หญิงชราย่างเท้า........ค่อยเดิน ล้าร่างวัยล่วงเกิน........จักก้าว แต่มุ่งมั่นเผชิญ..........รอพบ ลูกเฮย น้ำร่วงจากตาร้าว.........ปรี่ล้นท้อโถมฯ ทิ้งเพียงผ้าเช็ดหน้า.........ก่อนลา แนบถนอมกายา ..... .....ชิดเนื้อ กาลผ่านล่วงรักษา....... ขาดวิ่น อยู่ที่ใดอุ่นเอื้อ............. แม่นี้ยังรอฯ เหม่อมองบนโลกกว้าง......แสนไกล เจ้าอยู่เเป็นไฉน...............ไป่รู้ คืนหนาวเหน็บทรวงใน......แสนห่วง ระริกร่างสั่นสู้................ ลุกขึ้นชะเง้อหาฯ ทุกข์ท้อเอยโศกแท้........ทรมาน ร่างผ่ายผอมรอกาล.........แต่เฝ้า รอลูกกลับเรือนชาน.........สู่อก แม่เอย กอดสุดท้ายลาเจ้า......... ก่อนสิ้นลมปราณฯ แสงตะเกียงหรี่แล้ว........จางควัน ร่างทรุดลงดับพลัน.........เพราะล้า ผ้าผืนจากลูกขวัญ..........แนบอก แผ่วเอย วอนเทพไท้บนฟ้า...........ปกป้องแทนตนฯ ปลิดปลิวเปลวลุกเชื้อ........ปล่องไฟ ควันล่องเหลืออาลัย..........โศกเศร้า ลูกย้อนกลับเกินขัย ..........ขานขับ เรียกนอ ทรุดร่างตีอกเฝ้า............. ประหนึ่งสิ้นใจตามฯ แก้วประภัสสร 07/09/2553 ขอบคุณภาพสวยๆจากกูเกิ้ลค่ะ
8 กันยายน 2553 12:04 น. - comment id 1154789
12 คุณป๋องฯ น้องคิดถึงตะเกียง.. พี่คิดถึงแสงของตะเกียงอะค่ะ.. ขอบคุณน้องป๋องมากค๊า...
8 กันยายน 2553 12:08 น. - comment id 1154790
13 คุณอินสวน สวัสดีค่ะพี่อินสวน.. เศร้าค่ะเศร้า.. แต่ชีวิตจริง คนแต่งโคลง มะเศร้านะครับ..อิ ขอบคุณพี่หมอมากค่ะ สบายดีนะคะ
8 กันยายน 2553 12:18 น. - comment id 1154794
14 คุณอรุโณทัย สวัสดีค่ะพี่ชาย.. ตั้งแต่วันแรก จนถึงวันนี้ พี่ไม่เคยห่างหาย ยังคอยให้กำลังใจน้องคนนี้เสมอ ขอบคุณพี่ชายมากๆค่ะ ดูแลสุขภาพนะคะพี่
7 กันยายน 2553 14:09 น. - comment id 1154809
จองที่ 1 ก่อง เด๋วมาใหม่
7 กันยายน 2553 14:38 น. - comment id 1154812
๐ ระริกร่ำพร่ำร้อง......เพรียกราน คำแผ่วแว่วเสียงขาน..... สั่งย้ำ เถิดเจ็บจิตพิษจาน......จ้วงกรีด หวน,วก,อกแม่.ค้ำ.....โอบคุ้มอุ้มโลม แจมด้วยจ้า
7 กันยายน 2553 14:54 น. - comment id 1154815
อ่านแล้วสงสารหญิงชรา.. กลับไปหาแม่เถิดครับ แม่รออยู่
7 กันยายน 2553 15:05 น. - comment id 1154817
ไพเราะค่ะ...... เก่งจังค่ะ คุณแบม.... มะขิ่นร้องไห้ คิดถึงแม่... แล้วแซมจะได้หอมแก้มใครละ เนี่ยะ..... แซมค่ะ
7 กันยายน 2553 15:24 น. - comment id 1154822
ไพเราะงดงามมากค่ะ เศร้าสุดๆ
7 กันยายน 2553 15:47 น. - comment id 1154831
ศิษย์รักเราเขียนเป็นตัวแทนครูได้แล้วจ้า อ้อ อย่าลืมเข้าไปอ่านครูตอบกระทู้เธอไว้แล้วแนะ นิดๆหน่อยนะ ไปอ่านนะ รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
7 กันยายน 2553 15:56 น. - comment id 1154834
แปะไว้ก่อน... ต้องรีบยกของหนี....น้ำ....(ตา) ท่วมอ่ะจร้า... เด้วมาๆๆ
7 กันยายน 2553 16:10 น. - comment id 1154840
7 กันยายน 2553 17:24 น. - comment id 1154861
ควันหลงเหลืออาลัย มาเติมไฟให้พลังค่ะ
7 กันยายน 2553 18:01 น. - comment id 1154876
10 แค่เนี้ยครับ
7 กันยายน 2553 19:35 น. - comment id 1154889
คิดถึงแม่จัง อ่านแล้วไม่ร้องหรอกค่ะแต่ซึม
7 กันยายน 2553 19:36 น. - comment id 1154890
คิดถึงตะเกียง
7 กันยายน 2553 20:26 น. - comment id 1154908
เศร้าจังครับ
7 กันยายน 2553 21:24 น. - comment id 1154923
แวะมาอ่านนะ แต่งโคลงได้ดีมากเลยล่ะ
7 กันยายน 2553 22:05 น. - comment id 1154926
หวัดดีจร้า....อาคุงแบมทัวร์..อิอิ ดูซิ...พาคนบ้านกลอนเศร้า... หมดเยยย....ยิ่งเศร้าๆกันอยู่ด้วย... เมื่อกี้...ร้องไห้ไปแล้วน้า...อิอิ ลิงตัวไหนเนี่ยะ... อ่ะแฮ่ม.... โคลงครวญ ชวนร่ำไห้ อารมณ์ ทัวร์วัดกลาย พาตรม หม่นเศร้า พามองปล่อง ควันพรม เมรุหม่น ควันเผา เขม่าจาง เหลือเถ้า อยู่เฝ้า ครวญลา เสียงลมพา นึกให้ วังเวง บุพการี เพลง โอดก้อง ทำนองปี่ บรรเลง เพลงพาทย์ ทำนอง มองร่างนอน เพลิงพร้อง พร่างล้ำ ตำใจ ถึงคราวไป บ่ย้อน กลับมา แม้นทราบดี สัจจา สุดพ้น เกิด เจ็บ แก่ เวลา ตามค่า ผองชน ใจ บ่ คลาย ทุกข์ท้น เอ่อล้น ครางครวญ ใจจวนเจียน ดับดิ้น ลงตาม ยามที่เพลิง ลุกลาม ร่างไหม้ เปลวควันล่อง เหมือนหนาม แทงที่ หัวใจ สุดจิตครวญ หวลไห้ ไขว่คว้า กลับคืน เนี่ยะ... เพราะคุงเพื่อนแก้วผู้แกล้วกล้า..ชวนเศร้าอ่ะจิ... นึกแล้ว...อดกลัวไม่ได้ขอรับ...
7 กันยายน 2553 22:10 น. - comment id 1154930
เหงา เศร้า หนาว
8 กันยายน 2553 10:44 น. - comment id 1154971
01 คุณพิม ..น้ำตาลหวาน ขอบคุณคนดีสำหรับที่ 1 ค่า.. น่ารักที่สุดเลยค่ะ อิ
8 กันยายน 2553 10:48 น. - comment id 1154972
02 คุณปู่กิ่ง....กิ่งโศก ขอบคุณสำหรับที่ 2 เช่นกันค่ะ เจิมโคลงโยงโศกเศร้า.........อาดูร ส่งจิตเข้าพอกพูน.................สลดสร้อย เหน็บหนาวดุจสิ้นสูญ.... สร้างส่ง ลงเฮย รันทดบทเรียงร้อย..............ปริ่มน้ำเอ่อท้นฯ
8 กันยายน 2553 10:52 น. - comment id 1154973
03 คุณพจนา นั่นนะสิคะ ใครทิ้งแม่ รีบกลับไปหาด่วน อย่าปล่อยให้แม่รอคอยค่ะ... แต่งเรื่องขึ้นมานะคะ... แก้วนั่งเขียนยังแอบน้ำตาคลอไปกับเรื่องซะงั้น อิ.. ขอบคุณมากค่ะ
8 กันยายน 2553 10:57 น. - comment id 1154975
20 คุณ แซมCicada สวัสดีครับ ..คุณพี่แซม.. โอ๋.... อย่าร้องไห้นะครับ... ผมมาอยู่เป็นเพื่อนพี่แซมแล้วครับ.. ส่งจุ๊บไปให้ด้วยครับ... นิ่งเสียๆๆ ..อิ ขอบคุณคุณแซมมากค๊า..
8 กันยายน 2553 11:01 น. - comment id 1154977
05 คุณวลีลักษณา สวัสดีค่ะคุณวลีฯ.. เศร้าสุดๆเนาะค่ะ ... คราวต่อไป ไม่เศร้าแล้วค่ะ เอาแบบขำ ๆ กันดีกว่า เพื่อนๆนอกบ้านบอกว่า ไม่ชอบเศร้า..อิ ขอบคุณมากค่ะ ชอบอ่านงานกลอนของคุณนะคะ
8 กันยายน 2553 11:05 น. - comment id 1154978
06 คุณแก้วประเสริฐ สวัสดีคะครูแก้วฯ หนูเข้าไปอ่านที่ครูตอบเม้นแล้วค่ะ แต่ก็ยังสงสัย คำเป็น คำตาย อิ เป็นคนสมาธิค่อนข้างสั้นค่ะครู ได้ความรู้เพิ่มเติมจากคุณกิ่ง เลยถึงบางอ้อ สิ่งที่หนุต้องปรับปรุง คือ การถ่ายทอดทางภาษาที่สละสลวย และการเขียนเชิงเปรียบเทียบ ยังไม่ค่อยได้ รู้สึกว่า คำมันไม่กระชับและจบในบทเดียวกัน ขอบคุณครูแก้วมากค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยคะครู แล้วไปสร้างฝายกันคะ อิ
8 กันยายน 2553 11:09 น. - comment id 1154979
07 คุณ Kirati โห......เพื่อนกีฯ....ร้องไห้จริงปะตัวเอง ..อิ มามะ ซับน้ำตาให้ ..แฮ่ะๆ
8 กันยายน 2553 11:13 น. - comment id 1154980
08 คุณพิม... อีกคนแล้ว......ร้องกันจริงเหรือเปล่าคะเนี่ย.. 5555 คุณพิม สงสัยเหมือนแบมมั้ยคะ ว่า ลิงมังจะกินทุเรียนได้ยังไงอะ..หนามเพียบเลย อิ
8 กันยายน 2553 11:22 น. - comment id 1154985
09 คุณครูกระดาษทราย ควันหลงเหลืออาลัย เติมเชื้อไฟด้วยแสงเทียน ชีวิตต่างหมุนเวียน เหมือนบังเหียรเรียนโศกคลึง ต้นสุขทุกข์ปลายแทรก ดูไม่เปลกแตกซ่านซึ้ง กร่อนลึกจากก้นบึง นึกไม่ถึงยามต้องลา ขอบคุณน้องทรายค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
8 กันยายน 2553 11:23 น. - comment id 1154987
10 คุณคนเดียวกัน ครับผม ที่ 10 แค่เนี่ยจริงๆครับ .. ขอบคุณครับ...
8 กันยายน 2553 11:36 น. - comment id 1154996
11 คุณนรสิริ สวัสดีค่ะพี่.. หนูเขียนไป ก็แอบซึมหน่อยๆค่ะ แรงบันดาลใจจากการดูรายการทีวี จำช่องไม่ได้แล้วค่ะ แม่ตามหาลูกมาเป็นสิบๆปี บนบานศาลกล่าว แต่ก็ไม่พบลูก ดูแล้วเศร้าใจค่ะ ... พี่สบายดีนะคะ ขอบคุณพี่มากค่ะ
8 กันยายน 2553 12:28 น. - comment id 1155006
15 ท่านกีรฯ ว่าที่รองผู้จัดการทัวร์เที่ยวทั่วไทยท่องธรรม ..อิ เป็นยังไงคะคุณเพื่อน ชื่อบริษัทเรา เจ๋งมั้ย เจ๋งนะ ..ไม่ใช่เจ๊ง ... ลิงตัวเนี้ย...หอมแก้มลิง... กีรตินี่นี้ ....................เป็นพยาน ลิงเน่งน้อยหน้าบาน.....แฉ่งยิ้ม ยกเบียร์กระดกปาน-.....น้ำดิ่ม เมาซัดเซอกอิ้ม........กะทะพร้อมทอดกันฯ ไปก่อนคุณเพื่อน ออกไปส่งของให้ป้ากันนาก่อง หิวด้วยค่ะ.. ขอบคุณมากจร้า.. ปล. ตกลงไปสร้างฝายปะเนี่ย..
8 กันยายน 2553 12:33 น. - comment id 1155009
31 คุณหมึกใหม่ สวัสดีจ้าคุณเสก.. ศิษย์น้อง... ฝึกเขียนบ่อยๆนะคะกลอน เรียนรู้ตามหลัก ที่ถูกต้อง อย่าไปจำอะไรมาผิดๆ เพราะจะทำให้เราหลงทาง แก้วเองก็เขียนได้ไม่นานหรอก เข้าไปดูกลอนแรกๆได้เลยค่ะ เขียนไม่ได้เรื่อง แต่เป็นคนที่ ทำอะไรแล้ว ตั้งใจ ทำจริง ไม่ทิ้ง แม้ผลงานจะออกมา ไม่ดีมากนัก แต่ก็ถือว่า เราเรียนรู้ตามที่ครู ชี้แนะค่ะ สู้ๆ เอาใจช่วยนะคะ คุณทำได้ดีแล้ว ขอบคุณความหนาว ที่แผ่ให้โลกเย็นกันจ้า..
8 กันยายน 2553 20:55 น. - comment id 1155086
เพราะมากครับ
10 กันยายน 2553 12:22 น. - comment id 1155335
พบความเศร้าในถ้อยคำ
10 กันยายน 2553 13:15 น. - comment id 1155349
33 คุณสุริยันต์ฯ โคลงค่อนข้างออกแนวเศร้านิดๆค่ะท่าน ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ
10 กันยายน 2553 13:17 น. - comment id 1155350
34 คุณแทนคุณแทนไท ความหวังอันน้อยนิด .. เพียงอยากให้โคลงบทนี้เข้าถึงอารมณ์เศร้าของคนอ่าน ขอบคุณมากนะคะ ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะ