กลอนบทหนึ่งอยากให้เเม่ได้ฟังหนู ท่านอุ้มชู้เลี้ยงดูเราจนเติบใหญ่ อยากให้ฝันของพ่อเเม่นั้นเป็นไป ส่งลูกน้อยลูกใหญ่เรียนจบเอย มะลิร้อยหอมละมุนกรุ่นกลางฟ้า หลอมคุณค่ารักจากใจมอบให้แม่ ถักทอซึ้งสัมพันธ์มั่นมิผันแปร สานรักแท้ซาบซึ้งซึ่งพระคุณ มะลิขาวพราวใสให้คิดถึง นมหยดหนึ่งโยงสายใจใยอบอุ่น กลั่นจากเลือดหลั่งรินไหลไอละมุน หล่อเลี้ยงหนุนนำกายเราเยาว์จนโต มะลิรวมร้อยรักกราบตักแม่ พระผู้แผ่พลังรักถักสายโซ่ อายุมั่นขวัญอยู่เย็นเป็นร่มโพธิ์ ดุจดั่งโบว์สีทองคล้องใจ
12 สิงหาคม 2553 19:32 น. - comment id 1150935
ออ่านบทแรกก็ซาบซึ้งมากเลยค่ะ แแต่บทต่อไปสีเขียวคนแก่มองไม่เห็นเลยค่ะ
12 สิงหาคม 2553 20:33 น. - comment id 1150954
มะลิขาวพราวผ่องบริสุทธิ์ เปรียบประดุจหยดน้ำนมทรงคุณค่า กลั่นจากเลือดบวกรักแห่งมารดา ร้อยมาลาพระคุณแม่ที่แท้จริง แวะมาทักทายจ้า เห็นด้วยกับคุณนรสิริ ว่าสีเขียวมองไม่ค่อยเห็น แม้จะยังไม่แก่
13 สิงหาคม 2553 16:40 น. - comment id 1151056
โืทษทีคะพี่ เเก้ยังงัยดีอะคะ พอดีกดผิดอะคะ อิอิ
13 สิงหาคม 2553 16:43 น. - comment id 1151057
Yeah. I've already fixed it ka.
15 สิงหาคม 2553 12:39 น. - comment id 1151287
พี่มาตอบให้หนูแล้วนะคะ คิดถึงน้องเสมอค่ะ...... นมหยดหนึ่งซึ่งหลั่งไหลให้ลูกอิ่ม พร้อมรอยยิ้มจากแก้มงามยามแม่ป้อน สานสายใจใยรักถักอาทร กล่อมขวัญอ่อนแก้วตายาใจแม่... เมล์พี่หนูทราบแล้วใช่ไหม...คิดถึงๆๆๆๆๆตั้งใจเรียนนะจ๊ะๆๆๆ
18 สิงหาคม 2553 09:08 น. - comment id 1151766
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ อยู่ฟิลิปปินส์นี่เอง