โอ้มหาราช ๐ เชื้อสายจีนยากคว้า ปิ่นทอง แทนทดแผ่นดินผอง ยากล้ำ แม่ไทยจึ่งคงสนอง พลิกก่อ ผไทแฮ เห็นชาติล่มดำคล้ำ ฮึดสู้ม่านขจายฯ ๐ อยุธยาเขตล่มแล้ว เรืองรอง มลายเฮย ปวงเหล่าน้ำตานอง แผ่นหล้า ผันผวนป่วนปกครอง แบ่งแยก ก๊กนา แสนสุดยากไขว่คว้า ม่านย้ำคืนผองฯ ๐ อยู่ตากครองไพร่ฟ้า ผสานสุข พลไพร่ชนปราศทุกข์ สุดพลิ้ว จากเมืองเพื่อป้องรุก ผืนแผ่น- ดินแฮ ปืนใหญ่เป็นเหตุกริ้ว เผ่นล้ำนำทหารฯ ๐ ห้าร้อยนายทหารกล้า ยึดครอง จันแฮ เรือบกจีนไทยสนอง ตลบล้อม เจ็ดเดือนฆ่าม่านผอง แตกเผ่น ขยาดนอ นำทัพฝ่าตลบอ้อม ไล่สิ้นหนีเขจริงฯ ๐ มวลอำมาตย์ชั่วช้า ถูกขจัด หมายก่อสร้างวิรัช กษัตริย์ย้ำ วิญญาณไล่เซซัด นอกเขต เก่านา สุดเนื่องสายจีนช้ำ ยอกเนื้อ หม่นหมองฯ ๐ จึ่งคิดสร้างใหม่ขึ้น ธนบุรี นามเฮย ตีฝ่าพวกอัปปรีดิ์ กอบกู้ รวมก๊กเหล่าเป็นศรี ขยายแผ่ ไทยแฮ ต่างสยบมิอาจสู้ เนตรกว้างไพศาลฯ ๐ ต่างชาติเข้านอบน้อม ยุคล เริงร่าผองไพร่ชน เปล่งล้ำ จีนไทยต่างปะปน ค้าก่อ เจริญแฮ เรืองรุ่งผสานไทยค้ำ เลิศฟ้ามาสนองฯ ๐ เมืองธนบุรีล่มแล้ว ตานอง น้ำเฮย พลไพร่วิปโยคครอง มวลหล้า เสี้ยนเกิดเพื่อนรักปอง เหตุก่อ จริงนา คดีหนึ่งโทษไขว่คว้า ฆาตซึ้งก่อเวรฯ ๐ หนึ่งนายมิมากซึ้ง ยอมตาย จ้อยจึ่งต้องสู่สลาย เทิดฟ้า สื่อเลื่องฤาพาขยาย สร้างก่อ ใหม่แฮ มิ่งขวัญฝากสู่หล้า ต่อฟ้าขยาดสยองฯ ๐ โอ้มหาราชสยบฟ้า ครองดิน สิ้นแฮ อนุสรณ์สร้างยลยิน เกริกก้อง ดาบแม้หักโบยบิน ฝากสู่ เหนือนา สิ้นสุดธนบุรีพ้อง ชื่อล้ำไพศาล.:- * แก้วประเสริฐ. *
แก้วประเสริฐ 16 ส.ค. 2553 19:55 น. - ID 136355 
1372
21
0
17 สิงหาคม 2553 13:44 น. - comment id 1084767
คุณ cicada สวัสดีจ้าแซม เมื่อกี้นี้เล่าประวัติของทั้งสอง มหาราชไว้เป็นเกร็ดความรู้ซึ่งน้อยคนจะรู้มานะ ขอเสริมต่ออีกหน่อย มหาราชที่อาภัพพระองค์นี้ท่าน เรียนหนังสือเก่งมากเก่งกว่า ร.1 (ชื่อเล่นทองดี) เสียอีกแถมยังซุกซนไม่เกรงกลัวใครๆ จนโดนอาจารย์ทำโทษคือ วัดที่ท่านบวชเณรนั้นติดกับแม่น้ำ อาจารย์จึงนำ เอาพระเจ้าตากสินตอนเป็นเณรไปผูกติดกับแพ หน้าวัดที่พระองค์ทรงบวชอยู่โดยให้นอนแพไว้ ขึงหลักเอาไว้ให้ตากแดด คิดว่าหากน้ำขึ้นจะ ไปแก้มัด ตัวอาจารย์เองนั้นเก่งทั้งหนังสือและ ตำรับพิชัยสงครามและเพลงอาวุธต่างๆด้วย ที่ เจ้านายที่ชุบเลี้ยงหวังจะให้พระองค์ได้รับการ ถ่ายทอดวิชาการต่างๆนั่นเอง หลังจากผูกไว้ แล้วก็มายังกุฏีพอดีโยมที่นับถือมาก็สนทนากัน ถูกอัธยาสัยลืมว่าได้ผูกมหาราชองค์นี้ไว้ที่หน้า วัด จนกระทั่งโยมลากลับด้วยน้ำขึ้นมากแล้ว อาจารย์ถึงนึกได้ว่าได้ผูกเณร "สิน" ไว้ หน้าวัด ตายล่ะหวาเอาลูกเขาไปผูกป่านนี้คงจะ จมน้ำตายแล้วกระมัง กระวีกระวาดรีบไปยัง หน้าวัดเรียกลูกศิษย์หลายๆคนไปด้วยเพื่อจะ ได้ช่วยกันแก้ไข แต่ด้วยพระบุญญาธิการที่ จะได้เป็นมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ของไทยทำให้ เทพยดาคุ้มครองหลักที่ผูกแพนั้นถอนขึ้นมา แพก็ลอยเหนือน้ำด้วยติดเชือกที่ผูกไว้ที่เสา ศาลาหน้าวัด อาจารย์เจ้าอาวาสเห็นเช่นนั้น รวมทั้งศิษย์ทั้งหลายก็ตกตะลึงไปทั่วรีบไปแก้ มัดพระองค์น้ำขึ้นมา อาจารย์ทราบทันทีว่า เณร "สิน" นี้ต่อไปจะเป็นกำลังสำคัญของชาติ จึงได้ถ่ายทอดวิชาการให้หมด ส่วน ร.1(ทองดี) พระองค์ไม่ชอบการต่อสู้เพียงศึกษาตำหรับวิชา พิชัยสงครามเท่านั้น ที่อาแซหวุ่นกี้ขอดูตัวนั้น ก็ด้วยวิชาที่ร่ำเรียนมานี้แหละและได้น้องชาย ในเครือญาตินั่นเอง ชื่อ "บุญมา" ซึ่งพม่า เรียกว่า "พระยาเสือ" น้องชายเป็นคนชอบ การต่อสู้มากเป็นนักเลงหัวไม้หาคนจับได้ยาก คือที่อัมพวา สมุทรสงครามนั่นเอง ญาติต้องให้เดินทางมาหาพี่ชายคือ ร.1 เพื่อ จะได้รับราชการจะได้ดัดนิสัยบ้าง น้องชายคน นี้พม่าเกรงกลัวที่สุดเพียงแค่เห็นธงรบเท่านั้น ก็แทบจะหนีด้วยไม่เคยไว้ชีวิตใคร ดุดัน เหี้ยมโหดมาก ทั้งสองพระองค์ต่างได้คู่หูที่เป็น คู่บารมีด้วยกัน พระเจ้าตากสิน ได้เจ้าพระยา พิชัยดาบหักเป็นคนสนิทคู่หู ร.1 ได้น้องชาย เป็นคู่หู เมื่อทั้งสองมารวมกันจึงสามารถกู้แผ่น ดินได้อย่างรวดเร็วอีกทั้งได้พวกจีนฮกเกี๋ยน ซึ่งเป็นพวกอั้งยี่มาเป็นพวกด้วย อั๊งยี่นี้เกิดขึ้น ในสมัยอยุธยา ตอนนี้อยู่แถวภาคใต้ ล่องสำเภา มาขึ้นที่ ภูเก็น หาดใหญ่สงขลา แถบใต้เกือบ ทั้งหมด ต่อมาขึ้นมาทางอยุธยาคุ้มครองชาวจีน เรียกค่าคุ้มครองเป็นคณะๆ มาสิ้นสุดใน ร.5 นี่เองจ๊ะ เอ๊าพอหอมปากหอมคอนะ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
17 สิงหาคม 2553 13:13 น. - comment id 1085352
17 สิงหาคม 2553 13:03 น. - comment id 1085365
16 สิงหาคม 2553 20:40 น. - comment id 1151476
หนูนางฟ้าไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเยือนกระดานกลอนเลยค่ะ..เพราะป่วยตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้วเลยต้องกลับมาเพราะคิดถึงเพื่อนๆค่ะ
16 สิงหาคม 2553 22:11 น. - comment id 1151495
โอ้มหาราชยิ่งแท้ แดนสยาม ชนเผ่าต่างลืมนาม กึกก้อง กอบกู้แผ่นดินยาม ยับแยก คืนมา รวมหนึ่งชนแซ่ซ้อง สู่ด้าว แดนไทย มาร่วมเทิดพระเกียรติ มหาราช ด้วยคนครับยอดเยี่ยมครับ
17 สิงหาคม 2553 12:16 น. - comment id 1151512
มหาราข มหารัชช..........บริบาล สิบห้าศกทรงสืบสาน.......ติถ้วน ทวยราษฎร์อุ่นอุฬาร......อุระเกล้า ไทยนา จวบพระนฤพานล้วน.....แซ่ซร้องพระบารมี. ธนบุรีสถิตด้าว..................แดนสยาม เอกรัฐรุจน์เรืองราม..........รุ่งฟ้า รวมราษฎร์รวมชาติปราม..ริปูสรรพ ผองเอย พระวีรราชกล้า..................แกร่งให้ภูมิเสถียร. พระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าเผ่าไทยทุกผู้ทุกนาม...ครับ.
17 สิงหาคม 2553 06:59 น. - comment id 1151515
แซมแวะมาสวัสดีค่ะ คุณครู
17 สิงหาคม 2553 10:21 น. - comment id 1151528
๐ บรรพกษัตรีย์กู้...............กอปรเมือง เกริกเกียรติ์ขจรเรือง.........รุ่งฟ้า พระเดชแผ่ปลิดเปลื้อง.......อหริราชรานเฮย ทวยราษฎร์ซ้องทั่วหล้า-.......แหล่งล้วนสดุดี สวัสดีค่ะครู มาชื่นชมโคลงงามค่ะ
17 สิงหาคม 2553 10:26 น. - comment id 1151529
แวะทักทายครับ.. สบายดีเด้อ สุขอย่าได้สร่าง
17 สิงหาคม 2553 13:53 น. - comment id 1151532
17 สิงหาคม 2553 13:57 น. - comment id 1151533
17 สิงหาคม 2553 14:05 น. - comment id 1151535
17 สิงหาคม 2553 14:34 น. - comment id 1151552
บรรพชนเพ่งกว้าง..........มองไกล เพื่อลูกหลานคนไทย.......กอบกู้ เอกราชอธิปไตย............ผองเผ่า เรานา ควรจักรักษาสู้...............เก็บไว้ยืนนานฯ สวัสดีคะครูแก้วฯ ( หนูเอารางวัลรองชนะเลิศอันดับสอง มาฝากครูแก้วฯด้วยค่ะ อิ)
17 สิงหาคม 2553 14:51 น. - comment id 1151555
มาร่วมสดุดี สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชด้วยครับครู ..ในประวัติศาสตร์ว่าไว้ว่าพระองค์จิตฝั้นเฟือน จึงถูกประหารชีวิตด้วยท่อนจันท์... ..แต่ไม่นานมานี้ มีบางคนบอกว่าพระองค์ไม่ได้ถูกประหาร แต่ไปบวชอยู่แถว นครศรีธรรมราช.. อันนี้เท่าที่หาอ่านนะครับ.. ครูแก้วไม่สบาย พักผ่อนมากๆนะครับ.. และสำหรับ คำแนะนำของครู เรื่องโคลงผม ก็ขอขอบพระคุณมากครับ..( ช่วงนี้กำลังลองหลายอย่างครับครู อะไรผิดถูก แนะนำผมด้วยนะครับ สำหรับ ไทยแปลเป็นไทย จะพยายามลดให้น้อยครับ ) ๐ ระบือลือบ่าล้วน.......เลอไกล อริระย่อใน-..........เดชะด้าว มหาราชชนไท......จึงประจัก ยอยศจรดเกล้า.....เทิดไท้ราชัน ฯ
17 สิงหาคม 2553 15:22 น. - comment id 1151571
17 สิงหาคม 2553 16:25 น. - comment id 1151591
17 สิงหาคม 2553 18:06 น. - comment id 1151605
17 สิงหาคม 2553 18:22 น. - comment id 1151620
17 สิงหาคม 2553 18:26 น. - comment id 1151622
หวัดดีครับครูแก้วประเสริฐ
17 สิงหาคม 2553 18:47 น. - comment id 1151624
17 สิงหาคม 2553 21:09 น. - comment id 1151665
หวัดดีค่ะครู....
17 สิงหาคม 2553 22:22 น. - comment id 1151689
18 สิงหาคม 2553 07:14 น. - comment id 1151734
สวัสดีค่ะ
18 สิงหาคม 2553 08:46 น. - comment id 1151753
ร่วมเทิดพระเกียรติด้วยค่ะ
18 สิงหาคม 2553 13:38 น. - comment id 1151798
หลายคืนก่อนผ่านไปแถวนั้นค่ะ วงเวียนใหญ่ มาร่วมรำลึกถึงพระองค์ด้วยคนค่ะ
18 สิงหาคม 2553 14:56 น. - comment id 1151816
18 สิงหาคม 2553 14:59 น. - comment id 1151817
18 สิงหาคม 2553 15:03 น. - comment id 1151818
20 สิงหาคม 2553 07:15 น. - comment id 1152048
ซาบซึ้งและตระหนักในความสามารถ ความชิงชังรังเกียจ อิจฉาริษยา อีกหลายอย่างที่หล่นหายจากประวัติศาสตร์ แต่ไม่ได้จางไปจากความรู้สึก ง่า..พูดต่อไม่ได้กาแฟท่วมปาก
พี่คะ ตื่นยังเอ่ย คิดถึงนะคะ ขอบคุณที่พี่ชวนไปร่วมกิจกรรมกับคุณอัลฯ อยากไปจัง น้องม่านแก้วอยู่ไกลถึงบุรีรัมย์ ไม่รู้จะลางานได้หรือเปล่า พี่ชายต้องดูแล สุขภาพนะคะ ชวงนั้นปลายฝนต้นหนาว อย่าลืมผ้าห่มกะยา แว่นตา เอาไปด้วยล่ะ
20 สิงหาคม 2553 13:28 น. - comment id 1152146
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
