แห้งหายไม่เข้าใจ เป็นเพราะใครทำให้เป็น แววตาเริ่มเยือกเย็น เสียงหัวใจเริ่มยืนยัน อยู่ไกลสุดขอบฟ้า มีภูผามาขวางกั้น ทะเลกว้างอ้างว้างหวั่น คล้ายดวงจิตไม่ติดกาย มดกัดเคยบวมเจ็บ ถูกปลายเล็บแทบวางวาย มีแผลร้องวี๊ดว๊าย แต่กลับกลายไยนั่งมอง ฉันเป็นอะไรไปกันนี่ ไร้ชีวีเหมือนใครผอง ปวดเจ็บเลือดรินนอง ปล่อยน้ำตาไหลร่วงริน หรือเป็นคนไร้ใจ ทำอะไรไม่สนสิ้น เจ็บปวดจนชาชิน อยากลืมสิ้นจึงไร้ใจ ตื่นเถิดหัวใจหิน ตื่นมายินเหตุไฉน ตื่นเถิดสิ่งข้างใน จงตื่นใจมาเป็นคน มาเป็นหัวใจที่อ่อนนุ่ม มีน้ำชุ่มหล่อเลี้ยงตน มีรักคอยรินล้น มีน้ำตาสามัญชน เมื่อเป็นคนจงมีใจ เมื่อมีใจจงเป็นคน เหตุใดจึงลืมตน มาเป็นคนไร้หัวใจ
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 7 ก.ย. 2553 12:11 น. - ID 136751 
1006
4
0
7 กันยายน 2553 15:28 น. - comment id 1154824
อย่าถึงขั้นไร้หัวใจเลยนะ เสียดาย..อิๆ
7 กันยายน 2553 15:52 น. - comment id 1154833
ไร้ใจไฉนเหมือน ใครช่างเลือนมาร้างใจ เปลี่ยวเหงาเฉากะไร เหตุอันใดให้โศกตรม แวะมาทักทายแม่กระต่ายน้อยจ้า
7 กันยายน 2553 16:10 น. - comment id 1154841
ไร้ใจ ก็ไร้ร่างครับ คุณกระต่าย..
7 กันยายน 2553 16:31 น. - comment id 1154845
แปลบหัวใจไร้รัก ทรมานนักประจักษ์แล้ว หนทางเคยเพริศแพรว ก็ว้าเหว่ห้วงดวงจินต์ มองทางที่สร้างเดิน เหมือนถูกเมินจนเสียสิ้น รักเอยเหวยชาชิน เปล่าเปลี่ยวร้างกลางหัวใจ คู่เอยเคยหวานชื่น ปราศระรื่นลื่นสิ่งใส ทิ้งห่างจนร้างไกล ลูกเอ๋ยลูกปลูกฝังแทน พ่อแม่ท่านเปล่าเปลี่ยว ใจห่อเหี้ยวสุดเหลือแสน คอยวันเข้าทดแทน พระคุณพ่อหนออกเรา. มาเยี่ยมจ้าเลยฝาก กาพย์ไว้ให้อ่านนะ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
7 กันยายน 2553 19:39 น. - comment id 1154891
ยอดเยี่ยมค่ะ
8 กันยายน 2553 00:41 น. - comment id 1154947
ไร้ใจเป็นไรมี เหลือของดียังสวยใส เรือนร่างที่ไร้ใจ อยากเก็บไว้แอบชื่นชม อิอิ ไม่ถือสา อิอิ
11 กันยายน 2553 11:38 น. - comment id 1155483
อย่าไร้หัวใจเลย โปรดเมินเฉยในทุกหน ความเศร้าเฝ้ากังวล ขอให้พ้นให้ห่างไกลตัวเอง ไปทำอะไรตรงนั้นจ๊ะ
2 ตุลาคม 2553 08:25 น. - comment id 1159776
สวัสดีคะคุณวลีลักษณา แหมอะไรจะขนาดนั้นคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
