หรือวสันตฤดูมิรู้รัก

ปาณาดี

โลมรมรื่นชื่นฉ่ำยามโปรยสาย
ต้องแสงจันทร์เป็นประกายเมื่อบ่ายหา
แต่ละเม็ดแต่ละหยดรดลงมา
ก็คำนึงสิเนหา ... คราวันวาน
หรือวสันตฤดูมิรู้รัก
จึงแสร้งผลักหยาดฟ้า...น่าสงสาร
ให้ตกลงจากฟ้าสู่บาดาล
อวสานความรักจักอย่างไร
ด้วยยังมีใบหญ้าว่าหลงรัก
รับหยาดฝนลงบนตักมิผลักไส
พสุธาผืนดินยินเสียงใด
ล้วนเต็มใจต้อนรับสดับมา
โอละเห่..หยาดน้ำฟ้าคราวสันต์
มิมีวันจะสิ้นสุดสน่หา
แม้นผืนดิน..ใบหญ้า...จะเมตตา
แต่ทว่า...ดวงใจ...ให้ฟ้าเดียว				
comments powered by Disqus
  • ไหมแก้วฯ

    4 กรกฎาคม 2553 00:21 น. - comment id 1143151

    ต้นไม้ใบหญ้าร่าเริงเมื่อต้องน้ำฝน
     
     รักมิรู้จบเหมือนสายฝนมิขาดสาย
    
     หลับฝันดี คืนนี้เย็นสบายค่ะ 36.gif36.gif36.gif36.gif
  • คนกรุงศรีฯ

    4 กรกฎาคม 2553 11:04 น. - comment id 1143255

    ชาวไร่ชาวนาชอบฝน    แต่ชาวเมืองไม่ชอบฝน (ตกเยอะ ๆ ) น้ำวท่วม
  • Darkness_Hero

    5 กรกฎาคม 2553 11:38 น. - comment id 1143393

    ความเชื่อหนึ่งของกรีก... ฝนเกิดจากความทุกข์และเสียใจ....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน