รอยคำนึง.....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
จูบแรกคือห่วงใย จูบต่อไปแทนคิดถึง
จูบสามแทนคำนึง หวานถ้อยซึ้งหนึ่งรำพัน
กอดแรกแทนผ้าห่ม ยามทุกข์ตรมในทางฝัน
กอดสองคือแบ่งปัน รักข้ามมาจากฟ้าไกล
กอดสามในยามคิด ว่ามิ่งมิตรเธออยู่ไหน
อ้อมแขนแทนหัวใจ ที่โหยไห้ทุกเวลา
อิงแรกคืออิงอุ่น ไอละมุนที่โหยหา
มิลืมคืนสบตา ระเบียงจันทร์ฉันมีเธอ
อบอวลในรู้สึก คอยรำลึกอยู่เสมอ
ยังหวังวันได้เจอ ซบใหล่อิงผิงกองไฟ
รักนะรู้หรือเปล่า คนเหงาเก่าจำได้ไหม
ฟ้ากว้างหนทางไกล กลัวเนื้อใจจะเปลี่ยนแนว
ดอกหญ้าบานระยับ รอเธอกลับอยู่เป็นแถว
ร่มสนตลอดแนว คอยฟังเสียงเราเคียงเดิน
บัวขาวพราวอวดฟ้า คูข้างนาล้าขอดเขิน
เปลยวนเก่า แขวนเหงาอยู่บนเนิน.......
เฝ้าหยอกเอินกับสายลม.....
กระจิบน้อยเอียงคอมอง ส่งเสียงร้องคลอผสม
เจื้อยแจ้วแว่วกับลม ดับระทมพอบรรเทา
ถามใจในยามนี้ บอกคนดีคืนถิ่นเก่า
หยาดฝนหล่นบางเบา ยังไร้ เขา คนคุ้นเคย
ทิพย์โนราห์ พันดาว