โลมรมรื่นชื่นฉ่ำยามโปรยสาย ต้องแสงจันทร์เป็นประกายเมื่อบ่ายหา แต่ละเม็ดแต่ละหยดรดลงมา ก็คำนึงสิเนหา ... คราวันวาน หรือวสันตฤดูมิรู้รัก จึงแสร้งผลักหยาดฟ้า...น่าสงสาร ให้ตกลงจากฟ้าสู่บาดาล อวสานความรักจักอย่างไร ด้วยยังมีใบหญ้าว่าหลงรัก รับหยาดฝนลงบนตักมิผลักไส พสุธาผืนดินยินเสียงใด ล้วนเต็มใจต้อนรับสดับมา โอละเห่..หยาดน้ำฟ้าคราวสันต์ มิมีวันจะสิ้นสุดสน่หา แม้นผืนดิน..ใบหญ้า...จะเมตตา แต่ทว่า...ดวงใจ...ให้ฟ้าเดียว
4 กรกฎาคม 2553 00:21 น. - comment id 1143151
ต้นไม้ใบหญ้าร่าเริงเมื่อต้องน้ำฝน รักมิรู้จบเหมือนสายฝนมิขาดสาย หลับฝันดี คืนนี้เย็นสบายค่ะ
4 กรกฎาคม 2553 11:04 น. - comment id 1143255
ชาวไร่ชาวนาชอบฝน แต่ชาวเมืองไม่ชอบฝน (ตกเยอะ ๆ ) น้ำวท่วม
5 กรกฎาคม 2553 11:38 น. - comment id 1143393
ความเชื่อหนึ่งของกรีก... ฝนเกิดจากความทุกข์และเสียใจ....