ในสมัยราชวงศ์ถังใครหวังบวช ต้องผ่านการคัดประกวดกลางสนาม เด็กคนหนึ่งแสนอ่อนวัยไร้ชื่อนาม แค่อายุสิบสอง สิบสาม ก็อยากเรียน แต่เพราะความอ่อนวัยไร้ความรู้ จึงพ่ายแพ้การต่อสู้งานอ่านเขียน เศร้าเสียใจมุ่งหวังมากหลังพากเพียร จึงร้องไห้กลางสังเวียนที่ชุมนุม คนคุมสอบสุดสงสัยเรียกไต่ถาม เหตุใดเจ้าไม่หักห้ามความกลัดกลุ้ม การชิงชัย แพ้ ชนะ เกินกะกุม มาร้องไห้...ที่ประชุมมุ่งหวังใด ที่ร้องไห้เพราะเสียดายความพ่ายแพ้ ปณิธานอันเที่ยงแท้มิอาจไข หวังสืบทอดพุทธศาสน์ประกาศไกล ปรากฏชื่อบันลือไว้ในแผ่นดิน .................................................. คนคุมสอบสุดเห็นใจจึงให้ผ่าน ปล่อยบุรุษหนึ่งเหนือกาลได้โผดผิน จารึกชื่อ ซำจั๋ง ไว้ในดวงจินตน์ คือผู้กล้าเหนือปฐพินทร์...สืบสายธรรม พระถังซำจั๋ง หรือ พระเหี้ยนจัง ถือเป็นพระที่มีคุณูปการแก่ศาสนพุทธในประเทศจีนอย่างใหญ่หลวง เพราะเป็นผู้เดินเท้านำพาพระไตรปิฎก จากประเทศอินเดีย มาเผยแพร่ยังจีนแผ่นดินใหญ่ได้สำเร็จเป็นรูปแรก อีกทั้งยังเป็นบุคคลต้นแบบให้กับอมตะนิยายเลื่องชื่อ ไซอิ๋ว อีกด้วย
6 กันยายน 2553 23:19 น. - comment id 1154696
อ่านสองรอบแล้วนะคะ...ตอนกลางวัน แต่ตอนกลางคืน... อยากให้เล่าเป็นเสียง... ก่อนนอนได้หรือเปล่าคะ?.... (อะ อะ....ล้อเล่น) ไม่บังอาจ หลอกค่ะ....
6 กันยายน 2553 23:55 น. - comment id 1154706
โอ๊ะ..พี่ใบไม้ไม่ได้มาเล่านิทานเมื่อวาน.... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ...ขอให้นอนหลับฝันถึงเห้งเจีย.... น้องเห้งเจีย ดีใจ ไหว้กระบี่ กราบท่านพี่ ลดกระบอง คุกสองเข่า ยอมหมอบราบ คาบแก้ว แล้วซิเรา ตื่นเช้าเช้า เพลงกระบี่ ขยี้ใจ วันที่ห้า พี่ไม่มา เล่านิทาน ทำนงคราญ ส่ายกระสับ เกินหลับไหล เกาะคอมฯรอ หงอคง ต้องปลงใจ พี่ใบไม้ คงเพลิน เดินชมดง... มะขิ่น De Calif.
7 กันยายน 2553 05:27 น. - comment id 1154720
วันหลังจะแวะมาอีกชอบครับ
7 กันยายน 2553 07:36 น. - comment id 1154736
สวัสดีคะ คุณกระบี่ใบไม้ คุณรู้ไหมคะว่า...คุณทำให้พวกเรามี "ความสุข" และ "สนุกสนาน" กับทุกเรื่องราวที่คุณแต่ง และที่สำคัญคือ พวกเราคอยอ่านเรื่องต่อไปของคุณ ขอบคุณคะ
7 กันยายน 2553 13:00 น. - comment id 1154801
ตอบ คุณBoomerang จริง ๆ แล้วก็อยากอัดเสียงส่งไปให้ฟังเหมือนกัน แต่หลังจากพิจารณามาตรฐานเสียงของตัวเองแล้วก็เลยของดไว้ดีกว่า เพราะมันอาจจะเป็นอันตรายต่อเนื้อหาบทประพันธ์เป็นอย่างแรงขอรับ.... ตอบ มะขิ่น ต้องขออภัยด้วยจ้า ที่หาย(หัว)ไปหนึ่งวัน เพราะพี่ใบไม้คิดว่าเราเอาบทกลอนมาลงวันละบท มันจะถี่ไปหรือเปล่าหนอ..ก็เลยลองเว้น ๆ ดูบ้าง จะได้ไม่ดูแออัดในห้องกลอนมากเกินไปน่ะจ้ะ ไม่ได้ไปแอบเดินชมดงที่ไหนจริงๆนะจ๊ะ ตอบ คุณอินสวน ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ ดีใจมากเลย.... ตอบ คุณGemini58 ดีใจและปลื้มใจมากครับ ที่แวะมาติดตามโดยตลอด ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะค้นหาเรื่องที่น่าสนใจแต่ละเรื่องมาแต่งเป็นกลอนและทำให้มันมีชีวิตขึ้น แต่แค่รู้ว่ายังมีคนติดตามอ่านอยู่ผมก็ถือว่าคุ้มค่ามากแล้วล่ะครับ แล้วจะพยายามค้นหาเรื่องดีๆ มาให้อ่านอีกเรื่อยๆนะขอรับ ขอบคุณมากครับ