เรือลำเก่าซ้ำซ่อมจนซอมซ่อ ถอนสมอกลางคลื่นในคืนเปลี่ยว มีจันทร์ทองนำทางเพียงอย่างเดียว ลอยโดดเดี่ยวลำพังกลางทะเล บรรทุกปลาเต็มลำเกินน้ำหนัก โกลนจะหักเรือเอียงกระเท่เร่ พอลมปั่นเลป่วนก็ซวนเซ แทบจะเทข้าวของลงท้องน้ำ โรยกำลังแรงเครื่องแหละเฟืองท้าย หากลมร้ายพรายน้ำคำรามร่ำ จะหันหัวเรือหาชะตากรรม หรือหาถ้ำเข้าจอดเพื่อปลอดภัย เขียนปูมเรือร้อยเล่มด้วยเข็มทิศ ชั่วชีวิตนอกตลิ่งนั้นยิ่งใหญ่ ผ่านน่านน้ำกรำคลื่นเป็นหมื่นไมล์ จะกางใบจนหมดปลดระวาง ฝ่าสลัดทมิฬหินโสโครก พายุโยกเรือเอียงฟ้าเปรี้ยงปร้าง กี่ครั้งหลบหลงออกนอกเส้นทาง ผู้หันหางเสือกลับคือกัปตัน จนรุ่งแจ้งแสงเรืองกลับเหลืองเรื่อ ชาติชาวเรือเห็นเหตุดีเปรสชั่น จะทะยานเข้าท่าอันดามัน จึงเร่งหันเรือหลบไปกบดาน เรือที่ล้ากำลังจะพังผุ วิทยุเครื่องมือไม่สื่อสาร ใช้มองฟ้าอากาศสัญชาตญาณ จะถึงกาลถลำสู่ความตาย จึงเบี่ยงหัวเรือเร่งอย่างเก้งก้าง อาจเป็นการเดินทางครั้งสุดท้าย จากฟ้าครามงามงดฟ้าจรดทราย จะกลืนพรายฟองคลื่นอันรื่นรมย์ เห็นหุบผาไรไรยังไกลจัด เร่งใบพัดถอยหลังเสียงดังขรม ทะเลป่วนปรวนแปรกระแสลม โถมถล่มเรือผุทะลุพรุน ดีเปรสชั่นบ้าคลั่งกำลังต้อน เป็นโซนร้อนก่อนไต่เป็นไต้ฝุ่น คลื่นถล่มทะเลบ้าช่างทารุณ แรงลมหมุนก้นหอยกว่าร้อยไมล์ ฟ้ามืดแปลบแลบปลาบเป็นวาบวับ เรือหมุนกลับชนหินแผ่นดินไหว โลกมนุษย์ฤๅมันจะบรรลัย แต่หัวใจกัปตันยังมั่นคง แม้ไม่อาจจะต้านการปะทะ ก่อนเรือจะยับยุ่ยเป็นผุยผง สละเรือเถิดผู้ทรนง หรือจะลงจับปลาใต้บาดาล ปิดปูมอันเหลือเชื่อเถิดเรือเฒ่า จะโง่เขลาเบาปัญญาหรือกล้าหาญ ย่อมอยู่ที่วิจารณญาณ ปิดตำนานนาวาอย่างท้าทาย แล้วโลกก็แต้มแต่งด้วยแสงเรื่อ ส่องซากเรือรุ่ยแหลกแตกสลาย กับซากนกน้ำกวาดขึ้นหาดทราย ณ จุดหมายรองรับสำหรับเรือ.. ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๓
ฤทธิ์ ศรีดวง 17 ส.ค. 2553 22:18 น. - ID 136370 
1751
14
0
19 สิงหาคม 2553 22:09 น. - comment id 951559
๑๒.(น้ำตาลหวาน) ขอบคุณที่มาเยี่ยมบ้านเล็กๆหลังนี้ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๓.คุณแซม จ้า.ขอบใจจ้า.. ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๔.น้องเฌอมาลย์ คืออย่างนี้นะน้อง ปลดระวาง ปลดเกษียณ ปลดแอก เป็น Main ส่วนปลดอื่นๆ ที่เหลือเป็น Sub ครับ ฮ่าๆๆเล่นด้วยๆ พอแล้วน้อง ขอบคุณที่มาทักทายรอบสอง ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๕ Darkness_Hero อ่านชื่อนี้คิดถึงแบตแมนทุกที นานๆจะได้ทักทายกันที ขอบคุณที่ชอบ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๖.เทียนหยด สวัสดีชาวแก้งค์ ไว้นัดกินข้าวกันหน่อยดีกว่ามั้ง ดีใจครับ ที่เขียนออกมาแล้วมีคนอ่าน (และอ่านรู้เรื่องด้วย) ที่จริงอยากเขียนกลอนรัก แต่เขียนยังไงๆ ก็ไม่หวาน ออกแนวรันทดซะมากกว่า.. เฮ้อ หนักใจๆ ขอบคุณที่มาทักทายครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๗.คุณนักสืบ ชาวแก้งค์ ท่านต่อไป โห..มากันยกทีม ปลดระวางเฉพาะกลอนครับ คนเขียนจะไม่ปลดระวางครับ ยังได้อีกหลายยก ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๘.ฝน ผู้สถาปนาแก้งค์ ปล่อยวาง ถ้าใช้ชื่อนี้จะออกทางธรรมมากไปหน่อย แต่ดีใจที่งานครั้งนี้สื่อออกมาแล้วผู้รับสารตีความใกล้เคียงกัน ซึ่งตรงกับที่ผู้เขียนตั้งใจไว้ ผมเขียนเรื่องเกี่ยวกับเรือแล้วมีความสุขครับ ไม่รู้เพราะอะไร ชอบมั้งครับ ดีใจที่ได้คุยกันอีก ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๙.คุณพอ สวัสดีครับ ดีใจครับที่มีผู้คอยติดตามผลงาน ขอให้มีความสุขมากๆครับ
17 สิงหาคม 2553 23:33 น. - comment id 1151699
ทางสายโลกย์เรียนรู้จนเจนจบ ทางสายสงบสว่างกระจ่างฝัน ทางสายเอกสายเดียวสุขนิรันดร์ ทางสายนั้นรอเธอมาค้นพบ http://www.wimutti.net/
17 สิงหาคม 2553 23:35 น. - comment id 1151700
ที่สุดของสรรพสิ่งคือทิ้งซาก คือพลัดพรากจากที่ไม่เหลือ จวบละสิ่งสุดท้ายคือกายเนื้อ ถูกถากเถือกัดกร่อนทุกตอนกาล สวัสดีค่ะ มาอ่านกลอน ฝีมือระดับเทพเลยทีเดียว ไพเราะมากค่ะ
17 สิงหาคม 2553 23:50 น. - comment id 1151702
http://www.wimutti.net/pramote/cd.php?cd=029 ด้วยรักนะคะ
18 สิงหาคม 2553 04:28 น. - comment id 1151706
ก็เท่านั้นครับสำหรับชีวิต ยอดเยี่ยมครับกลอนพี่
18 สิงหาคม 2553 06:00 น. - comment id 1151711
สวัสดีครับ...อาจารย์ฤทธิ์ ผลงานอันเป็นเอกลักษณ์น่าติดตาม มาลงให้อ่านบ่อยๆนะครับ
18 สิงหาคม 2553 06:31 น. - comment id 1151713
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ดีใจที่ตื่นเช้ามาได้อ่านงานดีๆค่ะ เอ่อ ปลดระวาง กับ ปลดเกษียณ คล้ายๆกันป่ะคะ
18 สิงหาคม 2553 08:31 น. - comment id 1151744
18 สิงหาคม 2553 08:54 น. - comment id 1151757
แซมอ่านตั้งหลายเที่ยว ยิ่งอ่านก็ยิ่งไพเราะ ค่ะ..ขอบคุณที่สร้างบทกวีอันสวยงามขึ้นมานะคะ....
แซมค่ะ
18 สิงหาคม 2553 15:09 น. - comment id 1151819
บางสิ่ง บางคน อายุไขถึงกาลปลดระวาง แต่ความสามารถ ความสำนึกยังเต็มเปี่ยม บางคน บางสิ่ง ใช้เวลา ใช้ความสามารถ ยังไม่เต็มที่เลย แต่น่าปลดระวางก็ถมไป ขอบคุณที่เขียนสิ่งดีดีมาให้อ่านค่ะ
18 สิงหาคม 2553 20:55 น. - comment id 1151868
เศร้าปนซึ้ง ไพเราะจับใจค่ะ
18 สิงหาคม 2553 21:28 น. - comment id 1151874
๑.พี่พุด สวัสดีครับ ไม่ได้ทักทายกันนานมาก ยังไปเกาะพะงันอยู่หรือเปล่า ผมออกมาจากที่นั่นนานแล้ว แต่เก็บเกี่ยวงานเกี่ยวกับ เรือ ทะเล ไว้มากพอดี ขอบคุณสำรับรูปภาพและบทกลอนครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๒.คุณวลีลักษณา ขอบคุณสำหรับบทกลอน ได้อ่านงานของ วลีลัษณา หลายครั้งแล้ว แต่ไม่ได้ฝากข้อความไว้ ฝีมือไม่ธรรมดาเหมือนกัน อนาคตไกลทีเดียว ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๓.พี่พุด ภาพแรกเหมือนภาพที่เกาะพะงันมาก ช่วงที่รถแล่นไปท้องนายปานน้อย ภาพที่สอง ดอกบัว สวยมากครับ เห็นแล้วสงบนัก ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๔.คุณฟ้ฟ้า ธรรมชาติ ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๕.ท่านอินสวน ก็เขียนได้เท่านี้แหละครับ แต่งกลอนรัก อกหัก อย่างท่านอินสวน ไม่ไหวครับ ยอมแพ้ๆ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๖.น้องเฌอมาลย์ เหมือนกันจ๊ะ ที่จริงมีสามคำ ที่ความหมายเหมือนกัน ปลดระวาง ปลดเกษียณ และ ปลดทุกข์ ฮ่าๆๆๆๆๆ ขอบคุณนะที่มาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๗ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๘.คุณแซม อ่านหลายเที่ยวเพราะไม่เข้าใจหรือเปล่าครับ บอกความจริงมาเถอะ จะได้แก้ไขงานต่อๆไปให้อ่านง่ายขึ้น ไม่โกรธหรอก ขอบคุณที่แวะมาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๙.วุ้นเส้น เป็นอีกมุมมองนึง ซึ่งเป็นความจริง แต่งานชุดนี้ไม่พยายามซ่อนนัยยะ แต่ไม่รู้เป็นอะไรมันก็มีติดปลายนวมมาเล็กน้อย เป็นมูลค่าเพิ่มของร้อยกรองมั้งครับ ขอบคุณน้ำใจที่มีให้กันเสมอมา รวมถึง forward mail ดีดีด้วยครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ๑๐.คุณปอกำปั่น ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ
19 สิงหาคม 2553 08:56 น. - comment id 1151908
19 สิงหาคม 2553 09:22 น. - comment id 1151911
หามิได้ค่ะ... แซมเข้าใจค่ะ..แต่ว่าแซมต้องการจะซับอารมณ์อันสวยงามเอาไว้ให้มากที่สุดค่ะ...
19 สิงหาคม 2553 09:35 น. - comment id 1151917
แระปลดแอก กะ ปลดประจำการละคะ
19 สิงหาคม 2553 11:55 น. - comment id 1151949
ชอมากๆครับ ทำไมเม้นไม่ขึ้นหว่า?
19 สิงหาคม 2553 15:07 น. - comment id 1151967
อ่านแล้วคิดถึงตัวเองจังค่ะ...คงไม่แตกต่าง กันใช่ไหมนี่?....ชีวิตคนที่ดำเนินไปแต่ละ วันจะต้องพบกับอะไรบ้าง..เหมือนกำลังก้าว เข้าไปเรื่อยๆเพื่อสู่ปลายทางสุดท้าย มันแค่นี้จริงๆเนาะ...^ ^ ^ ประทับใจและดีใจทุกครั้งที่ได้อ่านงานกลอน ของคุณฤทธิ์..เพราะมันมักจะสะท้อนเรื่องราว ของชีวิตได้อย่างดีจริงๆ ขอบคุณด้วยใจ จริงๆค่ะ
19 สิงหาคม 2553 15:14 น. - comment id 1151968
อย่าพี่งปลดระวางซิครับ ขอเพียงเรือ ยังลอยน้ำ สามารถส่งคนและสิ่งของได้ ก็ยังคงเป็นเรือ ตลอดไป ครับ
19 สิงหาคม 2553 19:03 น. - comment id 1152010
ปลดระวาง...อืมม ฝนนึกถึงคำว่า "ปล่อยวาง" อ่ะค่ะ โดยเฉพาะท่อนนี้ เขียนปูมเรือร้อยเล่มด้วยเข็มทิศ ชั่วชีวิตนอกตลิ่งนั้นยิ่งใหญ่ ผ่านน่านน้ำกรำคลื่นเป็นหมื่นไมล์ จะกางใบจนหมดปลดระวาง ๑๑๑๑๑๑๑๑๑ เหมือนคนที่ทำทุกสิ่งด้วยความตั้งใจและทุ่มเท ไม่ว่าข้างหน้าอนาคตจะเป็นอย่างไรก็พร้อมจะรับผลที่ตามมา๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑ รักษาสุขภาพนะคะ No.1
19 สิงหาคม 2553 20:59 น. - comment id 1152022
ติดตามอื่นผลงานคุณฤทธิ์มาตลอด ยอดเยี่ยมจริงๆ
21 สิงหาคม 2553 02:10 น. - comment id 1152262
จินตนาการเรือหาปลาในพายุ แต่ยากลับนึกถึงภาพ โพไซดอนแทนอ่ะ ไม่ว่ากันนะท่านพี่
21 กันยายน 2553 14:53 น. - comment id 1157682
สุดยอดอีกแล้วครับท่าน อ่านผลงานมาตลอด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
