หน้าส่วนตัว
เจ็บเหลือเกิน ยอดดวงใจ แม่ไหวหวาด
ร่างแทบขาด ข่มทุเลา เพื่อเจ้าได้
เพียงเลือดเนื้อ ในร่าง ไม่วางวาย
จะลูกชาย ลูกหญิง สิ่งสำคัญ
เมื่อลูกเกิด ในเพลา ทิวาแก้ว
แม่ให้แล้ว หัวใจทอง เป็นของขวัญ
ให้ความรัก เนิ่นนาน ผ่านคืนวัน
ดูแลขวัญ จนเติบใหญ่ ได้เล่าเรียน
สองมือแม่ บรรจงคุ้ม กุมมือน้อย
เพื่อให้กลอย ยาใจ ได้ขีดเขียน
จนกล้าแกร่ง จารจด ในบทเรียน
เปรียบเปลวเทียน สถิตย์ทาง สร้างปัญญา
แม่ดีใจ ยามเจ้าชื่น วันคืนสุข
ยามใดทุกข์ ขมขื่น หมื่นปัญหา
อ้อมแขนอุ่น โอบกอด ยอดชีวา
พร่ำพรรณา ล้านรอยคำ ให้ฉ่ำใจ
ใต้ร่มเงา ตะแบก แตกกิ่งก้าน
มือหยาบกร้าน ปาดน้ำตา รินบ่าไหล
หญิงชรา ในมุมเก่า ยังเหงาใจ
เพียงวันวัย ในวันวาน ไม่ผ่านคืน
ในวันนี้ ร่มตะแบก ยังแตกกิ่ง
เหล่าหรีดหริ่ง ร่ำระคน ปนสะอื้น
แว่วเสียงสวด อภิธรรม แห่งค่ำคืน
มโหรีรื่น ชื่นจริง หญิงชรา.....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 11 ส.ค. 2553 17:11 น. - ID 136277 
1041
0
0
13 สิงหาคม 2553 01:54 น. - comment id 1150987
ดีจร้า...คุณทิพย์ อันนี้..เศร้าแฮ่ะ...เยาว์วัย ไร้ขน บนกก แม่นก ปกป้อง ปองขวัญ ป้อนปรน พ้นข้าม ผ่านวัน ปีกนั้น...กลับพา...เจ้าบิน ความหมาย...ที่ว่า มองมุมกลับ... ใช่อย่างนี้...มั้ยเอ่ย...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
