เห็นซองสีน้ำตาลหน้าบานแฉ่ง จึงจัดแจงเซ็นรับแล้วกลับหลัง อยากตะโกนออกไปให้ดังดัง ดีใจจังจดหมายสหายเรา พอเปิดอ่านฉันยิ้มเสียอิ่มหนำ คุณเพื่อนทำเซอร์ไพส์จนหายเหงา ฉบับแรกสามหน้าซ่าส์ไม่เบา ทั้งหยอกเย้าสารพันลิงบรรเลง ทุกข้อความเริงร่าน่าหัวร่อ หล่อนช่างจ้อแสนสนุกมุกไม่เหวง เล่นซะข้าบ้าบอเองหนอเอง สุดครื้นเครงอร่อยทุกถ้อยคำ ตอบจดหมายทันใดไม่รอช้า รวมความบ้าไม่จบน่าขบขำ มุกที่เคยล้อเล่นเป็นประจำ เอามายำรวมกันมันส์ไปเลย ใช้เวลาไม่นานผ่านฉลุย รวมเรื่องคุยฉันท์ลิงฮาจิงเหวย เขียนด้วยความอบอุ่นคนคุ้นเคย จนอยากเอ่ยคำว่า ไอ้บ้าลิง เนื้อความถึงไอ้เกลออยากเจอน๊ะ เปิดอ่านซะอย่าให้ใครสุงสิง ห้ามต๊กใจ! นี่หรือคือความจริง ข้าเปิดซิงค์เจ็ดหน้าแกอย่า..งง! ปิดผนึกจดหมายสหายรัก สุขยิ่งนักรู้ไหมเปิดใจส่ง ทุกอักษรห่วงใยลืมไม่ลง บอกตามตรงซาบซึ้งแม้หนึ่งตัว คอยนับวันแต่นี้ไปษณีย์จ๋า รีบลัดฟ้าไปด่วนเพื่อชวนหัว โปรดอย่าทิ้งกลางคันเพราะฉันกลัว ถึงบ้านชัวร์ ส่งมอบ..จักขอบคุณ เทียนหยด
8 กรกฎาคม 2553 14:14 น. - comment id 1115692
หวัดดีครับ ดีจัง....ยังมีจดหมายนะ...เปนบรรยากาศเก่าๆดี..เพราะปัจจุบันหายากนะ..ส่วนใหญ่ ใช้ e mail จดหมายปัจจุบันเลยมีแค่ จดหมายทวงหนี้ 5555 พออ่านแล้วทำให้คิดถึงตอนมาอยู่เมืองกรุงเมือประมาณ 20 ปีกว่าที่แล้ว..เวลารถ"ปรษณีย์มาเนี๊ย..ยิ้มบานแฉ่งเลย..จดหมายจากทางบ้านอ่านแล้วสุขใจดี... ยิ่งเปนสหายรักไม่ได้เจอกันนานก้อยิ่งสุขใจเลยง่ะ สบายดีนะครับ...ดีใจด้วยที่จดหมายไม่เปนหมันและไม่ผิดซอง5555
8 กรกฎาคม 2553 14:38 น. - comment id 1144094
มาแอบอ่านจดหมายค่ะ
8 กรกฎาคม 2553 14:40 น. - comment id 1144096
อ่านด้วยๆๆๆ
8 กรกฎาคม 2553 14:56 น. - comment id 1144102
เขียนหนังสือไม่ค่อยเป็นตัวแล้วค่ะ เมื่อคืนเขียนอะไรเล่นนิดหน่อย ปวดมือแหละ คริๆ
8 กรกฎาคม 2553 15:27 น. - comment id 1144113
อ่านจดหมายสหายลิงคงยิ่งรัก ไม่แน่นักรักมากจนอยากเพ้อ อ่านจนจบคบไว้ได้นะเธอ รอเพื่อนเกลอตอบเสร็จทั้งเจ็ดใบ โห เขียนตั้งเจ็ดหน้า ขอสักหน้าไม่ได้เหรอ
8 กรกฎาคม 2553 16:12 น. - comment id 1144118
วันก่อนเขียนไปครึ่งหน้าเองค่ะ....
8 กรกฎาคม 2553 16:37 น. - comment id 1144126
สวัสดีค่ะ มาอ่านจดหมาย อิๆๆ
8 กรกฎาคม 2553 17:56 น. - comment id 1144147
It's love lettrt
8 กรกฎาคม 2553 18:53 น. - comment id 1144160
รอ
8 กรกฎาคม 2553 18:54 น. - comment id 1144161
10 กกไข่ใบแรก เห็นไอ้ลิงใต้มังป้วนเปี้ยนอยู่ ..ตะแต่ไม่กลัว หรอกเฟร้ย...กว่าแกจะมาตรูกะลอยตัวแระ
8 กรกฎาคม 2553 19:08 น. - comment id 1144163
8 กรกฎาคม 2553 19:23 น. - comment id 1144173
10.......นั่นแหละ ฉางน้อยป้วนเปี้ยนตั้งแต่เจ้วางสายไปนั่นแหละ ตั้งแต่บ่ายสองโมงยี่สืบ จนกระทั่งเกือบบ่ายสี่โมง เจ้คิดดูอนาถาแค่ไหน ทั้งเวปไทยโพม ทั้งออนเอ็ม ต่อไม่ติด ก็ตอนที่ส่งเมสเสจไปแหละ เจ้บอกว่า สู้ๆ เจ้มังหารู้ไม่ว่า ตรูสู้จนตรูจะตายเองแระ หอบแฮ่กๆ กว่าจะตะกายเข้าบ้านเจ้ได้ เปิดเป็น 20 รอบ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแระเจ้เอ้ยยย .....ออนเอ็มป่ะเนี่ยะ 5 ทุ่มก็จะรอ ถ้ามังไม่มา ตรูจะไปปาหัวมังที่หน้าบ้าน 55555555
8 กรกฎาคม 2553 21:01 น. - comment id 1144205
จดหมายจากฉางน้อยแน่ๆเลย คิดถึงจังไม่รู้หายไปไหน
8 กรกฎาคม 2553 22:18 น. - comment id 1144251
13....... ฮั่นแน่ะ คุณสุรัยันต์ ทายผิด อดได้ไข่ฟรี 1 ฟอง ลิงอีกตัวต่างหากคะ ไม่ใช่ลิงตัวนี้ค่ะ งั้นรอไข่ใบอื่นเนอะ เดี๋ยวกกต่อๆ อิอิ ....... ฉางน้อยยังวนเวียนแถวนี้แหละคะ ล่องลอยแถวๆเนี๊ยะ อิอิ .... เจ้ ไม่ออนแระนะ โหลดช้าชิก.....ง ไปนอนก่อนน๊าเจ้ ถึง 5 ทุ่ม มังมา ตรูก็ม่ะรอมังแระ อิอิ ........คืนคำได้ชิมะ ไม่ได้สาบานวันฝนตกนี่นา รออานเมล์แระกังเจ้
8 กรกฎาคม 2553 22:22 น. - comment id 1144259
แอบมาอ่านจดหมายครับ
8 กรกฎาคม 2553 23:40 น. - comment id 1144265
คุณเอื้องอังกรู หวัดดีเช่นกันและอ้อยสบายดีค่ะ...ยังติ๊งต๊องส์ ไปตามประสา..พอดีได้รับจดหมายจากสหาย รักคนหนึ่งไม่กี่วันมานี่เอง...เลยทำให้อดคิด ถึงตอนที่เรายังไม่มีเมล์ใช้ไม่ได้..อ้อยว่า จดหมายทำให้เรารู้สึกผูกพันกันมากยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะด้วยลายมือ ภาษา คำพูด ทุกสิ่งอย่าง มันสัมผัสได้ และตัวหนังสือทุกตัวมันดูมีชีวิต ชีวาดีจังค่ะเลยตั้งใจเอาไว้ว่าต่อไปนี้จะสื่อสาร กะบรรดาสหายทั้งหลายทางจดหมายบ้างคงจะ ดีแฮ่ะ... ^ ^ นานๆคุณเอื้องอังกูรจะเข้ามาสักที เมื่อไหร่ จะมีผลงานกลอนมาให้ชมกันบ้างคะ.... ขอบคุณที่ยังแวะมาทักทายกันเสมอค่ะ โชคดีมีและมีความสุขนะคะ
8 กรกฎาคม 2553 23:43 น. - comment id 1144266
เฌอ... แล้วแบบนี้ เค้าต้องแอบตอบด้วยอ่ะป่าว... พรุ่งนี้เช้ากินข้าวต้มหมึกพอลด้วยกันป่ะ
8 กรกฎาคม 2553 23:44 น. - comment id 1144267
คุณพิม... เชิญค่ะเชิญ...อ่านฟรีไม่มีชาร์ทเจ้าค่ะ
8 กรกฎาคม 2553 23:48 น. - comment id 1144268
กานต์.... เหมือนกันเลยน้องเอ๊ย...พึ่งได้ตอบ จม. ฉบับแรกในรอบเกือบ 20 ปี เมื่อไม่กี่วัน มานี่เอง...ตอนแรกกะว่าจะตอบเท่าที่ได้รับ คือสามหน้า..แต่ไม่รุเกิดอะไรขึ้น..กว่าจะรู้ ตัวก็ปาไปซะเจ็ดหน้า..55555 แล้วถ้าพี่รู้ตัว กานต์ลองทายว่าจะปาไปซะกี่หน้า..อิอิ
8 กรกฎาคม 2553 23:54 น. - comment id 1144272
พี่สืบ... อ่านจดหมายสหายลิงคงยิ่งรัก ไม่แน่นักรักมากจนอยากเพ้อ อ่านจนจบคบไว้ได้นะเธอ รอเพื่อนเกลอตอบเสร็จทั้งเจ็ดใบ ^ ^ อยากลองเขียนเล่นเล่นเลยเป็นเรื่อง ต่างคุยเฟื่องเฮฮาบ้ายกใหญ่ ลิงกะลิงคุยกันมันส์สะใจ เขียนเจ็ดใบจิ๊บจิ๊บแค่หยิบเดียว55555 อ่านหน้าเดียวไม่หนุกหรอกพี่.. เชื่อหัวไอ้ลิงเต๊อะ
9 กรกฎาคม 2553 00:03 น. - comment id 1144279
เจ๊แบม... งั้นวันนี้เขียนต่อให้เต็มหน้าเลยเนาะ คุณเจ๊ขา ไม่แน่น๊ะ เขียนไปเขียนมาอาจจะ กลายเป็นเจ็ดหน้าแบบอ้อยกะได้ ใครจะไปรุ
9 กรกฎาคม 2553 00:04 น. - comment id 1144281
คุณเพียงฯ สวัสดีเช่นกันค่ะ....ยินดีและขอบคุณ เป็นอย่างยิ่งที่เข้ามาอ่านค่ะ
9 กรกฎาคม 2553 00:05 น. - comment id 1144282
คุณครูกระดาษทราย... ส่งมาแล้วใช่ไหมนี่...งั้นเดี๋ยวอ้อยเตรียมตัว รับเลยนะคะ ครูขา
9 กรกฎาคม 2553 00:06 น. - comment id 1144283
คุณไหมแก้ว.... หวัดดีค่ะ...ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
9 กรกฎาคม 2553 00:11 น. - comment id 1144284
ฉาง.... อนาถาแค่พอไปอยู่สถานสงเคราะห์ได้เลย แกรน่ะ 55555 ไอ้ท่าหอบแฮ่กๆ และตะกาย เข้ามานี่..มันแม่งๆฟร่ะ..ไม่เหมือนลิงสักติ๊ด ตรูเริ่มมองเหงภาพมังแระเฟร้ยยย... ใครมาปาหัวตรู....ตรูแช่งให้มังช้ากว่าเก่า เอาจิ..จะลองม้ายยย..ไอ้ลิงสุราษฏร์
9 กรกฎาคม 2553 00:15 น. - comment id 1144285
คุณสุริยันต์... ไม่มีทางเล๊ยยยที่จะเป็นของไอ้ลิงฉาง แบบว่ามันบุญไม่ถึงง่ะ... ^ ^ ตกลงคิดถึงจัง หรือคิดถึงลิงกันแน่จ๊ะ
9 กรกฎาคม 2553 00:18 น. - comment id 1144286
ลิงฉาง... ออนก็เจอ แต่นี่ไม่เจอก็เพราะไม่ออนจิ.. ไม่รับคืนคำเฟร้ย...ว่าแต่เมื่อกี้ฝนบ้านตรู กะลังตกได้ที่เลยฟร่ะแกร ตายยยหยั่งเขียดดดด
9 กรกฎาคม 2553 00:18 น. - comment id 1144287
คุณคันเดียวกัน ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
9 กรกฎาคม 2553 00:19 น. - comment id 1144289
รอ
9 กรกฎาคม 2553 00:21 น. - comment id 1144290
30 เก็บไข่ใบที่ 3 ....ไปนอนกกดีกว่า
9 กรกฎาคม 2553 17:07 น. - comment id 1144570
การเขียนจดหมาย เป็นอะไรที่คลาสิกดีนะ แถมยังเปนเมมโมรี่น้อยๆด้วยหล่ะ
9 กรกฎาคม 2553 21:22 น. - comment id 1144661
ไม่เห็นมีจดหมายมาบ้างเลย
9 กรกฎาคม 2553 22:06 น. - comment id 1144682
สหายยา.... ถูกต้องเลยง่ะ..มันเป็นเมมโมรี่น้อยๆ... แต่ไม่ด้อยในคุณค่าเลยเนาะ... วันนี้คุณดื่มไปแล้วกี่ขวด...555555 มีความสุขเด้อ...สหาย
9 กรกฎาคม 2553 22:09 น. - comment id 1144684
สาหวัดดี คุงพี่ เทียนหยด...ติ๋งติ๋ง นานแล้ว มะได้มาแซว หุหุ จดหมายใครทำไมน่ารักจัง หากพูดดังๆๆ ทำไมถึงยัง....ไม่ได้ อ่ะเนี่ย??? ดีแล้ว แหละ ข้าน้อย บ่แม่นลิง เลยบ่ได้ จ.ม อิอิ รอดไป
9 กรกฎาคม 2553 22:13 น. - comment id 1144687
พี่วิทย์... ตกลงจะให้ส่งไปที่ไหน..บอกมาโลดดด เด่วลิงๆจัดให้ 55555
9 กรกฎาคม 2553 22:30 น. - comment id 1144693
กวีน้อยฯ.......... ไม่ค่อยได้เจอ สบายดีมั๊ยนี่...ไม่ว่าจะเป็น จม.จากใครพี่ว่าต้องมีคุณค่าและน่ารักเสมอ หล่ะ...เพราะทุกตัวอักษรมันบ่งบอกอะไรได้ มากมายจริงๆน๊ะ...
10 กรกฎาคม 2553 08:30 น. - comment id 1144716
10 กรกฎาคม 2553 11:26 น. - comment id 1144734
10 กรกฎาคม 2553 23:20 น. - comment id 1144833
หวัดดีจร้า....อาคุงเที่ยนหยด... คุงอ้อยเขียนดีจิงๆ เขียนแล้ว...ได้ภาพๆ.... นึกไรขึ้นมาได้...อย่างนึงแฮ่ะ.... ฝึกทักษะ ปฏิภาน การขีดเขียน เพื่อปรุงเปลี่ยน ความในใจ ที่ใฝ่ฝัน ไว้จารึก ด้วยหมึกวาด กระดาษพลัน ถ้อยจำนรรจ์ ถูกสลัก อักษรา เขียนที่นี่ ที่ไกลเพื่อน เกินเยือนกล่าว บอกเรื่องราว จากหัวใจ ส่งไปหา ใช้หมึกหอม พร้อมคำรัก สลักมา ว่าจิตรา อกรำพึง คิดถึงเธอ เผลอก็เพ้อ เก้อก็รอ พ้อก็พร่ำ เขียนเป็นคำ ในจดหมาย ร่ายเสนอ สิบคิดถึง หนึ่งใจรัก หนักแล้วเออ อยากจะเจอ ทำไม่ได้ จดหมายแทน กระดาษใจ พับใสซอง ด้วยหมองหม่น เพราะใจจน มิอาจใกล้ ด้วยไกลแสน ฝากอักษร เป็นกลอนกล้ำ ย้ำกล่าวแทน ฝากเด็กแว้น ไปส่งให้ ถึงใจเธอ ไม่เอาๆๆ ให้เหมือนแม้น แทนจิตกาย จดหมายเป็น... The letter ........ เสนอฉายที่นี่ เร้วๆนี้....อ่ะจร้า... ประมาณนี้...รึป่าวอ่ะ ขอรับ คุงอ้อย...
11 กรกฎาคม 2553 01:12 น. - comment id 1144846
40 ไม่รับจดหมายเหรอ... เก็บไปซะเยยยยย....อิอิ
11 กรกฎาคม 2553 22:19 น. - comment id 1144980
ดีจ๊ะ กรต. ใช่เพียงแค่อักษรซ่อนความหมาย หากแทนกายและจิตลิขิตเขียน จึงตั้งมั่นฝึกฝนทนพากเพียร หากวนเวียนไปนิดสะกิดเกลา อักษรมีชีวิตปรุงจิตส่ง เสน่ห์ตรงนิยามสื่อความเหงา ทั้งปกปิดหรือเฟื่องกับเรื่องราว แต่บางคราวสับสนพิกลเกิน เมื่อหัวใจไหวอ่อนอยากซ่อนเร้น อักษรเป็นตัวช่วยเรื่องขวยเขิน ตั้งปรอทวัดใจเขาไม่เมิน มิขาดเกินแสร้งทำเพื่อนำทาง พับกระดาษวาดหวังถึงฝั่งฝัน ส่งทุกวันเรื่อยไปใครจักขวาง เปิดใจแล้วขอย้ำไม่อำพราง หากฝันค้างคงเศร้าแล้วเจ้าลิง... ^ ^ ^ ถือเป็นความโชคดีของอ้อยง่ะ...ที่กีรตินึก ได้แค่อย่างนึง....ไม่งั้นถ้ามากกว่าหนึ่งอ้อย คงซี่แหง๋... อย่าทำ งง ก็ขนาดคิดได้อย่างนึง ลงกลอนไว้ตั้งสี่บท แล้วถ้าคิดมากกว่าหนึ่งอย่าง...จะไม่ลงไว้ ยาวเป็นกิโลรึงายนี่