มาทักทาย ให้หายคิดถึง

พะแนง

       เดินออกจาก   บ้านกลอน  ไปสอนเด็ก
งานเล็กเล็ก  รอคอยเรา  เอาใจใส่
เด็กน้อยน้อย  ค่อยเติบโต  เป็นคนไทย
ท่ามกลางถิ่น  พงไพร  ในชายแดน
     มีทั้งทุกข์   ทั้งภัย   ในถิ่นนี้
ยังไม่ลืม   ปราณรวี   ใจดีแสน
ทั้งแทนคุณแทนไท  และลุงแทน
อินสวนแดน-ไกล ไลบีเรีย
แม่จิตรวิจิตรวาทะลักษณ์
 โคลงวฤกทันสมัยไม่มีเสีย
กิตติเวทย์วิสกี้เลอฟองเบียร์
เพรงพเยียกิตติกานต์มารแมงมุม
กุ้งก้ามกรามเรไรรัสสตะ
กุ้งหนามแดงคีตากะนิติหนุ่ม
คอนพูทน  ทนอะไรรู้ไหมกุมภ์
ครูใหญ่ฯ ติดประชุมกะครูพิม
พี่ดอกแก้วใจดีไม่มีดุ
สดายุพิสดารงานนวลนิ่ม
ส่วนตราชูสำนวนชาญงานน่าชิม
เรียมเองอ่านอิ่มในอรรถองค์
อีกหลายคนวนเวียนเขียน_และอ่าน
ช่วยบรรสานกลอนไทยใจประสงค์
มิตรภาพซาบซึ้ง...ตรึงมั่นคง
ให้ใหลหลงบ้านกลอน... ไม่ถอนใจ
เดินกลับมาบ้านนี้ยังมีรัก
ใจประจักษ์แม้เพื่อนเวียนเปลี่ยนใหม่
ฮอดเพื่อนเก่า...อ่านกลอนเพื่อนใหม่ไป
อักษรยังซ่อนนัย...ใจบ้านกลอน
แวะมาทักทายตามธรรมเนียม (การนำชื่อเพื่อนมาใส่กลอนแบบนี้เห็นมานานละเนาะ) 
หลังจากหายไปนาน
ไปเจอรหัสผ่านชื่อนี้  เลยเข้ามาทักทายเสียหน่อย
( ที่นี่ยังอบอุ่นเหมือนเดิม)