ก่อนนี้ สายลมยัง พัดพรมผ่าน ข้ามวันวาน เล่าเรื่อง กระจ่างใส เห็นกันอยู่ ทุกวัน ฉันคือใคร ซื่อสัตย์กับ หัวใจ ตลอดมา ผ่านเวลา คืนวัน พลันผันเปลี่ยน เป็นบทเรียน สอนสั่ง น่ากังขา เหตไฉน ทำไม ไม่นำพา แค่คำลา สักคำ ยังไม่มี ก็ก่อนนั้น ยังจำ คำคนเอ่ย ถ้อยเฉลย จำนรรค์ ระบายสี พอผ่านเลย ลืมหมด ทุกวลี ก็วจี ใครเล่า ฝังฝากลม แล้วทำไม ในลม คำคนนั้น ต่อคืนวัน ลบเลือน กลายกลับขม จบเรื่องราว เลือนหาย เหลือเพียงลม สลายล่ม ลมนั้น พลันจากไป สายลมเอ๋ย ทำไม รีบลาจาก ก่อนเคยฝาก ลมฝัน ตะวันฉาย ไปกับลม จากกัน อย่างเดียวดาย ให้ใจหาย สายลม ไม่หวนคืน
20 กรกฎาคม 2553 08:06 น. - comment id 1147042
20 กรกฎาคม 2553 08:19 น. - comment id 1147049
สวัสดียามเช้าค่ะพี่ชาย กลับมาคราวนี้ทำไมเศร้าจังค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน้า
20 กรกฎาคม 2553 09:35 น. - comment id 1147060
พริ้วคำหวานหว่านลวงทุกท่วงถ้อย คนรอคอยติดกับดักรักห่วงหา เล่ห์วลีกลิ้งกลอกหลอกลวงตา เจ็บปวดปร่านัยลมคำคมลวง
20 กรกฎาคม 2553 11:12 น. - comment id 1147114
เพียงลมไหวใจรอนซ่อนรู้สึก เคยเจ็บลึกหวนคำย้ำตระหนัก ลมทะเลเสน่หาแสนน่ารัก สุดจะหักใจลายังปร่าทรวง เพียงสายลมพัดผ่านกระมังคะ
29 กรกฎาคม 2553 21:43 น. - comment id 1148471
สายลมพัดพาใจให้ปวดร้าว ถึงเรื่องราวผ่านมาน้ำตาไหล ถึงคนรักที่ลาจากกันแสนไกล นึกคราใดต้องเจ็บปวดรวดฤดี ถึงยามเย็นมีสายลมมาเป็นเพื่อน มาย้ำเตื่อนหวนคิดถึงคนึงหา ถึงความรักครั้งเก่าแต่ก่อนมา สายลมพัดย้อนมาเป็นเพื่อนใจ ***