ลูกศิษย์น้อยขอบวชกับพระอาจารย์ อายุเจ้ายังถึงกาลหาบวชไม่ เจ้าเด็กน้อยเจ้าจะบวชไปทำไม บอกอาจารย์หน่อยได้ไหม...ข้าอยากรู้ ข้าอยากรู้ต้นตอแห่งความตาย เหตุที่พ่อแม่ล้มหายไม่อาจอยู่ หารากเหง้าแห่งชีวิตพินิจดู จึงหวังสู่ร่มสุดท้ายสุดสายธรรม หากเจ้าคิดจะออกบวชก็บวชเถิด สู่ร่มเงาอันบรรเจิดและลึกล้ำ แต่ตอนนี้ใกล้ค่ำแล้ว,ไม่กระทำ พรุ่งนี้เถิดข้าจะนำเจ้าบวชเอง อาจารย์ครับ อายุข้านั้นยังน้อย อาจไม่ทนรอคอยอย่างคร่ำเคร่ง อาจารย์ก็ใกล้ฝั่งแล้ว ยิ่งวังเวง ข้าหวั่นเกรงเช้าพรุ่งนี้จะสายเกิน พระอาจารย์ส่งยิ้มให้ใจปีติ สมดังคำเจ้าดำริแต่เนิ่นเนิ่น มีสติคิดรู้ตัวอย่ามัวเพลิน อย่าดูหมิ่นการก้าวเดิน...ของเวลา
7 กันยายน 2553 21:05 น. - comment id 1154914
แวะมาชื่นชมผลงานคะ
7 กันยายน 2553 21:11 น. - comment id 1154918
เมื่อเข้าใจชีวิตไม่คิดขลาด คนประมาทบวกลบอยู่ภพหน้า มีสติสัมปันโนโปร์ปัญญา อนัตตา..นิวรณ์ปลด..ไม่โอดครวญ (...นิทานเซ็น..ให้ข้อคิดดีนะคะ..รอตามผลงานค่ะ)
7 กันยายน 2553 21:12 น. - comment id 1154919
แวะมาอ่านนิทาน ครับ
7 กันยายน 2553 22:08 น. - comment id 1154929
อรุณสวัสดิ์ (ของแซม) และราตรีสวัสดิ์ ของพี่ใบไม้... แซมเอาแสงตะวัน มาทักทายกับแสงจันทรานะคะ... ขอบคุณอีกแล้ว สำหรับนิทานสอนใจ... เด็กอะไร้...ฉลาดจริง... แต่คนเล่าฉลาดกว่า.... ขอบคุณที่ไปชมดอกบัวของแซม... ขอให้นอนหลับฝันถึงดอกบัว . มะขิ่น De Calif.
8 กันยายน 2553 00:20 น. - comment id 1154944
8 กันยายน 2553 14:11 น. - comment id 1155031
สุดยอดจริงๆครับเพราะมากท่านกระบี่ฯ