ต้น "ไม่รู้-ไม่ชี้" นี่เอาเปลือก ต้น "ช่างหัวมัน" นั้นเลือก เอาแก่นแข็ง "อย่างนั้นเอง" เอาแต่ราก ฤทธิ์มันแรง " ไม่มีกู-ของกู" แสวง เอาแต่ใบ" ไม่น่าเอา-น่าเป็น" เฟ้นเอาดอก "ตายก่อนตาย" เลือกออก ลูกใหญ่ๆ หกอย่างนี้ อย่างละชั่ง ตั้งเกณฑ์ไว้ "ดับไม่เหลือ" สิ่งสุดท้าย ใช้เมล็ดมัน หนักหกชั่ง เท่ากับ ยาทั้งหลาย เคล้ากันไป เสกคาถา ที่อาถรรพ์ "สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย" อัน เป็นธรรมชั้น หฤทัย ในพุทธนาม จัดลงหม้อ ใส่น้ำ พอท่วมยา เคี้ยวไฟกล้า เหลือได้ หนึ่งในสาม หนึ่งช้อนชา สามเวลา พยายาม กินเพื่อความ หมดสรรโรค เป็นโลกอุดรฯ พุทธทาส คัดลอกจาก หนังสือคู่มือมนุษย์
อินทปํญโย ชิตาอวิชชาเม 7 ส.ค. 2553 09:15 น. - ID 136207 
1347
1
0
7 สิงหาคม 2553 10:19 น. - comment id 1150271
มาอ่านวิธีปรุงยาระงับความทุกข์
10 สิงหาคม 2553 18:31 น. - comment id 1150701
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ...หากเรามีสติและใช้อย่างถูกต้อง..ปัญญา..ย่อมเกิดแน่นอน... แวะมาทักทายกันนะคะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
