จากฝั่ง...ถึงสายน้ำ

นกตะวัน


ไม่อาจเก็บคลื่นลูกไหนในกายฉัน
เพราะฝั่งนั้นมันก็แค่ที่แลเห็น
จึงต้องปล่อยคลื่นเหล่านั้นอย่างที่เป็น
ทนลำเค็ญล่องต่อไปในสายน้ำ
ฉันขอเก็บเพียงแค่กระแสคลื่น
ซัดวันคืนสาดกระเซ็นทุกเย็นย่ำ
ไว้ในใจร้าวระบมแต่ดื่มด่ำ
ก่อนคลื่นซ้ำซากนั้นพลันจากลา
นับจากนี้ต่อไปในวันหนึ่ง
คลื่นสวยซึ้งคงสูญหายไม่มาหา
หากสายน้ำแห้งไปตามเวลา
ฝั่งซ้ายขวาอย่างฉันพลันสิ้นลง
นกตะวัน
ยังจะเป็นสายน้ำที่ฉ่ำชื่น 
ทุกวันคืนไหลหลั่งถึงฝั่งนั้น 
มิหายห่างกลางแดดแผดร้อนกัน 
พฤกษานั้นคงไว้ให้ยาวนาน 
คลื่นจะมาหาฝั่งยังคืนฝัน 
นึกถึงวันเก่าก่อนอ้อนรักหวาน 
ยังครองรักกันไปในวิมาน 
เวลาผ่านแสนไกลไม่ลืมเลือน 
รอยทราย				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน