อยู่กระท่อมหลังน้อยบนดอยเปลี่ยว มีป้ายเกี่ยว"รักน้อง"หน้าห้องหอ เป็นวิมานร่วมเรียงที่เพียงพอ จะเคล้าคลอเกี่ยวข้องทุกห้องใจ ยามพี่ไถผานพรวน..น้องชวนหว่าน พี่เผาถ่าน..น้องขับขานยิ้มหวานให้ พี่ดายหญ้าฝ่าฟืน..น้องยืนไกล กลัวริ้นไรแดดร้อน..ขอนอนดู ทั้งเก็บผักตักน้ำกล้ามพี่ใหญ่ น้องเอาใจคุยจ้อรอชั่วครู่ น้ำพริกผักวันใดไร้ปลาทู ไข่เจียวฟู...หอมฉุยพี่ลุยทำ น้องไม่เคยสระผมก้มลำบาก พี่ต่างหาก..สระให้...ก่อนใกล้ค่ำ พี่ซักผ้าเสร็จก่อน..อ้อนประจำ อย่าใจดำทำให้ซี่.."รักพี่จัง" แล้วคืนนี้..อย่าเพิ่งนอนแต่งกลอนด้วย พี่ต้องช่วยชวนชม..ให้สมหวัง ดูดาวเดือนเอื้อนอ้อน..ซ่อนภวังค์ หรีดหริ่งดัง..กลบเสียงหลังเที่ยงคืน
8 กันยายน 2553 22:07 น. - comment id 1155099
น้อง ทำไมใช้พี่ทุกอย่างเลย อิ อิ กลัวพี่หัวใจวายค่ะ
8 กันยายน 2553 22:50 น. - comment id 1155116
น้องไม่เคยสระผมก้มลำบาก (สงสัยติดพุง)
9 กันยายน 2553 10:54 น. - comment id 1155146
โอ้พี่ขา... เจ็บตรงนี้ หอมทีนะ ไปไหนล่ะ มาใกล้ใกล้ ให้ดึงหู น้องออดอ้อน ออเซาะ เพราะชื่นชู มีพี่อยู่ ปกป้อง ให้น้องเพลิน อุ๊ย!!พี่คะ พี่ขา อย่าแยงหู พี่ก็รู้ จั๊กจี๋ เดี๋ยวมีเขิน น้องออเซาะ ฉอเลาะหนัก เพราะรักเกิน ขึ้นเขาเขิน ลงห้วย ไปด้วยกัน มากล่อมหน่อย น้องง่วง พวงมโหตร ลำกลอนโลด กระซิบผ่าว คราวกระสันต์ พี่กอดน้อง คลอเคียง หลังเที่ยงวัน จู๋จี๋กัน จนแคร่พัง หลังเที่ยงคืน.... โป๊จัง..เขิน แซมนะ
10 กันยายน 2553 10:46 น. - comment id 1155304
หลังเที่ยงคืนเวลาป๋าเข้านอน ก็เลยอดออดอ้อนนอนตื่นสาย คอนกลางวันแดดจ้าฟ้าผ่าตาย น่าเสียดายปากแห้งแล้งรสชิม ค้องคักน้ำตำข้าวเป็นชาวไร่ สุมไฟไล่ยุงหมัดกัดเนื้อนิ่ม เพียงโลมเลียมน้องน้อยคอยนั่งยิ้ม กินข้าวอิ่มก็หลับพับคาเตียง อิอิ เหนื่อยมาทั้งวันยังจะให้รอหลังเที่ยงคืนอีก ไม่ไหว
10 กันยายน 2553 15:58 น. - comment id 1155371
ตอบคุณฤกษ์ มิให้หลับง่ายง่ายหลอกชายฤกษ์ แสงจันทร์เบิกหลบร้อนนอนบนเถียง ดาวระยับจับจ้องแอบมองเมียง รักร่วมเรียงไม่ตะกายก็อายดาว
10 กันยายน 2553 16:06 น. - comment id 1155374
ตอบคุณแซม ไม่โป้หรอกพี่จ๋าพื้นนาร้อย กระท่อมน้อยกันดารแต่หวานชื่น อยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจไร้ไฟฟืน แค่กลมกลืนแนบหนาวให้ดาวดู
10 กันยายน 2553 16:12 น. - comment id 1155381
คุณอนงค์นางขา..น้องปรับตัวอยู่ค่ะ..เรื่องอื่นก็ช่วยแล้วนี่ คุณพจนา..คะ.. บูม..มีชื่อภาษาเกาหลีด้วยน๊ะ..อย่าบอกใครล่ะ (เค้าเรียกบูมว่า...นมนำพุง)
10 กันยายน 2553 18:32 น. - comment id 1155409
กระท่อมน้อยคอยรอให้ก่อเกิด รักบรรเจิดเพริศพรายประกายฝัน กลิ่นโคลนตมขมขื่นทุกคืนวัน หากแบ่งปันให้เราสุขในทุกวาร.....ฯ บทกลอนไพเราะค่ะ..ให้ข้อคิดที่ดี... แวะมาทักทายกันนะคะ...
10 กันยายน 2553 19:40 น. - comment id 1155431
น่ารักจังเลยค่ะ
10 กันยายน 2553 19:45 น. - comment id 1155432
ตอบคุณชานิกา ด้วยขอบคุณไมตรีที่หยิบยื่น ความร่มรื่นมีค่ามหาศาล ได้ร้อยรสบทประพันธิ์นิรันกาล ดั่งเบ่งบานเพลงกล่อมกระท่อมไพร