
16 กันยายน 2553 11:20 น. - comment id 1156419
กำลังหวาน จับใจเลยครับ นำตาลนี่ สูบฉีดเต็มเส้นเลือด แต่แหมมมมมมมมม
16 กันยายน 2553 15:17 น. - comment id 1156423
เง้อ...ภาษาอะไรครับคุณพี่แก้วฯ
16 กันยายน 2553 11:40 น. - comment id 1156489
ถูกฝ่ามือ พิฆาต ฟาดเข้าให้ มาดมไร ผมแซม เอาแก้มถู กาแฟกรุ่น หลงตาม มาถามดู คนเจ้าชู้ แอบเกี้ยว เดี๋ยวเจอดี ชอบกาแฟ ขมหน่อย อร่อยนะ หวานเกินจะ ไม่ทันไร ก็หน่ายหนี เอ๊ะ..เพ้อไป ใช่เรา เขาพาที ถึงคนดี ศรีแพร แม่จอมใจ ต้องอกหัก รักเก้อ เพ้ออีกหน คงต้องทน หม่นหมาง ครางหวั่นไหว ได้แต่แอบ ดูเขา อย่างเศร้าใจ เดินจากไป เสาะหา มาม่ากินตะเองมีแม่ศรีแพรแระ...เค้าไปหามาม่ากินก็ได้.....
แซมนี่เอง
16 กันยายน 2553 12:19 น. - comment id 1156496
เง้อ ...
16 กันยายน 2553 12:43 น. - comment id 1156500
ระวังน้ำตาลเกินนะครับคุณ ตัวแรกเขียนไม่ได้ ...ภนาคราชแม่ศรีแพร แท้จริง ใช่หญิงอื่น ก็คือเจ้า ขวัญยืน ใช่อื่นไหน อย่าทำเป็น ไม่รู้ ดูกระไร ทำเฉไฉ ไปมา ช่างน่าตี ชอบกาแฟ ขมขม ผมจัดให้ แต่แล้วใย นวลน้อง จ้องจะหนี จะไปกิน มาม่า ท่าไม่ดี จบอย่างนี้ ไม่สวย มันงวยงง
16 กันยายน 2553 12:52 น. - comment id 1156501
ใส่น้ำตาลสองช้อนในตอนเที่ยง แต่หลีกเลี่ยงความหวานทานกับเค้า มีร้อยรสบทประพันธ์อันแผ่วเบา ที่สองเรารู้ดี..หวานมีพอ ดื่มกาแฟหอมกรุ่น"คุณหอมกว่า" กระซิบฝ่าสายลม"นะผมขอ" ลูบไร้ผมกลมกล่อม"พร้อมจะรอ" ตรงซอกคอ"ผมรักคุณ"กรุ่นกาแฟ
16 กันยายน 2553 15:30 น. - comment id 1156505
คุณบูมฯมา ต่อกลอน ในตอนเที่ยง กระซิบเสียง ดวงใจ ที่ใฝ่หา ดื่มกาแฟ หอมกรุ่น อุ่นอุรา แต่ทว่า ผมรักคุณ วุ่นแน่นอน
16 กันยายน 2553 15:32 น. - comment id 1156506
ถูกดุแระ..ไปนอนดีกว่า....พรุ่งนี้เช้า โอเลี้ยงสองแก้วนะคะ.. ไม่ต้องน้ำตาล... น้องหวานอยู่แล้ว.....
16 กันยายน 2553 15:48 น. - comment id 1156509
หวานคงที่ค่ะ
16 กันยายน 2553 16:26 น. - comment id 1156514
เป็นโรคหัวใจ
16 กันยายน 2553 16:39 น. - comment id 1156521
โรคกระดูกเปราะ ตกบ้านเจ็บเอาการเลยนะคะ อิอิ
16 กันยายน 2553 20:06 น. - comment id 1156549
รู้ตัวก็ดีนะแม่ศรีไพร ใครเค้าเป็นห่วง
17 กันยายน 2553 00:24 น. - comment id 1156582
ต่อกลอนคุณ"คนเดียวกัน" กับคนอื่น"คันเดียวกน"ปนเป็นห่วง จนเลยล่วงลุ่มหลง..ชงสังหรณ์ แต่กับเราวุ่นใจไว้ในกลอน เหมือนจะนอนไม่ลง..ชงไม่เป็น เรายังเป็นคนเดียวกันนั้นหรือไม่? กระซิบไว้ตรงคอรอยพอเห็น ริมฝีปากร้อนผ่าวแต่หนาวเย็น "ผมรักคุณ"แนบเน้นไม่เว้นวันไม่ทราบว่าเรื่องส่วนตัวของเรา..ทำใครเบาหวานขึ้นสูงอะเปล่าคะ?
สนุกจัง
17 กันยายน 2553 10:18 น. - comment id 1156618
ยินดีที่กลอนผมทำให้คุณบูมฯและใครๆที่อ่านมีความสุขสนุกสนานครับ
17 กันยายน 2553 14:28 น. - comment id 1156690
สวัสดีค่ะ มาทีหลังค่ะ รอผลตรวจเลือดอยู่ พอรู้ว่าไม่เป็นเบาหวานเลยกล้าเข้ามา อิๆ
17 กันยายน 2553 17:33 น. - comment id 1156708
โตะอะใจหมกเลย นึกว่าเป็นอะไรที่แท้มุขคุณวลีฯ
20 กันยายน 2553 13:20 น. - comment id 1157355
น้ำตาลหวานกานต์สวยด้วยมือเขา เหมือนน้ำเมาหมักเข้าที่ดีนักหนา เขาเรียงร้อยสร้อยอักษรอ้อนแก้วตา แต่ว่าเราเคล้าสุราน้ำตาริน มองกาแฟแลแก้วเปล่าเราเคยดื่ม แต่ว่าลืมใส่น้ำตาลหวานเลยสิ้น เปลี่ยนกาแฟเป็นเหล้าให้เรากิน แล้วนั่งอินกลับบทกลอนอ้อนดารา ขยับมือสื่อความหมายให้หายโศก เอาลูกโลกเป็นลูกหลื่นเขียนผืนฟ้า หาน้ำหมึกจากนทีด้วยปรีดา สลักเป็นอักษราถึงนารี แสนเสียดายไม่อาจวาดแผ่นฟ้า แค่ขึ้นต้นอักษราหมดหน้าที่ ไร้อักษรจะทดแทนแก่นวลี หมึกนทีได้ขึ้นต้นเพียงหนเดียว จะหยิบเอาคำขื่นในหมื่นถ้อย บอกนวลน้อยกลอยใจมิได้เกี้ยว ยังมองเห็นดวงกมลเพียงคนเดียว ที่ยึดเหนี่ยวลมหายใจไว้กับตัว จะหลับตาได้อย่างไรนะนายเอ๋ย อาวรณ์เอยหนาวเหน็บเจ็บไปทั่ว สุรานี้จะว่าไปทำร้ายตัว แต่เจ็บใจที่ระรัวนั้นกลัวเกิน
2 ตุลาคม 2553 17:00 น. - comment id 1159855
รินสุราว่ากลอนอย่างอ่อนล้า ปรารถนาคลายเจ็บใจเหน็บหนาว ให้ลืมความขมขื่นหมื่นเรื่องราว เหม่อมองฟ้าไร้ดาวยิ่งร้าวราน ขอบคุณมากครับคุณหัวใจแช่แข็งคงจะมีต่อให้มากกว่านี้ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
