บอกเป็นกลอนสอนสั่งเสนาะหู ลองฟังดูรู้ความคิดในจิตหมาย จะสอนสั่งสั่งสอนก่อนจะตาย ถึงชีพวายก็สอนสั่งฟังดีดี คนปะปนบนโลกอยู่กันทั่ว อย่าหน้ามืดตามัวกับแสงสี คนตีหน้าหยิบยื่นชื่นไมตรี แต่ใจนี้มีบางสิ่งที่น่ากลัว จิตใจคนสุดยากแท้จะหยั่งถึง ควรคนึงพึงเพ่งจิตคิดในหัว เรื่องหลายหลากจากคนอื่นรุมรอบตัว เป็นแผนชั่วพาตัวเองสู่เวจี คนที่รอคือพ่อแม่นึกให้ออก ท่านเคยบอกอย่าออกไปเล่นแสงสี รีบกลับมาเรียนให้จบพบอย่าเสียที พ่อแม่นี้หวังตัวเจ้าเฝ้าเลี้ยงดู 20ปีที่พ่อแม่คอยสอนสั่ง เป้นความหวังฝังจิตให้เรียนรู้ อนาคตท่านไม่อยู่คอยอุ้มชู ต้องต่อสู้ด้วยลำแข้งแห่งความเพียร ตั้งใจเรียนไปเถิดจะเกิดผล เกิดเป็นคนมีโอกาสได้อ่านเขียน มีเงินส่งก็รีบไปตั้งใจเรียน จงพากเพียรเรียนเถิดเกิดผลดี ต่อจากนี้พ่อแม่อาจไม่อยู่ ไม่เลี้ยงดูปูเสื่อเหมือนตอนนี้ จงจำคำสั่งสอนไว้ให้ดี มันไม่มีใครช่วยได้นอกจาก"ตัวเอง"
13 กันยายน 2553 17:45 น. - comment id 1155909
สู้ๆ น่ะค่ะ
25 กันยายน 2553 01:09 น. - comment id 1158498
กลอนนี้อ่านไป พอมาถึงท่อนพ่อแม่เรากลับเข้าโหมด น้ำตานองท่วมห้องเลยหวะ คิดถึงพ่อแม่มากมาย โตแมงจะพยายามนะเพื่อน ขอบคุณมากกะกลอนดีดีที่สอนสั่งให้เราอย่าท้อกะสิ่งที่เล็กน้อยหวะ ขอบคุณเพื่อน