ลำนำเสียง ขลุ่ยผิว พริ้วปลิวหวาน รำเพยผ่าน สายลม พร่างพรมไหว ดั่งตัวเจ้า พลัดถิ่น มาแสนไกล แล้วจะมี ผู้ได ประคองพา เมื่อลมโน้ม กายเจ้า สัมผัสร่าง ยิ่งไกลห่าง มืดมัว สลัวกว่า มืดมิดหมอก บดบัง สุดสายตา ยากจะฝ่า หนทาง หาตะวัน รุ่งทิวา ผ่านฟ้า นิทราผ่าน ระวีหว่าน พรมเพรียก หาคู่ขวัญ ภมรหมู่ คู่บุปผา กรายใกล้กัน แล้วคู่ขวัญ ของเจ้า เล่าอยู่ได...... หวานเอยหวาน หวนคืน หวานขลุ่ยผิว ละเลียดลิ่ว หวนเงา ในป่าใหญ่ หวนเถิดหวน หวนคืน สู่ป่าไพร ร่มไม้ใหญ่ ป่าไผ่ นั้นคอยวัน.......... ขลุ่ยเอ๋ย.....ขลุ่ยผิว...........................
16 กรกฎาคม 2553 05:08 น. - comment id 1145962
เพราะดีนะ มีลักษณะร่วมกับบทกวีหลาย ๆ เล่มที่เข้าร่วมชิงรางวัลซีไรต์ ๗๑ เล่มปีนี้เลย คือสัมผัสเลือน/สัมผัสเฝือ/ชิงสัมผัส >ลำนำเสียง ขลุ่ยผิว พริ้วปลิวหวาน ผิว-พริ้ว-ปลิว สัมผัสเยอะจนเลี่ยน เอาอันใดอันหนึ่งสิ จะสัมผัสชิดหรือสัมผัสข้ามก็เลือก ไม่งั้นก็เลี่ยน ๆ แบบนี้แหละ >รุ่งทิวา ผ่านฟ้า นิทราผ่าน วา-ฟ้า-ทรา นี่ก็สัมผัสท่วมวรรค แทบสำลัก เฝือมาก ๆ >ร่มไม้ใหญ่ ป่าไผ่ นั้นคอยวัน..........ขลุ่ยเอ๋ย....ขลุ่ยผิว.......... ไม้-ใหญ่-ไผ่ นี่ก็แย่งสัมผัสกันอีรุงตุงนัง .. แถมมีสร้อยอีก กลอนสุภาพมีสร้อยด้วย เจริญๆ เขียนแบบนี้ขอให้ได้ซีไรต์
16 กรกฎาคม 2553 11:16 น. - comment id 1146012
แว่วเสียงขลุ่ยขานขับให้จับจิต คนึงคิดทบทวนเรื่องชวนฝัน ร่มไม้ไผ่ในป่าพาชื่นพลัน แสนสุขสันต์เจอกันเจ้าหลินปิง แวะมาทักทายจ้า
16 กรกฎาคม 2553 13:34 น. - comment id 1146058
สวัสดีค่ะ หายไปนานเลยนะคะ ยินดีที่ได้อ่านงานของคุณอีก
16 กรกฎาคม 2553 13:43 น. - comment id 1146065
บทบรรเลงเพลงขลุ่ยผิวพลิ้วแผ่วหวาน คีตกานต์ไพเราะเสนาะเสียง จากภูเขาเนาไพรส่งใจเคียง อุ่นสำเนียงขุล่ยผิวปลิวผ่านลม หายหน้าหายตาไปนานนะคะ คงสบายดีนะคะ
16 กรกฎาคม 2553 14:19 น. - comment id 1146101
น้องเพลงพิณฝากมาถามว่าสบายดีไหมคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ น้องเพลงพิณดีใจมากเลยค่ะที่เห็นพี่ชายคนนี้ที่บ้านนี้
16 กรกฎาคม 2553 20:27 น. - comment id 1146247
จริงๆ แล้วเรื่องสัมผัสเลือน หรือชิงสัมผัสอะไรนั่น... ต้องถามดูก่อนว่า ถ้าเลือนหรือชิงสัมผัสแล้วทำให้บทกลอนดูดีขึ้นไหม? มีชีวิตชีวาขึ้นบ้างหรือเปล่า? เป็นเจตนาของผู้เขียนที่จะให้มันเป็นเช่นนี้ไหม? ดั่งเช่นไม้ผล นานไปย่อมกลายพันธุ์ แต่ต้องดูก่อนว่ากลายพันธุ์แล้วเป็นเช่นไร ถ้ารสชาติห่วย ผลผลิตไม่ได้เรื่องก็ต้องตัดทิ้ง แต่ถ้ากลายพันธุ์แล้วรสชาติดีเลิศโดดเด่นกว่าเดิม สมควรที่จะอนุรักษ์ต้นพันธุ์ผลไม้ชนิดนี้หรือเปล่า... ที่ผมแสดงความคิดเห็นนี้ก็ไม่ได้จะบอกว่าบทกลอนชิ้นนี้ดีเลิศหรือเลวร้ายอันใดแต่อยากจะให้มองถึงชั้นเชิงและการนำเสนอเนื้อหาประกอบด้วย ถ้ายังคงจ่อมจมอยู่กับความคิดที่คับแคบผมว่านะ วงการกาพย์กลอนบ้านเราคงจะไม่ไปถึงไหนหรอกครับ ถ้าจะให้แฟร์ คุณ ไม่รู้ 16 ก.ค. 53 - 05:08 IP 110.49.205.145 ก็เปิดตัวไปเลยครับ ไหนๆก็แวะมาวิจารณ์แล้ว... ด้วยมิตร ปล.คำสร้อยในบทสุดท้ายทำอารมณ์กลอนหายหดไปบานตะเกียงจริงๆแหละ...ขอบอก
16 กรกฎาคม 2553 23:34 น. - comment id 1146325
สวัสดีคะ จริงแล้วบทกลอนทุกบทกระต่ายอ่านแล้วมีความสุขทุกบทนะคะเพราะคิดว่าไม่ว่าใครเขียนอะไรก็ตามย่อมคล้อยตามหรือสร้างจินตนาการตามนั้น ในความรู้สึกกระต่ายคือ หวาน เย็น ไปเรื่อยๆ อ่านแล้วสบายยๆคะ นั่งอมยิ้มนิดๆแต่จนจบที่สิ...คำหนูกระต่ายงงเลยค่ะ.. ว่าจะเขียนขลุ่ยครวญสักบทจ่อแล้วจ่ออีกแต่ไม่ถูกใจตัวเองสักทีคะ
18 กรกฎาคม 2553 11:35 น. - comment id 1146631
ผ่านมาอ่านคำกลอนเพราะๆ แต่เบื่อคนวิจารณ์จัง ทำให้เสียอรรถรสไปหมด
19 กรกฎาคม 2553 17:59 น. - comment id 1146945
เกิดเป็นหมีหลินปิงน่าอิจฉา คนเขามาดูเล่นเห็นเป็นหมี ปากก็เคี้ยวหูก็ฟังเสียงดนตรี วาสนาหมีดีกว่าบางคน ยินดีที่รู้จักครับ....หนูสน......
19 กรกฎาคม 2553 18:03 น. - comment id 1146948
สวัสดีครับน้องเฌอ ยินดีเช่นกันครับที่ได้กลับมาอีกครั้ง
19 กรกฎาคม 2553 18:16 น. - comment id 1146950
ฝากลำนำเพลงขลุ่ยวังเวงแว่ว ยังหวานแผ่วผ่านลมฝากลมเหนือ เป็นกำนัลของฝากเคยจุนเจือ หวังว่ายังคงเหลือในไมตรี............ หายไปนานครับ..ผมสบายดี ฝากบอกน้องเพลงพิณด้วย...ว่าคิดถึงและ ดีใจมากเช่นกัน...........
19 กรกฎาคม 2553 18:24 น. - comment id 1146951
ผ่านๆไปเถอะครับ...บ้านหลังนี้ใหญ่โต คนอยู่กันเยอะ ผมย้ายสร้อยลงมาไว้ข้างล่างแล้ว ไม่รู้ว่าดีขึ้นไหมครับ??? ด้วยมิตรเช่นกัน...ยินดีที่รู้จักครับคุณกระบี่ใบไม้
19 กรกฎาคม 2553 18:30 น. - comment id 1146952
สวัสดีครับกระต่ายน้อย อ่านกลอนก็คล้ายๆกับเดินชมสวนดอกไม้อะครับ คนส่วนใหญ่จะชอบดอกไม้นะมีบ้างส่วนน้อยที่ไม่ชอบ กระต่ายน้อยสบายดีนะครับ....
19 กรกฎาคม 2553 18:35 น. - comment id 1146954
ขอบคุณครับที่อ่านแล้วรู้สึกว่าเพราะ ผมก็ยิ้มๆเหมือนคุณนั่นแหละครับ.......... ยินดีที่รู้จักครับ